Alle inzendingen over regenten

het regent verboden woorden blaren zweven bomen vellen bloemen zinnen doen toch wat zij willen…

morgen weer een dag op voorhand kan ik daar ongelooflijk van genieten regent het morgen tsja, dan ben ik niet te genieten…

Het regent alleen ´s nachts.…

Regent het? Nee hoor, maar ik hoor het water vallen da’s niet zo raar, want het regende dat ‘t goot ‘t water wat neerkwam, belande in de metro-goot wat zo snel niet zakken kan en daarom is het, dat ik zeggen kan: ‘k hoor het watervallen, al is ‘t droog en regent ‘t niet, dat deed ‘ t vanmorgen wel vandaar dat je hier nu watervallen ziet!…

Het regent weer druppels glijden stromend langs de ruwheid van mijn ruit de wereld huilt en kent geen mededogen - stemmig oordeelt iedereen wat voorheen met woorden ging is provocerend meer een ding van oorlog en geweld - het regent grijs wolken striemen ook mijn stemming tot de diepte van die oeverloze…

Regent het. Ja het regent. Goede nacht. Laten we nu gaan slapen, zeg je zacht. Wij luisteren en liggen. Wind beweegt het raam. Blijf zo maar liggen, zeg ik, en ik noem je naam. Alles wat antwoord is gaat van mij uit. Je wordt vervuld van de oneindigheid. ------------------------------- uit: Existentie (1946)…

Tai Mahal Weet je lief dat ik altijd aan je denk blijf dromen zal je me niet vergeten want het onweert alleen als het regent…

't Is zondag en het regent wij drinken nu koffie van tien in plaats van negen is het zomeruur dan toch een zegen…

voorbije mist regent uit de bomen wolkeloos is de hemel en ongelovig de fietser nattigheid is realteit en dringt door…

Terwijl het schouderklopjes regent en hij als ziener wordt bejegend ziet hij zijn eigen duisternis en kijkt hij waar de uitgang is.…

Het regent maar. De dag is nat de nacht ingeslopen wat weet ik ervan? waar zacht lopen en slapen dan?…

stralend tegen blauw regent het zonovergoten trossen vol met goud [haiku] foto: Martien Montanus…

Het regent, we blijven staan in de bui we huilen dat beetje water kan er ook nog bij. Wat moet ik nu, wat kan ik nog, een antwoord heb ik niet da's veel te lastig toch! Mijn arm sla ik om haar heen, kom kind, je bent niet alleen! Het regent pijpenstelen maar wat kan dat ons schelen?…

De regent Zit op zijn stoel Hij doet niks, hij denkt Een heleboel Het regent Een symfonie van klappertjes Druppeltjes, vallertjes Uien en patattertjes Ruilen de verkrachtertjes Zichzelf in voor zichzelf Vergeten dat de ander Meer is dan henzelf Misschien een tweede helft Misschien een eerste helft Of drijven de bedankertjes Zinkend…

Maar als het regent, weet niemand meer dat gisteren: de zon scheen!…

het regent en het regent weer die gedachte aan de regen die maar viel en viel en viel totdat alle diepten van de aarde waren gevuld met water en God scheidde zout van zoet zodat er leven op het land kroop althans het deel dat niet van zout hield ondertussen bleef het maar regenen en regenen en al die levende koppies hieven…

het regent letters in zijn hoofd die hij uitbraakt niemand wil ze horen water vliegt ramen huilen poëzie drijft op straat…

het regent op de snelweg er ligt een egel op de snelweg een plas bloed en heel wat stekels op de snelweg egels zijn niet zo snel weg…

Wie wil niet vluchten als de regenboog bommen regent kogels kermt alleen maar zwart en vloeiend rood terwijl het niet meer droog lijkt te worden…

t Regent op t Hogelaand, beetje bie beetje wordt t stiller. Gerdien van hogerhaand doezelt om dieken en tillen: t regent op t Hogelaand. Beetje bie beetje wordt t stil en dwaars tegen zin en verstaand zol k mit verdoezeln willen in dook aan wotterkaant.…

Het regent pijpestelen de stroom wist sporen van dat wat was en dat wat nooit zal zijn de wind blaast tranen in mijn ogen een bleke regenboog verschijnt aan de horizon…

het ene na het andere woord misschien zeg ik liever niks zeker als het regent ben ik zwijgzaam denk ik aan jou wanneer je terugkomt alsjeblieft…

Het regent iedere druppel druipt langs het glas van het raamkozijn iedere druppel gelijkt een traan uit een broos en verbitterd lichaam.…

als je blijft drijven zul je niet zinken als je een wind laat kan het gaan stinken als het regent vallen er spetters en als je dit leest... ...zie je letters…

't Is regen, - 't regent aan mijn huis - Ik luister, sprakeloos en kuis, Naar 't lied van 't ledig leven, Dat dromend van de hemel leekt En dromend weder leven kweekt Dat mild en murmelend geruis Van droppelende regen.…

Ik sta tot mijn knieën in het water Levenloos geklater van onsterfelijke druppels, mijn gezicht ranselend als kleine knuppels De zwarte schapen in de lucht Bekend en berucht bij zoveel individuen die lijdzaam weer wachten tot het zal luwen…

het regent olijven tussen stukken schroot en puin stof van eeuwen dwarrelt moedeloos in de oude binnentuin ooit waren muren zomerwit kleurden geuren siësta in restanten schrijnen zij wat er van over is er is geen mens om de oogst te rapen alleen wanhopig klagen waar ooit stilte heerste van de middagrust fluiten bommen in…

in Amsterdam-Zuid las een erudiet op tram lijn vijf halte Beethoven in De Valstrik van Emmanuel Bove toen hij zijn ogen vrij uit liet de man zocht door beslagen ruiten naar stapels zo wankel en topzwaar dat vaste klanten gewaar van gevaar pas buiten de winkel neuzen snuiten dat is Van Rossum's handel in boeken ooit kwam je na ruil uit…

in dit diep bord teken ik basilicum zoek de zon in gedroogde tomaten besprenkel ze met olie uit mijn bruidsschatkruikje er rijdt een scooter door het bord hij is rood , radijsrood…

er speelt een straatmuzikant de blues als een echo uit een andere steeg de schelde stinkt zoals de schelde stinken moet voelt thuis als vanouds de kaaimuur weerspiegelt mijn jeugd die verdwijnt bij springtij en keert weer terug als de volle maan geweken is en ik met mijn voeten geen water meer raak de blauwe steen blijft mijn bank…