Alle inzendingen over rechte pad

hij lacht in zijn vileine vuist, de lust likt hem aan de baard watertandend lokt hij haar van het rechte pad blijmoedig zingt ze haar lied en wijst hem de weg naar het stillen van tomeloze trek…

Het pad wat je in deze tijd bewandelt is niet duidelijk, best wel vaag. Maar blijf wel lopen op het rechte pad, dat is van mij aan jou de vraag. De levenslessen die je hierdoor mee krijgt zullen je rijpen als volwaardig mens. Als buitenstaander zie ik je nu lijden, ik wil je helpen, dat is mijn wens.…

Hij kan niet meer Vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van Zijn denken Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, die door prikt tot in Zijn hart. Donkere wolken bij klare hemel zijn de gedachten in Zijn hoofd.…

pad vergeten was het woeste tegenstreven een pak, een das, de wekker op half zeven z’n vrouw streek alle valse vouwen glad berusting heeft de duivel uitgedreven natuurlijk is hij elke avond zat…

Van de drank afblijven, ’t wordt overal gepromoot, roken erbij, waarom zou je het rechte pad volgen, als dat andere weggetje meer lokt? Misschien omdat ouders het goed met je menen, evenals onderwijzers, kortom een ieder die volwassen is.…

Men is in de zomermaanden van het rechte pad geraakt en is vreemdgegaan op verleidelijke terrasjes. Maar nu de duisternis zich ’s avonds slinks doch gretig steeds sneller over de dag buigt zoekt men het huis van vertrouwen weer op. Men buigt er schuldbewust voor de waard, en offert hem geld op het altaar, genaamd toog.…

spijbelen op lagere school ongekend de aardappelrooivakantie historisch fenomeen vergeten de MULO geeft een kentering wachten bij de brug rechtsomkeert fietsen langs pastorie en houtloodsen liften vanaf snelweg tot directiebrief definitief bij ouders belandt: keuze voor het rechte pad papieren schoolgang kenmerkt ups en downs in onderwijzersopleiding…

pad des Vaders, hand in hand Door Hem geleid in liefde en gezond verstand Maar ‘t eerste weekend van de maand, ’t is altijd prijs Is hij afwezig om zijn zonden te belijden Zijn naaste buurman voetbalt uit, dus is op reis Hij kan zich dan devoot aan ’t kruis van buurvrouw wijden…

maar ik begeef mij niet zozeer buiten de gebaande paden ik baan gewoon mijn eigen pad…

Ik durfde op een pad te gaan waar niemand ooit ging staan.…

Geen opwellingen alles rustig en geregeld heggen recht, paden betegeld gras gemaaid, gesnoeid prima beekdal van de Ruiten Aa vriendelijk, doe maar gewoon het is het dorp waar ik woon.…

Maar hoe je het ook draait of keert links wordt ooit rechts En rechts wordt ooit links. Geef nooit op maar denk: Ik moet een nieuw pad vinden.…

Het recht mag dan zijn loop hebben gehad, Wie door het Neerlands recht haast wordt verzwolgen Vanwege procedures die we volgen, Ervaart dat niet als een rechtvaardig pad. Geen millimeter wordt de grens verlegd, Ach, waarom gaat genade nooit voor recht….…

Hy stelt myn siel gerust; end uyt genaden, Om syns naems wil voert my op- rechte paden. 4. Dies vreesd' ick niet, al moest ick daer beneden Int doncker dal van sdoodes schaedwe treden: Want du by my bist altoos Heer genadich. Dyn raed end staf vertroosten mij gestadich 5. Du salst voir my de tafelreede houwen.…

Als mijn gedachten loop ik rond in kringen achter het beeld dat ik heb geschapen van jou al zoek ik rechte lijnen wat krom is buigt mijn brein niet recht daarom loop ik over paden waarover ik waarheid zoek in hoop op zegen.…

Als mijn gedachten loop ik rond in kringen achter het beeld dat ik heb geschapen van jou al zoek ik rechte lijnen wat krom is buigt mijn brein niet recht daarom loop ik over paden waarover ik waarheid zoek in hoop op zegen.…

Een pad met duizend straten Nu links, misschien rechts En dan verlaten Verkeerd zal ik niet gaan De goede weg is onbelopen En ben ik ver vandaan…

het pad bevat, links en rechts, opgeschoten fluitekruid overwoekerend hebben beschutte plekken het zicht onttrokken, geen prachtschubwortel meer te zien een verloren ooghoek schittert takkenstralend nerveus een bosblauwtje ja, kleine vlinder ik heb je gezien de zon doorbrak het bos, bekende kleur en ik vervolg mijn pad…

De weg rechtdoor is alleen recht, links of rechts zijn ook niet slecht, maar durf hobbels te nemen, toon durf en lef. Is het vreemd als ik toezeg, dat ik het hobbelige pad genomen heb?…

Alleen zo loop ik recht op ‘t pad.…

Het waaide, wat wind Het vloog, een blad Het daalde, kwam neer recht voor me, op ‘t pad Ik reed, ik zag het blad, het grind Erover heen, het gekraak Dat wat ik mooi vind…

Ze moeten hem zijn handen maar afhakken, want hij probeert de rechten af te pakken van iedereen die afwijkt van zijn pad. Is er geen man/vrouw die hem wil versieren? Dan kunnen we zijn steniging gaan vieren.…

Hoe weten we wat waarheid is, wat wijs, wiens paden recht in politieke gangen? Wie staat er pal voor jouw en mijn belangen en loodst ons naar het polderparadijs?   Geen stemmenwijzer zegt het mij precies, vandaar dat ik met mijn verstandskies kies.…

paden lopen aan weerszijden niemand aan je hand of arm je kunt links, je kunt rechts soms onderbouwd, soms op gevoel je maakt een keuze en trekt er lering uit maar de keuze die je maakte die was geheel vrij…

Ik roep zo hard dat de doven hoofdpijn krijgen dat de woorden je bedreigen maar je hoort me niet Ik schud de boom totdat zijn wortels krullen het kraken je oren zal vullen zolang je mij maar ziet Ik spreid gedachten over ellenlange, vochtige paden tot ze in eigen zweet baden maar wat heeft het voor zin?…

dank u allen geliefde paddenredders heel veelal gered zoniet overgereden PET eenmaal per jaar zijn de paddencharmeurs klaar om te paren langzaam kruipend naar de spannende overkant wij mogen hen nooit vergeten deze dierenredders hoera wat zijn zij toch charmant…

Het lege veld ligt voor de dichter in mij spreekt het aan nog zó ver om te gaan de paden moeten uitgezet maar welk leidt naar het doel?…

Lichten van de boten flonkeren en de hemel is een zee vol sterren een wolk schuift voor de maan doorkruist het pad van maanlicht aan de randen van de stilte waait de wind mijn gedachten over zee er is geen weg terug je kunt alleen nog maar vooruit…

Op mijn pad groeien aldoor prachtige bloemen. Maar soms zit ik gevangen in een storm en weet niet wat ik er mee aan moet. Op zo’n moment verdwijnen al mijn mooie ideeën, is mijn hart bedroefd en omgeven met een sluier van vervelende emoties.…

Op mijn pad groeien aldoor prachtige bloemen. Maar soms zit ik gevangen in een storm en weet niet wat ik er mee aan moet. Op zo’n moment verdwijnen al mijn mooie ideeën, is mijn hart bedroeft en omgeven met een sluier van vervelende emoties.…