Alle inzendingen over potten

Een grijze reiger water kabbelt aan zijn poot in de avondbries O blauwe reiger langs de oever hoe je statige aanwezigheid in het water toont waar stromende grassen wiegen in zachte bries en rimpelingen glinsteren in de voorjaarszon; ongetemd en vrij volg je de weg van de natuur.…

Terwijl we kijken naar het dier zet ie z’n poten, ja alle vier dusdanig neer dat oh sapperloot hij omduvelt, haast in de goot! Dus die kreeft daar op het pad, spartelde dat het een lieve lust was hij kreeg met ‘n stokje een zetje zodat: hij snel weer overeind was!…

ze kan springen als een leeuw, sluipen als een felle kater, zich uit een ei worstelen, bomen omvlechten, misschien zelfs laaien als een nieuwe liefde je zou haar kunnen neerhouwen met één poot, of haar fel terug sissen, laten diggelen met één oogopslag, of oprollen als een slang.…

klaagzang, weloverwogen het zwijgend kijken en het niet meer trekken waar waren de spanningsbogen omgeven door haar blinde vlekken Ze vertrok met een 'bel me maar' ik zat verlaten in de tuin trok het tropisch oerwoud in leefde van detail tot kruin Ik zag een spin een zweefvlieg vangen het noodlot daar de vleugels nog vrij de spin stak een poot…

Brandweerslangen spogen rillend naar zijn logge poten. Te laat. Hij slorpte met zijn krultong een kind op. Dat verdwaald en blind Om mama bleirde in paarse ademnood. Het zuur knaagde aan onze kuiten. En hij knaagde aan de voorsprong met reuzetred.…

Want nauw'lijks een poot op het asfalt gezet worden ze door een auto geplet. Ik bezing de natuur, ik bezing de natuur, ik bezing de natuur...lijk. Varkens worden vetgemest, maar krijgen één voor één de pest. Zo slaat voor hen het laatste uur. Dat is de wet der natuur. Worden ze van de ziekte gered, eenvoudig onder stroom gezet.…

een spook dan opgebouwd door innerlijke stemmen traag zeker wetend valide op gronden nog niet halfweegs al moeite te bukken de blaren en spierpijn te doorstaan dit kan zo absoluut niet doorgaan schreeuw ze er uit ruk los die rem dwaas daas schor bizar breekbaar basaal een onbekende staat in de wandelaar op greinzend kunnen ze de pot…

En Poot niet groot! Is 't niet om bij te huilen? Dit jong geslacht zou, als het kon, De blanken, marm'ren pantalon Van Tollens zelf bevuilen! Ik doe mijn best Net als de rest Van stichtende poëten, Ik dichtte met mijn hartebloed, En nu durft mij dat addrenbroed Een grappenmaker heten!…

Wanneer uniek lichaam reist in hemelsblauw waar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even tussenuit te trekken, glijden en zweven boven de mooie, veranderlijke aarde.…

niemand zal een poot uitsteken iedereen op straat is bang dat als zij jou zouden helpen zij klappen krijgen, in’t gedrang kan er plots een mes opduiken waarmee dan gestoken wordt de helper stort bloedend ter aarde zijn leven is flink ingekort.…

Hoe intens ik een vogel waarneem fluitend tussen de takken tegelijk hupt hij vrolijk met beide poten in het frisgroen gras waar de gele oogrand en zwarte mantel opvallen Het is de uitbundige merel, het geluid van de lente in melodie en ritme gegoten.…

Hoe een mooie vlinder met frivool gefladder zich laat meestromen op de golven van een wind waarbij ze zweeft over het water, even met de poten deze heldere spiegel roert of vrolijk de verschillende luchtlagen kruist; ongecompliceerd zet ze haar vlucht voort.…

Hoe uniek lichaam reist in hemelsblauw waar haar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even tussenuit te trekken, glijden en zweven boven een gevarieerd kleurrijke natuur.…

Hoe een mooie vlinder met frivool gefladder zich laat meestromen op de golven van een wind waarbij ze zweeft over het water, even met de poten deze heldere spiegel roert of vrolijk de verschillende luchtlagen kruist; ongecompliceerd zet ze haar vlucht voort.…

Ik spreid mijn vleugels en vlieg wijde wereld in ultieme vrijheid Hoe uniek lichaam reist in hemelsblauw waar haar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even tussenuit te trekken, glijden en zweven boven een gevarieerd kleurrijke natuur.…

Pril lente geluk vroege vogelgeluiden strelen zacht mijn hart Wanneer uniek lichaam reist in hemelsblauw waar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even tussenuit te trekken, glijden en zweven boven de mooie, veranderlijke aarde.…

De schilder is op dat moment bezig de buitenboel te verven en alles staat dan open, ramen en deuren, de kat loopt vrij rond en je raadt al wat er dan wel moet gebeuren, precies 't mormel loopt door de groene verf, hij zelf is van nature grijs, hij springt op tafel, op de grond, overal groene poten.…

het vriest, pot domen!… En wat zie ik aan die bomen? Zou dat ook al mee gaan doen?… Al zijn leven! ze zijn groen!- Hoor me daar die leeuwrik gillen! Kermisdeuntjes anders niet! Daar ’s geen metrum in zijn lied!… Die zo jong ook zingen willen… Och, dat loopt totaal in ’t riet!… En slaat daar geen filomeeltje? Watte bombast-melodie!…

gedragen En het bier dat viel wel goed Maar ergens is het omgeslagen En kwam de muur me tegemoet Ik draaide flink en zag geen steek Ik moest echt snel naar de WC Tastend door de discotheek Ziek en zwalkend naar de plee Eenmaal binnen draaide ik De deur snel achter me op slot Toen kreeg ik spontaan de hik En kotste m'n maaltijd in de pot…

Zo verging het arbeidersparadijs en velen zagen daarin het bewijs dat slechts het kapitalistisch systeem de oplossing is van het probleem mensen welvaart te brengen: vrije markt economie, waar ieder binnenharkt wat hij kan, met ook nog een goede kans, op de jack-pot – in theorie, althans.…

verouderd bos wind in koperen regens, nevels beheersen de gedachten oktober spreidt z’n ziel in het eerste schrale licht, Schaduwen, nog begraven onder het natte mos, ze woelen als tentakels tussen wortels, hongerig naar voedsel wat de laatste zomer heeft gebracht, roerloos drapeert de mist zijn vitrage over de velden ganzen strekken de poten…

Godin van dit dicht Vijf glaasjes water vol aarde en vuur Een kommetje humor met kunst en cultuur Eén kilo lucht met de zang van sirenen Twee kilo appeltjes door zonlicht beschenen Ik pluk een paar sterren en stof ze voor je af Het magische poeder werkt als een toverstaf Het roert automatisch het brouwsel dooreen Met nectar en wijn uit een pot…

', zegt Mark Rutte bloedleuk tijdens een tv-interview, terwijl hij zelf geen poot uitsteekt en veilig in zijn ivoren torentje zit te bellen met Obama, Merkel, Hollande en Poetin, ja, zelfs die grote boef!…

Met enigszins gedempte stem, wordt nog lang nagepraat, in 't dorpscafé, bij pot en pint, hoe snel het leven gaat. Toch is het dikwijls even zwaar, geen mens wil naamloos dood. Of je nu sterft in dorp of stad,'t verlies is even groot. Maar landelijk lijkt hier sterven, rustiger en beters.…

groeiende gratie De wereld gul bont leven inblazen Ieder jaar het landschap herschilderen Van oudsher model voor duurzaam gewin slagen ze er in boomlang te renderen Rapper schietend dan de buren is groene luister stil genereus voor slome groeiers, alles is bruikbaar Lommerrijke allure kan veel verduren Vruchten en zaden krijgen gezwind poten…

begin Van hopelijk een wijze levensles) En spuite daar de viruswap mee in Men neme: wat begaafdheid en idee Wat bovenkamer, stof om na te denken En wijsheid, toch een litertje of twee Vergeet ook niet om notie bij te schenken Maar eerst dat in bedachtzaamheid te drenken Een tegengif voor vrezen van complot En scheppe dit uit goedgevulde pot…

De tijd die komt, die komt en dan liever vroeg dan laat lachend breekt zij los en stralend aan de dageraad met grote letters, hier's wat geschreven staat hoera, het is voorbij met ieder vals verraad liefde wordt gefluisterd in stad, dorp en op de straat je zal het horen overal, waar je zal zijn en gaat En onze kat met drie poten likt je in't…

In schrikdraad met zijn poot of in het water enz. Een verstrooide koe die precies nog niet wakker was of te nieuwsgierig dat hij zijn kop in het gat van een grote boom stak Zodat de brandweer terug moest uitrukken om hem eruit te krijgen. Dat noemen we dan echt een stomme koe.…

Het is vandaag 40 jaren gelee Als kind trok jij mij 4 poten uit En vannacht neem ik jou met me mee De vlieg rolde dreigend nader Hij hief een reusachtig pincet Een tik en ik bleef bewusteloos Tot het volgende couplet Ik kwam bij op een marmeren tafel In een zaal, onderaards, vies en oud Er waren daar duizenden vliegen Allemaal op 6 wielen…

mijn hatelijke oordeel ineengekrompen bleef hij zitten alsof hij wilde zeggen: 'maar ik heb mezelf toch ook niet gemaakt' ik keek nog even wat beter van heel dichtbij hij bleef doodstil zitten toen zag ik zijn mooie, doorzichtige, kwetsbare vleugeltjes even was ik geraakt door de schoonheid van zijn vleugels maar zijn vieze poten…