Alle inzendingen over roeme

Goud of zilver brons, 'k heb mij nimmer hierop toegelegd daarvoor ben ik een te grote dromer gun een sporter graag de gouden glans en roem, heb ook vrede als Mercurius handel laat gedijen of Fortuna elders wonderen doet.…

De schaatsers uit Amerika zijn snel, maar ook hun roem is maar van korte duur. Al rij je duizend rondjes in een uur, records van vroeger zijn niet meer in tel. Zal ooit de mens het winnen van de klok en komt men eerder aan dan men vertrok?…

te begrijpen het is wartaal men danst naar uwe pijpen hij antwoordt zelf kan ik 't ook niet duiden makker mijn genie pent zin voor grote luyden mij lezen bevoorrecht tot kans op groot rendement roem m'n grandeur ik noem je belofte vol talent…

Wat heet Beleeft Goed geschreven Evenzeer spellen Hoe ik het als een spel ..t In een hooiberg Snel Al mijn fouten een hele berg Probeer te verbloemen Zodat u mij in uw gedichten He, verdikkeme Weer een fout Zal roemen Of toch maar vernoemen Door de fouten heen Ken ik het fenomeen Gooi die maar weg De roem Is te ver weg Zoem Ik vlieg…

Ik zou de aarde kussen willen, en luidop willen roemen, bij het weerzien met haar billen. O, die nog eens te zoenen, snel voor ze straks gaan lillen.…

Een Franse tweeling moet dringend afkicken en nooit meer in de kleerkasten spelen want het kwam telkenmale tot kwelen over wie aan de mottenbal mocht likken roem wacht nu de toxicoloog die vond waarom de wietmot die balgeur weerstond…

is mijn restwaarde gelijk aan de voorbijgaande geur van een afgebrande lucifer op het houtwerk is de kop rood en tijdelijk voornaam tot het zwart is hij even een ster als ik ben opgebrand blijkt de eeuwige roem reeds te ver die was al eerder naar de maan…

De halve wereld is om niks beroemd Een werktuig dat onzichtbaarheid kan faken Lijkt in dit kader als vanzelf te spreken Zo is geen mens constant tot roem gedoemd De toekomst brengt ons de verworvenheid Van 'n kwartiertje anonimiteit…

Pak het moment Pak het vast Pak je eigen roem Ga voor die miljoen Ik weet dat jij het zal halen Want ik schrijf verhalen Noem het dwalen ik noem het belichten daarom hou ik ook van dichten…

Je hoeft nergens meer aan te voldoen Je bent gewoon wie je bent Als je dat maar lang genoeg doet Raakt men er wel aan gewend Je van alle schaamte ontdoen Dat is tegenwoordig de trend Het gaat om de roem en om de poen Veel belangrijker dan talent…

Zo maakt een boulevardbericht de doem Vanzelf weer een vehikel van de roem…

(Een hoop ijdelheid) Virtuoos doch afgeleid toont zijn kunsten achteloos Onderdaan der ijdelheid Roem en rijkdom- gekkigheid Om den brode nodeloos Lust als broze paria Publica hysteria Aanbidden van gebrekkigheid…

ze treden één voor één naar voren uit een naamloos lange rij gekoesterd door de meester hij dicht ze een gezicht erbij getekend met zijn voorkeurstrekken kuddegeest en vleierij anoniem in adoratie roemen zij kritiekloos de prestaties uit zijn eregalerij…

Wie daarop roemen, het allerbrooste en teerste!.... Ach, volle bloesembloemen vallen het eerste.…

De roem van deze wereld duurt maar kort: Het stralend beeld van onze grote Pim Is onderhand een verre, bleke schim En alle tranen zijn allang gestort. De grootste Nederlander van altijd Raakt na vier jaar in de vergetelheid.…

Zwaard van dood en verderf Tevens van roem en eer... Nu geheel verlaten, op de plek wat slagveld was Vele mensen afgeslacht, door het zwaard.. Ver van huis, mensenlevens verborgen Maar zwaard en aarde, ademen de verschrikkingen.. Voor immer…

Dag Johan, ballerino aan de bal Wonderlijk je goals en schijn bewegen Zelf was je aan die roem allang ontstegen Nu blijft je naam een paspoort, overal Waardoor dit nadeel toch een voordeel heeft; Je bent pas dood wanneer je niet meer leeft.…

“zijn naam niet steeds weer noemen”, zegt een deel “maar Leiders moet je roemen” vinden wij al is voorwaar niet ieder met hem blij die halfgod met zijn blanken-eerst-krakeel toch is hij niet meer dan een onbeduidend moertje verknipt en, heel gênant, een poetinhoertje…

Zoek heil en heul in uw gedichten; doe als ik en denk om roem en eer geen ogenblik, maar vind in verzen vrede en zielsgeluk. Veracht de wereld en zijn vals behagen in afbreuk doen, wat groot is te verlagen en al het kleine en slinkse hoog te dragen.…

Ik denk, omdat ik streef naar nog meer roem, Dat ik mij voortaan Stomme Klojo noem.…

voor de sport en niet alleen om poen zijn velden jong sappig groen met een shirt van Johan Cruijff tegen het bezweten lijf zijn velden jong sappig groen op de weg naar roem…

Dat is mijn zorg, dat is mijn zang, dat is mijn roem, mijn leven lang. Slechts Hij, Die mij tot u verhief, kent gans mijn hart: ik heb u lief!…

Is de roem dan toch zo interessant? een gewoonte om te veranderen proeven van het moment bij anderen Een simpel iemand met boerenverstand! Dit gebeuren is een raar fenomeen, alsof je plots wint met een dobbelsteen. (Canvascollectie Vlaanderen: wedstrijd voor amateurs, professionelen, bekende mensen voor het mooiste kunstwerk)…

Er is opnieuw een dichter overleden Die ook als psychiater roem genoot Hij legde fijnbesnaard emoties bloot Waarbij metriek en rijm er niet toe deden Hij gaf ons heel pregnante beelden mee Maar jonge sla, nog slap, in bedjes, nee…

De weekdieren zijn drie weken te laat, Maar vanaf heden zullen alle Belgen Weer volop onze Zeeuwse roem verzwelgen Zodra de mosselpan op tafel staat. Alleen voor Wina Born kwam het seizoen Te laat om zich nog eens te goed te doen.…

hij was de grote meester schuilde in een omvangrijke harnas van menselijk genot deelde zijn hoge C met passie en elan was op roem van mij, van zijn publiek verzot geen tenor heeft mij zo diep geroerd, mijn vezels doen trillen en de ziel met herkenning gevoerd gelijk een Schepper het zou willen…

ik heb het weggewuifd met een nonchalant gebaar alle aanzien macht en roem door de schouders ervoor op te halen wilde ik de prijs voor die publiciteit niet betalen geen schijnwerpers op mijn bestaan die bepalen hoe ik wel en niet moet leven ben anoniem gebleven zie minzaam de verering aan van mezelf onder een andere naam…

Het raam beslaat en verdoezelt bevroren ijsbloemen die de nacht zou schenken Je hart verstaat te bezoedeld door jezelf te roemen zonder na te denken... de kunst van de hartenbreker de liefdeswreker die in mijn pijnen op blijft doemen Het is onomkeerbaar, te laat, te vertroebeld om mijn naam te noemen en mijn ziel te wenken…

Je doet het voor de roem en voor de eer: “Slechts” eenentwintig fouten deze keer.…

In stilte ligt de roem besloten Die ieder ten deel valt als hij zwijgt In rust gevangen is de beweging Die het leven voortdrijft in zijn gang Uit woord wordt het gevaar geboren Van onherroepelijk misverstand Niets beklijft, niets is eeuwig Niets kan meer bekoren dan de reis Van eeuwige vergankelijkheid…