Alle inzendingen over poëzie gedichten

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

je houding straalde wijsheid met een warme lach in milde tolerantie omarmde jij gedichten bij het oplichten van gezichten maar ik zag je vinger krullen en je magistrale armzwaai kon de deceptie niet verhullen ik werd naar de hoek gestuurd om te overdenken hoe ik over platitudes een vleugje poëzie kon schenken…

heb mijn woorden op je altaar gelegd kaarsen aangestoken in het bewierroken van zinnen mijn gedachten aan jou gezegd zacht kringelen de strofen in de grijze mist van ons gedicht naar boven langs muren en pilaren van gebed pijn en verdriet openbaart zich dan de pure poëzie…

dan pop en bal laat herinnerd u laten weten dit was ik en dat was het heelal ---------------------------------------------- uit: 'de Nederlandse poëzie van de twaalfde tot en met de eenentwintigste eeuw in honderd en enige gedichten', 2001 en als muurgedicht in Leiden.…

hen zal grijpen om dat alles werkelijks heen snellen we naar huis om poezie te lezen of te schrijven met een zekere haat in de liefde kan niet anders is verplicht…

men zegt dat poëzie verblindend is kristal van schoonheid toegankelijk is spiegelt in het water vloeiend in woorden over de ophaalbrug van een gedicht maar soms trekt het als een labyrint door het leven vol vraagtekens bouwt een doolhof van mysteries in de taal en legt een hypotheek van onwetendheid op…

Poëzie is meer die barst zien, verifiëren, en dat dan zeggen. Barst. --------------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1988.…

de zoeker naar de aard van een gedicht en van des gedichts dichter hij zal doof zijn voor het ijlingse loven en laken van modejager & modeverguizer de dichter hij eet de tijd op de beleefde tijd de toekomende tijd hij oordeelt niet maar deelt mede van dat waarvan hij deelgenoot is mijn gedichten zijn gevormd door mijn gehoor en door de…

een vrolijke literaire maaltijd we vroegen ons af welke poëzie we zaten te eten en te drinken en we zochten naar gedichten in ons hoofd die we een volgende keer op tafel zouden willen zien ik zeg niet welke dat waren iedereen kan ze bedenken ---------------------------------- uit: 'Een man in de tuin', 2004.…

Je spreekt poëzie Poëzie is om te spreken, dat is een openslaande porte-brisée deur De hele wereld zong van gedichten (de wereld was er vol van – het zong en sprak zich de wereld rond) Lang voor de boekdrukkunst werd uitgevonden Je doet het weer Mag ik je zoenen Nee Ook niet als teken. Waarvan? Moet het een naam hebben?…

ik zaai letters en mijn zinnen groeien uit tot magistrale strofen de lezer oogst dan een gedicht dat bloeit tot poezie naar zijn vermogen stompjes op het toetsenbord voordat het scherm donker wordt heeft de kritikus mij al vermoord…

Complex en ambivalent moet een gedicht dus zijn, vinden recensenten en literatuurcritici Geen rijm derhalve, god nee, geen oude wijn Wel mysterie. ’t Is niet simpel hoor - poëzie Geen grote woorden Alsjeblieft, hou het klein Makkelijk? Welnee, ’t valt niet mee - dichter zijn…

Met dat beetje motivatie En de nodige concentratie Vorm ik een nietszeggend gedicht Dan ook aan niemand gericht. Dat het dus toch mogelijk is, terwijl ik inspiratie mis, toch een gedicht te beginnen, door rijmwoorden te verzinnen. Echt mooi poëzie is dit niet, Maar zoals u wellicht ziet, Is dit een rijmende weerspiegeling.…

. ------------------------------------------ uit: Verzamelde gedichten (1983)…

in het stof van lang geleden kwam ik losse letters tegen gebroken woorden die alleen het zinsverband verstoorden een paar strofen die de toets van poëzie niet konden gedogen heb ze gepoetst ze spellen weer jouw naam de woorden kloppen alle zinnen spreken ja voor jou ben ik in dit gedicht gegaan…

je schijnt als altijd licht straalt in het duister van mijn woorden licht de donkere kant van letters op die in samen denken zijn geboren ik adem het gedicht maar zwicht voor vleugjes poëzie van jou verander het dan gauw ja ik erken jouw kracht van ongeschreven regels het wit heeft blijvend liefde tussen ons gebracht…

Scherend over aarde, daar nesten mij bouwend als zwaluw. gedicht --------------------------------- uit: 'Campert Compact', 2016.…

Scherend over aarde, daar nesten mij bouwend als zwaluw, gedicht. ------------------------- Uit: 'Campert Compact', 2016.…

Schrijf ik met leegte blikken vol niets zien wordt staren het idee vervliegt als ether vluchtig weg de stilte bijt zich vast in een tel en verglijdt in een moment van aarzeling het wit blijft wit zonder het zwart van de inkt zonder de kleur van het gedicht.…

Op winterdagen na een karig maal zwoer hij de wereld af voor dure plichten dan schreef hij verzen op een wand van staal en kerfde zich een weg naar zijn gedichten waarin hij als fantoom, welhaast rectaal de klok van onlust luidde in gestichten.…

Het dichterschap, al wie dat wil bedrijven waarschuw ik hier: u wordt er door besmet. Zelfs zoiets simpels als een lijstje met wat boodschappen zal tot een vers verstijven. 5 Pakken melk, 4 diepvries-bamischijven, een brood, 2 ons ontbijtspek, niet te vet, en u ontspoort, want vet rijmt op kroket en da’s nou net wat u niet op wou schrijven.…

niet de zachtroze volheid zich dartel verspreidend in de aanwakkerende wind de prunus pruilt verblekend tijdens het seizoengebonden verlies van de bloesemdracht het enkele bloemblaadje dat zonder aanwijsbare oorzaak later (of eerder) het luchtruim kiest stuurloos niet weet waar te gaan besluiteloos avonturiert in de versomberende avondlucht…

ontsnapt een streep kleur die aansprekend klinkt waar ik na heel diep graven eindelijk iets van zijn betekenis vind nog heb ik er geen echte woorden voor maar na veel denken associëren en schaven komen de strofen door speelsheid sprankelt in zinnen diep van binnen ook dit keer heeft de muze mijn ziel geraakt en samen hebben wij dit gedicht…

er hing een meisje aan mijn lippen ik vroeg of ze me proefde likte mijn woorden over haar tong voelde weerzin in haar mond ik was tot achter haar wangen gekropen vroeg me af wat daarvan moest komen stak mijn vingers diep in haar keel en heb haar adem genomen ik ben blijven dwalen in haar hoofd toen ik vroeg wat zij eigenlijk wilde…

Daar hangt de hemel een zomertuin van parelmist met een torentrap daar gaat ze slapen want het geurt er naar vroeger lavendel en tijm en het zonlicht verstrijkt er in water ze zwijgt het is tijd voor een laatste vaarwel ze zwijgt het is tijd en daar gaat ze.…

ze zwijgen en wat dan nog gebaart de kromme van een aap gespeend niets te rapen hier een beetje niets vermengd met wat iets als het al werd gehoord niemand werd hier vermoord slechts niemand verhoord en nog steeds geen woord door een stomme neus geboord ontstaat een simpel dicht bij het licht van wat nooit schijnen zal oh here, oh…

O! Snaren van m’n jonge ziel Ik voelde uw trillen zacht, Wijl ’t woordje op u nederviel, Dat door m’n tranen lacht. O! Zacht en zangerige woord, Waarin ik peerlen vind, Hebt gij m’n vreugde niet gehoord Toen ‘k worden mocht uw kind? O Gij, die m’n gedachtjes kust En wiegt m’n droefenis, ’t Is of m’n innerlijke rust Door u beveiligd is…

cirkel der historie is dat altijd het geval als wij in een stijlloos vacuüm zijn beland de mens grijpt terug naar schoonheid uit verleden tijd omdat heden zonder inspiratie blijft ook muziek en schilderkunst borduren voort op vroegere patronen maar vernieuwing wil niet komen chaos schrijft in gedichtenland omdat ieder alles van poëzie…

Hij stond voor de spleet van zijn venster, In ’t zonnig middaguur, En keek naar de bloeiende fruitboom, Aan de overkant op de muur. Wat mocht hij daar bespieden, Dat al zijn aandacht nam? Het was een kleine vogel, Die telkens wederkwam. Hij droeg in zijn bek een halmpje, Een graspijl, een paardehaar, En vlocht die tussen de twijgjes Tot…

Geef ze een woord, twee woorden het is nog geen gedicht Geef ze een regel en zinnebeelden iets vrouwelijks Mannelijkheid, diepere contrasten, eveneens: het zijn. Voeg ladders toe en noten geef een vonkende toon aan. A.M.S Juni 1989 ( uitnodigende regels voor een les over gedichten)…