Alle inzendingen over reet

Reten morgen hangen boven de mist op het slagveld Speren worden haastig ingezameld, Hoogmoed gesmolten als hard metaal De kalender wordt aangepast aan de honger van de doden Wie onwetend is, ontdoet zich van zijn mantel En ontbloot de borst met een open boek Zij zijn verdoemd, Zij die onwetend zijn.…

was ik de boer die wilde bloemen zeiste tot aan de blauwste van het veld aarde open reet om veredeld gras te zaaien zodat de melkindustrie kon blijven draaien ben jij de boerin met meer dan 100 zeugen waarvan de biggetjes vaak niet deugen dan commercieel worden afgemaakt omdat het mooiste vlees voor de hoogste prijzen gaat wij…

Hoe stil stond de kar van de bakker met koek banket en gewoon brood ’s middags op de hoek open en bloot in alle verkeer toen nog geen rakker of fietser die een greep deed Veilig achter gesloten gordijnen lag hun moeder met droge bleinen had geen broek meer aan de reet waar ook pa stil van profiteerde De verhouding lag op kantoor scheef…

De billenfotograaf zit in de cel Want hij heeft stiekem bij wel meer dan honderd vrouwen Een camera voor hun achterwerk gehou'en ( Ja, voor = achter, maar dan raak ik in de knel) En nu hij zelf op de foto is gegaan vindt ie er ineens geen reet meer aan.…

'de vlinders voeren geen reet uit ze laten zich maar vervoeren door de wind, cirkelen doelloos rond, hebben geen hersens en geen duidelijk doel, behalve zich voort te planten dan. Ze doen me aan andere schepsels denken, maar daar kan ik nu niet opkomen. O ja, de mens.…

In onze eigen stokerswijk wanen we ons stinkend rijk we wheelen en we dealen katten om en lichten hielen stelen fietsen bij de vleet bouwen bruggen op ons reet hijsen aan een stickie en zuipen uit een blikkie we scheuren door de straten rappen met onze maten in de nieuwste BMW gevonden in Sell am See aan elke vinger een…

Terwijl de zon het hoogste punt bereikt De hitte ieders loomheid voedt Worden foto's van de zee gelicked Lijven voor de brand behoed De macho's met hun zwarte brillen In de branding wachtend op bezoek De zelfkicker met te bruine billen Een veter door de reet als zomerlook Op het strand liggen in het zand Zij die hun rust verdienden…

Fatima wist bij de catwalk te geraken Gewikkeld in een zeer complex kleed Zag dit Afgaanse model geen ene reet Want haar pak was niet van hetzelfde laken De modeshow liep gelukkig niet uit op een ramp De lakens gebruikt men nu voor een tentenkamp -------------------------------------------------- (Voor het eerst in decennia was Afghanistan…

ach, de lamp legt weer haar licht op mijn doorgeleefde tafel en daaronder rusten slechts m’n voeten, warm in luchtdoorlatend wol er liggen zwarte dagen rond wat oude tijd waar vogels zwijgen, als de wind weer kille tonen fluit reten -vol met stof- vergeten dat het helder was en dat rauwe korrels zand een schurend ritme maakten overal…

Ontucht’ge padden spieden door de reten Naar de geliefde van een troubadour De dikste kloostermuren zijn bezeten!…

Geweld tegen vrouwen Is vooral een Zaak van mannen En met name Gefrustreerde mannen met name seksueel gefrustreerde "Grijp d’r bij d’r poesie Klap op d’r reet Gaan met die banaan" Uitingen van onmacht Van impotentie Van incompetentie Want weet mannenbroeders 8 miljard zieltjes Zijn wel geboren Tussen het plassertje En het…

Misschien kon hij nog op de trein der traagheid springen en zijn zoektocht hervatten in de inktzwarte en diepe, ruige reten. Maar zijn vrees zou zich bestendigen, zijn trein spoorde een brug te ver. Hij kon niet anders meer dan het traject volgen, want de trein zou alsnog kunnen ontsporen.…

van geïoniseerde lucht lege ruimte gireren bolle denkbeelden vlak op een spiegel woorden weerkaatst uit het niets gesneden dun volle lucht ademt op doodnormale wijze doorzeefd en doordrenkt als van gewoon brood met water uit een helder scherm moet ik dan de triage van weeën opduiken boud even weer het broodje in geheim het soppen in reten…

De pianist rolt van zijn kruk en rukt zich af op reet van Anita. Sodom en Gomorra! Het einde is nabij! Cool speelt de saxman verder.…

Ver non sem`per vi`ret niet steeds is de lente groen, langzaam werd gisteren vandaag.…

Loer in mijn keel, mijn hart, mijn reet, mijn maag. Vervloek me duizend maal of knuffel me. Ik vind het best. Ik heb je lief vandaag. Proef van mijn bloed. Kom sabbel aan mijn tiet. Geloof volop in mijn bekentenis. Ik ben er echt.…

Door de reet van de bus kan 't naar trekken. Ik wou dat in plaats van de tocht haar post me daar zocht en de krant die daar zit kan verrekken.…

De staatsschuld loopt op, maar het gaat geweldig goed Iemand anders ruimt wel op achter onze Haagse reet We verpesten onze burgers met een goed belegd gemoed De pensioenen staan maar te luieren, zoals je weet Niemand weet wie het over de balk smeet Het volk huilt als een rouwstoet Het werkende volk weet dat het tot het einde der dagen werken…

'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal, En achter haar wapperde groen en breed Het witomzoomd fluweel van 't slepend kleed, En luchtig woei 't kant van zijn golvenval; Zelf zong tot dansmuziek ze orkaangeschal, En, uit het wolkend zwart van haren, reet Bacchantisch zij de naalden los en smeet 'T rinkelend goud door wijddav'rend heelal…

Daarom staat hij en twee anderen in mijn geheugen gebrand; niet als “Trio Me Reet” maar meer als “Trio Markant”… Jules Deelder, Herman Brood en Bart Chabot. Herman’s biografieën las ik relaxed aan een Grieks strand geschreven door Bart zijn bekwame schrijvershand.…

die onschuldigste blikken Niemand speurt er naar een uitvlucht terwijl die geur hier is om te stikken Dan moet ik helaas uit gaan zoeken waar elk zich tijdens ’t delict bevond Dat betekent snuiven aan de broeken tot ik weet..wie deze ‘lucht’ uitzond Die zondaar is hier niet uitgekomen toch is ‘t onderzoek nu wel afgerond Ik..hield mijn reet…

De afstand nabij Je kijkt naar mij alsof je me niet ziet stelt vragen waar je het antwoord op weet Je beseft het je, maar het begrijpen doe je niet, Of het interesseert je gewoon geen reet Zoals je schreeuwend naar me zwijgt en me zoveel vertelt in weinig woorden dat jij alles geeft maar nooit iets krijgt klinkt als muziek zonder akkoorden…

Zij vergaapte zich ook aan mij, ben ik pas later gaan beseffen schilderde me af, in overwegend ondermaans gedreven waar ze wiegende weerspiegelde zichzelf aan mij te geven ik zag niet dat ze zich magisch kon verheffen uit het effen Toch deed ze dat vrij onverwacht en buiten haar getijden in volle zon en goudomrand wierp zij `t stilleven uit reet…

~~~~~~ Deeltje Ik heb naar elk programma zitten kijken Waar het op kalme toon werd uitgelegd En ik ben heus de domste niet hoor, écht Maar nu begint het daar wel op te lijken Want iedereen keek blij vanwege Higgs En ik snap er geen ene reet van, niks!…

Computerschaarm groeterg, in reten van toetsenbord ales tabak, vlouerklaid dijkaant koamer net zo slim, koal versleten, aaske- graauw.…

Nu glij je zo naar binnen, heel onromantisch allemaal, met opgefokte autobestuurders, die roken en mobiel telefoneren, terwijl de schone buitenwereld hen geen reet meer kan schelen. Hun slogan luidt 'Opzouten!' en deze kruidje- roer-mij-niets rukken alsmaar verder op.…

Nu glij je zo naar binnen, heel onromantisch allemaal, met opgefokte autobestuurders, die roken en mobiel telefoneren, terwijl de schone buitenwereld hen geen reet meer kan schelen. Hun slogan luidt 'Opzouten!' en deze kruidje- roer-mij-niets rukken alsmaar verder op.…

Hij las het etiket en zei: ~Het is maar dat je ‘t weet, de datum is verstreken, steek dat bocht maar in je reet.~…

Aards geworteld ontbindt hij hemels duivels Met de schwung van hoekige elegantie herschept de forse dandy bont en strak zijn en onze literaire wereld Wellustig dartelend schilderen zijn schrifturen dat grimmig pretpark tussen hemel en aarde Met beeldende taal smeedt de lettersmid dagelijks lood tot lezersgoud In zijn jeugd reet de oorlog…

Mijn vriend, wat ik al niet weet, Doe, laat, maar crepeer toch niet, Schelen kan ‘t me geen reet. Respect is wat ons zo ziet, Jij bent een vriend van mij, Vergeet dat simpelweg toch niet. Inspiratie door jou nu als gedicht, De woorden zonder zwaar gesjouw, De levenszin waar je zo voor zwicht.…