Alle inzendingen over pen en papier

Als ik er straks niet meer ben Er niet zal zijn voor jou Lees dan wat ik met pen en wat papier jou hier toevertrouw Niet dat ik niet kon zeggen hoezeer ik om je geef Niet dat ik met dit schrijven een ander beeld hier geef Niet dat ik jou op momenten van puur geluk nooit aanbad Maar dat het op papier staat En je later terug kunt lezen Dat…

ik schik en herschik wat ik schrijven moet op een stuk papier woorden karig als een schraperig geschilderd veld met stramme hand en stroeve pen binnen weerbarstige lijnen bangelijke woorden die rondjes draaien binnen perkjes van papier onrustig wacht ik op de taal die uit me zwermen zal en het luchtruim vindt…

zonder iets te breken vouwde ze de stilte zacht open zonder iets te zeggen zette ze haar tanden in woorden zonder iets te schrijven nam ze een papieren pen en inkt zonder iets te doen bleef ze liggen haar knipoog opent de deur…

Dan komt er ineens vanuit een verborgen vakje een propje papier tevoorschijn. Zie je wel, zei ze glunderend, ik wist het wel dit zocht ik, ze vouwde het vodje open: het was een beschrijving van: hoe naar de winkels toe te lopen.…

De wereld kleurt donker onder een gebroken wolkendek mijn hemel, blauw druipt uit mijn pen van mijn stuk gebracht beschrijf ik het licht heeft mij te pakken gehaast vullen woorden het papier zal ik dan toch maar een luchtje scheppen…

Voor mij ligt een velletje papier, Wat voor woorden zet ik hier. Uit de woorden haal je mijn stemming, Op het papier heb ik geen remming. Mijn pen gaat driftig heen en weer En zet alle gevoelens en gedachtes neer. Al mijn plussen en mijn minnen, De gevoelens van ergens daar binnen.…

Maar vandaag is zo'n dag dat ik weer proberen mag eens iets op papier te schrijven. Echter, zonder overdrijven mag ik zeggen, 'k heb vandaag weer zo'n poëtische vlaag. Gauw, een pen en wat papier! 'k Voel me net een avonturier dwalend tussen frazen, zinnen, woorden schieten me zo te binnen. Ai!…

Een wreed vel papier geen inspiratie vandaag wel hunkering te schrijven Ik staar voor me uit, twijfel zal ik weggaan of blijven mijn verkrampte vingers doen pijn door het knijpen in mijn pen de kat staart mij aan Mijn enige fan!…

En Flevo Lely en Van Leeuwenhoek De Peel en Palmens Sint Odiliënberg Rivierenland leest als een open boek Bewaart gij in uw hart de schreeuw van kleuren Van een der bovenwindse eilanden Pak pen papier penseel en open deuren…

Geef me een pen en wat papier, laat me alleen maar zitten hier. Laat me alleen met m'n gedachten, al 't overige kan wel wachten. 't Enige wat ik wil is schrijven. Dus kan de rest wel liggen blijven!?…

Dagtaak: thuiswerk: samenwerk Met boeken pen papieren Bedrukt en onbeschreven Ogen hersens vingerspieren. Tussen stoel en tafel geklemd Zit ik verstild. M’n ogen Luisteren naar letters, star en druk: Leren studeren. M’n vingers besturen De pen en spreken in inkten letters.…

Papier spiegelglas water dat was vóór de geest De ziel van dit blad is de witheid geweest en de pijn is de pen die geheimen uitlekt Desondanks geneest: gewicht contra gewicht dichter contra gedicht pupil, blinde vlek.…

Ik dicht jou in mijn armen schrijf je naar me toe en kus mijn jarenlang alleen op lippen die wat met mij doen ik bloos en jij geniet ik ben zo mooi ik ben zo mooi zo mooi als jij mij ziet ik ken je enkel op papier mijn pen leg ik terzijde…

Een wit vel papier nog onbeschreven ligt voor mij in een droom ik pak mijn pen begin te schrijven zonder te beseffen wat. Ik schrijf met blinde ogen al dromend over verre reizen en velden vol van kleur hemelsblauwe luchten geluk dat zich vinden laat.…

ik schep deze letters in de schaduw van mijn hand het licht spreidt zich rond schokkende contouren van linker naar rechter kant als vreemde figuren veroveren zij het papier geven dimensie aan mijn woorden of leggen zij de werkelijkheid in de luren die mijn pen behoorde…

hij schrijft, schrapt, en scheurt zijn rug een brug hangend over papier dat witter licht dan sneeuw onder een paarse lucht tot de pen zijn hand pakt letters zich rekken naar woorden in trance trekken blauwe zinnen sneeuwwit weg…

haar boek geschreven in een warme golf van liefde hartstocht in elke letter op papier de vraag kwam laat me in je armen slapen zo vol vertrouwen blonk de flonker in haar ogen het tedere in haar stem de pen in haar hand volgde haar hartenklop wees mijn haven vroeg ze dat is de zin van mijn leven de wind fluisterde haar zinnen blad…

Maarja het is behelpen met een pen en met een stuk papier en ondanks dat hoop ik dat je appt onverwacht: komt het uit? want ik ben hier.…

Schrijf lief praat met de pen schrijf dat wat nooit gezegd kan worden doet praten nog immer pijn lief schreeuw zwart op papier lees mijn lijnen lief van grijs naar oud in huize avondrood lees ik ooit die van jou…

Papier spiegelglas water dat was vóór de geest De ziel van het blad is de witheid geweest en de pijn is de pen die geheimen uitlekt Desondanks geneest: gewicht contra gewicht Schoonheid en beest dichter contra gedicht: pupil blinde vlek.…

Oneindig schrijven, Een schrijver zijn droom Met pen race op het papier Zonder grenzen of dat het rijmt Maar onvermijdelijk Ook aan de schrijver zijn droom Komt een eind.…

Dagelijks in de bergen De diepste roerselen Met haperende pen Gekrabbeld op een Notitievel - Bij het teruglezen Na terugkeer naar eigen Huis en haard Snijd ik mijn vingers Aan de scherpe randen, Tot bloedens toe verwond Door de diepste gevoelens - Zij laten ook op papier Niet met zich spotten…

Dat dit het is, Wat zich uitbreidt Tot een last Die de draagkracht Vele malen overstijgt - Allengs draaglijk wordt Nu gedachten woorden Vormen die een weg Zoeken door de pen Die hun sporen Achterlaat op Het papier San Zeno di Montagna, Verona, dinsdag 15 juli 2015.…

Angstig dat je weer zou falen in je gevecht met de Dikke van Dale werd je Ketelbinkie op het 'Kofschip' Woorden gebeiteld in je ogen vielen verbrijzeld op het meedogenloos papier. Tot je de pen in je eigen tranen doopte en je vloeiend je eerste zin neerschreef.…

Ik was mijn inspiratie kwijt, maar haast vanzelf gaat nu mijn pen over het papier en schrijft de woorden, waarin ik mezelf herken. De woorden die me zoveel zeggen, die beschrijven wat ik voel, waarin ik mezelf kan vinden, die me zeggen wat ik bedoel.…

hoe schreeuw je op papier zonder hoofdletters te gebruiken is het de kunst hem tussen de regels te plaatsen in eenvoudig wit of klad je de verfpotten leeg simultaan met het krassen van een pen en geeft hem kleur klinkt een gekleurde schreeuw harder dan wit schreeuwen kan of schrijf je gewoon schreeuw…

ik leg mijn gevoel op flinterdun papier de pen ontbreekt evenals een vaste hand om te schrijven woorden verdwijnen voordat letters elkaar vinden als een aquarel kristalliseren emoties in kleur op het witte vel ik geef je een vlek om te lezen de neerslag van mijn leven…

De woorden die Ik vanuit de diepten Van het hart Met zwart bloed Geschreven heb Liggen hier straffeloos En aanraakbaar voor mij, Het zwarte bloed Dat kloppend en bonkend Door mijn pen wordt rondgepompt En ontembaar aan het papier Wordt toevertrouwd Wekt de innerlijke Dood weer tot leven, De feniks steekt De loftrompet…

Onbereikbaar en toch ook heel dichtbij voel ik vaak jouw warmte om me heen m'n gevoelens, die laat ik even vrij wat ik bedoel weet vaak mijn pen alleen. De inkt, die vloeit zo op papier en zet ze zo samen op de juiste plek uiten, soms op de verkeerde manier iets waar ik nu nog veel aan werk.…

Pen, papier en vrijheid van gedachten associaties, details en woorden om je verzinsels te verwoorden de auteur zijn kunstzinnige krachten. Een brandkast vol letters, woorden en zinnen het is veel werken, hard zwoegen en goed zweten als de schrijver zich van zijn taak heeft gekweten wie zal hem dan uiteindelijk beminnen?…