123 resultaten.
Vergaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 de kleur vervaagt dankzij
tegenlicht dat hem tegemoet treedt
een gedrongen gestalte dringt
zich op aan geest der tijd
volgezogen met levenselixer
vervolgt het figuur zijn weg
hem berooid achterlatend
reikend naar het schijnsel
dat zich laat overschaduwen
door duisternis waaraan
hij zich gewillig overgeeft
kust Moeder Aarde hem liefdevol…
uitzicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 drijvend over satijnen avonden
proevend van herhaalde vrucht
in een groen elzenbos, aan de pijnloze
oever bij het boezemgemaal
uit het zicht van aangeboren diepte
met vlakke hand reikend naar de lucht
nog één keer vragen, verzuchten als
een speld in mijn stiltekathedraal
geheugen dat ooit waarheid was
de eerste woorden die ik las…
Ontmoeting
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 387 Mijn bevinding met je graf
wroet rond in je geboren zijn
spreek de morgen tegen
verzacht je koude wang
keer haar naar de mijne
houdt schuil wat zich kan verliezen
het zien kent geen oogopslag
maar koerst
met een geheime ladder naar beneden
reikend tot de wortelmond
zwanenzang ritmisch sterft
door verstikking
mijn eigen naam verstomt.…
als een oude boom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 met knoesten,
littekens van afgebroken takken
Een schuilplaats biedend,
aan rondtrekkende vogels
Een veilig nest,
voor hen die rust nodig hebben om te broeden
Ik laat de stormen over mij heen komen,
maar groei door
Met mijn stevige wortels,
voed ik mij met alles wat moeder aarde in zich heeft
Buigzaam,
maar niet brekend
reikend…
Heimwee
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 410 genieten van de najaarszon
terras, tuin of op het balkon
-denkend aan het voorjaar-
hoelang zal het nog duren
de herfst blijft stilletjes gluren
-verlangend naar het voorjaar-
de winter wacht vol ongeduld
zakken met sneeuw reeds gevuld
-reikend naar het voorjaar-
planten met hun welige groei
krokussen vol in de bloei
-wijzend…
rondom 't volmaakte
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 351 het doet er niet toe
maar het klinkt als water
zei je
toen je mijn gedicht vasthield
jouw vingers lispelden golven over me heen
reikend tot aan de zee, met de nacht vertrouwd
en op dat moment
terwijl jij voet zette, wind werd onder vleugels
dreven we mee
naar het land dat in ons was
buiten adem, in alles wat er wel toe doet
.…
Wordt liefde weer leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 348 geluk heb ik
nooit kunnen grijpen
het vonkt en vliegt voorbij
stopt nooit voor mij
heb gelopen gehold
gedraafd gevloekt
en gebeden maar
altijd was ik te laat
pas toen jij mij
je hand gaf en
ik in je ogen die
sprankelende lach zag
wist ik wat geluk was
nooit voor het grijpen
maar in dat reikend jezelf
geven wordt liefde weer leven…
De grens verkennen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 178 ik wil je ogen zien
drinken van het koele water
dat je hart verkilt
dieper in je ziel
zal ik me overgeven
tot de bodem gaan
samen zullen we
de grens verkennen
verleggen als een wens
bang voor weidsheid
angst om te verdwalen
reikend naar een nieuwe tijd
want ik wil jou in
een apart begrijpen en
kijken wat er komen gaat…
zonnebloemen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 273 Van Gogh had inspiratie gezocht
en was direct verkocht
aan de mooie bloemen in het geel,
hoog reikend op hun sterke steel.
Rank van lijf en mooi van kleur
werd voor hem een primeur.
Een boeket in een vaas
niet alledaags.
Nu een beroemd schilderij
de zoveelste in een rij.
Iedereen kent de schilder zijn naam.…
Reis naar binnen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 858 Ik blaas mezelf dit gedicht in
de wereld uit, zeepbellend
in een spectrum buiten grenzen
reikend naar verten die alleen
in gedachten bestaan.
Daar weet ik mijn vrijheid geborgen,
in de kelk van dit leven
wil ik opgenomen dromen:
als een druppel
in mijn eigen oceaan
zwevend in het licht
kom ik altijd ergens aan.…
Zelfbevruchting is een sleur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 217 hij groeit als boom
takt reikend
naar de hemel
in verloren droom
bladert vreemde kleuren
in verdelen van het licht
groent voor zuurstof
ruist ‘s nachts lichtjes wit
bloemt mager
in eenzijdigheid
bekent geen kleur
zelfbevruchting is een sleur
hij boomt als een autist
wil van het bos niets weten
vereenzaamt op een open plek
die door…
Zwanen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 436 Glorieus verheven door de lucht
Gaan de zwanen in hun vlucht
Sierlijk piepend krakend wit
Hun halzen golvend in gelid
Reikend naar een hun bekend doel
Een nabij gelegen sloot of poel
Of verder noordwaarts buiten zicht
Naar gronden waar hun toekomst ligt
Als zielen reizend wonder wetend
Zelfverzekerd aan queeste geketend…
Hemelse dauw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 Als mensen bidden, bidden ze
om regens van rechtvaardigheid
dauwend uit de hoge hemel
die hun verlangen lessen
en hun zielen verlossen
midden in het leven
waaraan zij lijden
reikend naar een engel
van troost en bemoediging
een helpende hand
ook als die alleen helpen kan
om samen anderen te helpen
en de bloemen te begroeten
die opkomen…
Mijn dorp sterft
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 643 Mijn bloemrijk dorpje met
uitzicht verder dan een kinderoog
grote lindes langs de laan
reikend tot de hemelboog
Zij is op sterven na dood
Het licht is uitgegaan
van baksteen is de horizon
dampend grasland platgewalst
begraven onder asfalt en beton
Achter de oude ligusterheg
rest slechts het houten kruis
met de getaande tekst
treed…
Eindeloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 Eindeloos ver
staar ik over vlakte
van een rustig schoon
bijzonder landschap
Stil reikende takken
sloten verzonken in groen
Vogels zweven er boven
alsof ze het bezitten
Een verdrinkende zon
zakt nog dieper weg
beschijnt nog even
de eindeloze weidsheid
Eindeloos ver
staar ik over vlakte
en ervaar de diepte
van een rust zo eindeloos…
Een herfstig gedichtje.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 660 hoog reikende hoofden schudden rond
in een bekoorlijke symfonie van zacht geruis
twijgen laten hun zomerlast vallen of
liggen reeds stuiptrekkend
voor dood op de grond
kleurende bladeren tonen
gedragen door de wind terstond
in bruin, geel en groen aan afhangende takken
vogels vliegen weg in het besef dat
er weer een seizoen aan zijn einde…
Ik wil vergeten
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 691 Mijn handen uitgestrekt
Gevuld met onomkeerbare leegte
Reikend naar het bedwingbare
Ik wil vergeten.
Wetend hoe het was,
Geen leegte te voelen.…
Hemel en vurige hel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 170 ik penseelde
in kleurige streken
de muziek op het doek
mijn hart zong woorden
die zich lyrisch voegden
tot een liefkozende groet
een enkele strofe pastel
met ijle tonen reikend
naar hemel en vurige hel
midden op het linnen
danste het hart onze melodie
van een purperrood leven
een gedicht met liefde
gegeven in dit schilderij
vol…
analoog aan land
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 bocht in de rivier,
slangenlijf, met ruwijzeren handen weerlegd
geledigd lichaam,
avondmaal, perkament uit water gedregd
heuvelland,
golfstroom, reikend naar kalkhoudend smaragd
ode aan de stad,
honing, avondgloed, aan een hemel gebracht
luchtbelijdenis,
verzaking, rede, kalme tred met vaste voet
aanlandige droom,
kortdurig, met…
Weg om de noord
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 672 Voorbij de boomgrens
tussen mosgroen
toch een berk
reikend naar omhoog
tot nauwelijks mijn knieën
strijdend met de kilte
en het daglicht
voorbij het mos
alleen maar rotsen
dan de zee tot aan de horizon
daarachter ijs
met al zijn stormen
rijk aan sneeuw en bittere kou
tot er weer zee
dan kale rotsen
weer een boomgrens
berken…
suizen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 136 het lage licht boven de horizon
strijkt met ver reikende vingers van zilver en schaduw
langs de felwitte berken tegen de vriesheld’re herfstlucht
over de giftig rode geheimzinnigheid van vliegenzwammen daaronder
het glinsterend lover van felrode vossenbessen
aan de bosranden juichen de bomen ruisend in een stemmig herfstkleed
slechts de wind…
Binders en separatisten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 57 Wat is er mooier dan reikende
handen die tasten om met anderen
verbonden te zijn om samen iets
positiefs te scheppen waarin de
bedoeling van het menszijn ligt
verborgen; samen te werken, omdat
wij daartoe geschapen zijn.…
Tot verbaal verhaal
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 33 hun ontdekken
van de wereld
de woordloze
lichaamstaal
van handen en
armen gezien
in hun explosieve
onmacht om tot
verbaal verhaal
te komen
heb op mijn
zwerftochten
langs wereldbekende
muziektempels
en samenkomsten
van dans toneel
de mooiste stukjes
van de hemel ervaren
vocaal en
instrumentaal
in de volheid
van volmaakt
reikend…
Een roosje
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 3.908 Reikend naar de toppen van de bomen,
verlang ik naar jou, als mens
Ik bewonder een bos van regenbogen,
dromend van een ademend woud,
waar stilte zingt in elk gerucht en
dauwdruppels fluisteren in de morgenlucht.
Eén ontwakende, verborgen dag,
in mijn hand een heel klein roosje,
een wens in een heel klein bloemendoosje.…
De liefde wachtte geduldig af
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 300 De liefde wachtte geduldig af
geschopt en afgewezen, dood gevroren
weer ontdooid en weer verrezen
en altijd nog een beetje bang
ze wachtte, maar al lang niet meer
op eeuwigheid, haar dromen kwijt
zag zij in winterse seizoenen
de schoonheid zelfs in het vergaan
maar plots zou zij er toch weer staan
rijzig, reikend en ontdaan
van alle pek…
Stammen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Ooit reikend naar de warme zon
zakken ze weg in koele aarde
maar altijd nog van grote waarde
voor de grond waar het leven begon.…
kamerstilte
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 268 vraag me niet
opnieuw
waarom mijn raam
de weg doorsnijdt nog voor
het avond wordt
het licht lag open
op zachte wind en ik bond
mijn ziel aan woorden
verder reikend dan begeerte
of de dingen die ik niet verstond
vraag me niet
in het uur van sneeuw
met vlindervingers, ingetogen
waarom ik me mijn naam
niet kan herinneren wanneer…
Chocolade
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 335 Als ik dacht, me nog eens bedacht,
had gewacht
totdat mijn chocolade dromen uitkwamen,
meestal onverwacht,
likte ik mijn lippen af,
van wat ik van me af schreef, dichtbij
reikend tot veraf.…
Lisa's Linde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 96 Hoefgetrappel, bloesem alom
Bijen zoemen in het rond
Een kwispelende hond
Kinderen spelen met hun fietsjes
Vogels zingen hun hoogste lied
Een boom wordt aangeplant vandaag
Een mooie linde samen met haar as
Zo licht, zo helder grijs
Iedereen wordt stil
Crêpe bloemen worden gehangen
Aan de reikende armen van deze
‘Tilia Cordata’
Een…
toen ik zei, ik heb je lief
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 631 steeds dieper
beweegt de tijd
het gedicht in mij
verder reikend
dan het hobbelige spoor
op mijn hand
ik bekleed
witte vlakken
met eindeloos geduld
terwijl het licht
de trouwe minnaar
in naamloze ogen vangt
mijn stem raakt de nacht
sneeuwt sterren uit hun lange baan
toch
laat ik hem vreemd
in mijn adem bewegen
en wanneer…