inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 463):

Charles Baudelaire

Op winterdagen na het stille eten
denk ik vaak met de borstel aan de vaat
van alle poëzie is hij de maat
dat zweer ik op de bloedzucht van mijn neten

hij proefde van het water aan de Lethe
waar vrouwen syf schonken in ruil voor zaad
als waren zij de bloemen van het kwaad
van zoete folter leek zijn geest bezeten.

Op winterdagen na een karig maal
zwoer hij de wereld af voor dure plichten
dan schreef hij verzen op een wand van staal

en kerfde zich een weg naar zijn gedichten
waarin hij als fantoom, welhaast rectaal
de klok van onlust luidde in gestichten.

Schrijver: Kees Godefrooij
Inzender: K.G., 17 april 2004


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 9.040

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)