Alle inzendingen over pupillen

De twinkeling mist men daar al in vele pupillen, tranen rollen 's nachts over knipperende wimpers volstrekt leed tracht men verstilt anders te stillen. En hij, hij staart ook alleen in stilte voor zich uit.…

Pupillen keken vol ontzag, zij waren zoet en braaf die dag. Want oh, wat was het een voorrecht om daar te zitten in het echt, terwijl dees wijze hooggeleerde hun kennis der natuur vermeerde. De tekst strekte van rand tot rand “Vlaanderen is een groots eiland.” Het duurde zeker tot de kerst voordat het kwam tot een protest.…

Als een doffe knal in de verte Waardoor de vloer begint te beven en alles begint te trillen Daar staat ze en houdt me vast in haar hunkerende pupillen Ze brengt het voorhanden Een plotseling smachten naar iets nooit eerder gevoeld Als licht in het duistere voorbestemd, exact zo bedoeld Het hart haar dichterbij smekend In een verliefdheid…

(voor Chen Lin) Als Chinese popzangeres zong je de sterren van de hemel en je plaatste er nieuwe sterren bij die eeuwig zullen stralen ter herinnering aan jou en jouw liefdevolle stem Je kon je eerste man maar niet vergeten en je huilde de kussens tot trieste beken waar de haaievinnen rond je hart cirkelden waar het donker van je pupillen…

pas in de laatste strofe krijgt hij - pupillen- die vol met hartstocht koken oh, zij proeft het op haar lippen - haar wereld is zoet en de maan zonder geheimen valt samen met haar minnaar in slaap ik zeg vaarwel naar het slapende stel en dan, in een gewone kamer, zie ik slechts één ongelukkige vrouw ik verlaat haar en het gedicht als…

transport van erotische gevoelens op de lijn die haar blik met de mijne verbindt terwijl ze zachtjes tegen me praat Nooit eerder voelde het zo oogverblindend bemind Nu geen woord meer maar een daad Ogen staan starend tegenover de mijne… Aderen pulseren zichtbaar aangespannen langs de zijkanten van haar voorhoofd Een vurig warme gloed in haar pupillen…

heeft rimpeltjes om zijn ogen Leuke lachrimpeltjes denk ik Een verraderlijke blos voel ik Naar mijn wangen stijgen Ik buig mijn hoofd Mijn handen liggen met de palm Naar boven op de tafel, zie ik Wat is er in hemelsnaam met me aan de hand Tot mijn afgrijzen besef ik Dat ik als een verliefde puber Naar hem voorover leun Met vast en zeker pupillen…

overwinning Haar eerste speech in het openbaar Met opgeheven hoofd de massa tarten Ik dacht waar haalt ze die nou toch vandaan Ze heeft verdriet de pijn vloeit uit haar ogen Ik raak terstond vol mededogen En dep de tranen van haar wang En mijn liefde blijft beslist haar leven lang Zoveel gezichten waar de zon gaat schijnen Of wolken uit haar pupillen…

De Metten haalde ik niet meer, de Eucharistie amper, terwijl de haaien in mijn zwarte pupillen steeds sneller rondzwommen om mij zo spoedig mogelijk op te peuzelen, probeerde ik mijn ernstige depressie door mijn Heilig Hart-beeld op te laten lossen, maar er waren gelukkig echte engelen die mij hebben bevrijd.…

Angst glipt door de zwarte poort van de pupillen naar binnen, er smeulen resten van een droom met overal vuur. As haar gezicht als zij zich omdraait naar het wolkeloze westen. ------------------------------- uit: 'Tijdgenoten', 1994.…

achteruit hun mond Hun lippen vallen hijgend van elkaar Terwijl ik op mijn knieën het bed betreed En mijn handen zich langs het laken banen Richting hun zachte warme dijen Terwijl de geiligheid koortsachtig stijgt Begint aftastend het vrijen Ik kijk in hun ogen en zie De hartslag in de aders langs hun slapen De natte lippen, de vergrote pupillen…