Alle inzendingen over prullen

Waardeloze spullen, Allerlei rare prullen, Die geschiedenis onthullen. Beter ouwe meuk, Dan auwe meuk.…

jij hebt vast wel een lijstje met wat wensen voor jou: wat spullen, wat prullen, wat warms tegen kou... vandaar mijn stil gebedje wie weet, wordt eraan voldaan: vooral dat de zon aan de hemel blijft staan…

Stilte omhelst mij laatste noten en wat wijn je bent niet bij me, wat let vrolijk zijn blader oude boeken verslindt wat schillen sommeer oude prullen in spiegel van venijn tel af en toe regendruppels op onzichtbaar papier papieren stilte is niet fijn.…

Een West-Vlaamse gaai uit Oostende Bijziende met twee linkerhände Dacht ik dicht er niet één Maar wel honderd-en-één Uit hetzelfde hout: Niets dan ellende...…

In een Haags sprookje Over praal en prullen, Is niemand ongelukkig En nergens is er nood, Maar de werkelijkheid Kan niet verhullen, Hoe schrijnend groot het gat is Tussen glitter en de goot...…

ik heb de prullen geraapt van verdwaalde woorden een kleine schets gemaakt vervlogen ideeën een bewogen lach in een nacht die geen einde had wat snuisterijen en bling bling om alles even op te pimpen de diepgang van een kind in een volwassen wereld met oppervlakkige dingen het vlaagje wind dat de dode vogel beweegt alsof hij nog…

ik raap de prullen bij elkaar die ik ooit heb uitgegeven de poeha waarmee alles is geschreven krijgt geen tweede leven het aureool waar ik steeds om vroeg droegen zij alleen in hun selecte groep nooit kwam ik in de kroeg mijn literaire hoogstandjes waren volgens kenners slecht gevoegd had geen ellebogenvlees slijmen en meepraten…

horloge klonk in de hal mijn huis stond open voor vertier vrienden sliepen op zuiver kasjmier de avonden vulden wij met gemak in sigarenrook en glazen cognac maar dat was toen, het is voorbij het noodlot keerde zich tegen mij een beurskrach maakte alles stuk ik verloor mijn geld en mijn geluk nu in een pension zit ik alleen met wat prullen…

toverspiegels Vanaf de overkant, puur en lonkend, oog in oog met jou Het zit daar maar, is zichzelf teveel en voelt geen grond Zelfs oplossen in onzichtbare ether geeft een hels lawaai Mogelijk wil licht poetsen en de ketel niets verwijten De schaamte vlot negeren en de leegte doen verdwijnen De leugen regeert, kwetsbaar, mooi, antiek en naief Prullen…

zoals ik hem vol deernis weer tevoorschijn haalde zorgvuldig wat gladder streek om de tijd die hij nog te gaan had wat op te vrolijken zoals we samen een koude overgebleven gehaktbal aten nog een wijntje dronken en als oude vrinden gemoedelijk uit elkander gingen zoals hij na twaalven volledig uitgeteld maar beter gestemd weer tussen de prullen…

Maar smullen de gargullen wel de prullen en de krullen van die hedendaagse snullen van knullen,... of zullen ze rouwen en spouwen en wenen om weeral die drieste stamp tegen de schenen?…

Stapels stapels prullen Waarom gooi je nooit wat weg? Dat ik me vastklamp aan die spullen Is mijn eigen pech Nu denk ik: Stuurde ik wel wat? Zat zij toen in mijn klas? Herken ik nog haar handschrift dat Ooit iets magisch was? Het kindje dat geboren werd En nu zelf vader wordt? 't Prinsesje op de erwt Haar leven was te kort?…

Zwijgt hij of wordt hij kort van stof dan gaat hij bij de oude prullen. Vond hij ons heksje Caro mooi? Hoewel nog wat verlegen hupte hij snel nader in de kooi en toonde zich wel toegenegen. `Onno' werd zijn roep- en doop-, `Zel' wat flauw zijn achternaam. Vorderende kakelpraat biedt hoop al komt het niet tot `oliebollenkraam'.…

Alle laag opgeleide mensen zetten we aan het prullen prikken met een prikstok. Of we maken van hem een levende stempelautomaat. Ook de socialen en zij met empathie houden wij af van de dierenverzorging, ziekenverzorging en krankzinnigenverzorging. Want dom werk is voor de dommen.…

Haar uiterlijk was glad en strak, volmaakt Haar huid glom als een gele boterbloem Haar nagels had men vlak gepolitoerd Gebrandmerkt in een sleuf op maat gemaakt Haar achterste egaal als een zamboni Van afgemeten stukken dennehout Geen reuzen uit het tropisch regenwoud Maar ceder, eiken, essen en mahonie Hoe kon ik echt van prullen onderscheiden…