Alle inzendingen over sagrada familie

In Memoriam Anton van der Giessen *19 april 1952 - +4 maart 2014 Langzaam, Stapje voor stapje, Adem voor adem, Ben je bij ons Weggegleden Jij die ons zo lief Bent, grote kleine broer, Onmisbare schakel in De kring van onze familie - Jij verbond iedereen Met iedereen, was De spil die niet Viel weg te denken - We laten…

Als 't latere geslacht dees woorden leest, - Want dit geslacht zal lachen om dit vers, De zotte poppen van de pratte pers In de aller-aller-eerste plaats, dán 't Beest Voor niets méér dan een groot gevoel bevreesd, Dat zich Beschaafd Publiek noemt, dat een kners Hoort in een gil of klacht, en van elk vers Rijm-zottertje maakt een familie-feest…

Het is zo moeilijk opnieuw bouwen Maar waarop dan toch precies Op haar Grootse Vader in de Hemel Haar familie en trouwe vrienden hier Daarop zal zij bouwen Losser laten degenen ver van hier.…

Ik maak een gedichtje voor jullie allemaal, omdat het mens- en kind wanhopig is wat er gebeurd, een hele familie uiteengescheurd.…

Wij zijn familie, hebben voorvaders en strijdbaarheid gemeen, wij spreken zustertalen. Over het wonder van de jouwe ben ik nog steeds niet heen. Van afskeid, bitterbessie en die kind, wat doodgeskiet is bij Nyanga deur soldate. Dat kind dat nu op reis is langs de noordrand van je continent, waar jonge mensen overal hún vrijheid eisen.…

Met Os Huis ezel begon het In de stal van het grote huis De kamer zat vol familie Het was er warm, met mama en de tantes die alles weten van bevallingen, ook de mannen bleven op en dronken op de nieuwe koning, zijn bedje van vachten in een voerbak stond naast me Na het paasfeest in de hoofdstad moesten we gaan, het nieuws van onze zoon…

gaf hen een kans zich te ontwikkelen met vreugd Johan Cruijff gaf de Catalanen hun trots en waarde terug door zijn aanwezigheid, door zijn talent zijn levenspad leek vast te staan maar het einde blijft altijd onbekend Johan Cruijff, hij wordt niet vergeten een groot sportman is heengegaan voor altijd in menig hart wat zal met name zijn familie…

jullie werden naar het bos gebracht vanwege vreselijke honger in de familie jullie moesten doodgaan in het bos tussen de bomen en dat klopt natuurlijk was er geen snoephuisje waarvan jullie konden snoepen en geen heks die jullie gevangen nam en probeerde op te eten knibbel knabbel knuisje wie knabbelt er aan mijn huisje hadden…

medemens de tranen springen in onze ogen verteert door eenzaamheid ziek van pijn en quarantaine slaat de corona koorts toe de lakens huiveren van koorts en slijm, 't kuchen en 't zuchten, totdat de laatste ademtocht een einde aan het lijden maakt; de dood kent geen pardon maait het hele bejaardenhuis om buiten huilt en beeft de familie…

bladeren ruimen het gazon bemesten verzorgen van tuinen doen wij als de besten met de herfst in het land treden we nu best in actie alle rommel langs de kant werk voor gans de familie het plankier wat schuren met zeep of bleekwater het groen van de muren geen zorgen voor later iedereen is druk in de weer vele handen maken…

ze zijn de crisis moe waar zijn ze nu aan toe vooral toe aan elkander de kinderen en de hond de familie, de buren, kennissen hoe gaan ze met elkaar om hoe houden ze elkaar vast hoe vriendelijk blijven ze hoe behulpzaam, lief, aardig tot de dood ze scheidt ze, ze, dat ben ik, jij, wij met of zonder levenspartner met of zonder kinderen…

De familie ademt zich gezond, de vogel raakt stil, wild op de vlucht. Komt het door het blaffen van de hond, of is het hun stadse lucht. Ook de stranden met dit mooie weer gevuld, laten zich aanzien als maden op een bord. Na"staand"zweten in de trein, of twee uur file geduld, vertelt de radio dat het morgen weer regen wordt.…

Zelf zou ik willen vragen of E.T. familie is of ze ooit kapitein Kirk en commandant Spock hebben ontmoet en als het nu echt hen waren die ons vanuit hun ufo’s kwamen bespieden. Ik zou willen weten of ze ook een soort God hebben, of er stukjes Marsland zijn die zich willen afscheuren van het grotere geheel.…

De ene vertrouwt de andere niet meer, zelfs in eigen familie kan het verkeerd gaan, waar zijn we mee bezig, waar is onze eer? Laten we voorgoed iedereen gerust. Maar het is een druppel op een hete plaat, die voor velen vergaat in haat.…

tussen het oude en het nieuwe jaar hangt een warme winterse sfeer familie en vrienden komen weer wat dichter en knusser bij elkaar rond de feesttafel met wit linnen gedekt brandende kaarsen, bloemen en groen om aan het oog van iedereen te voldoen komt ’t kreeftmenu ten volle tot zijn recht als de klok de laatste minuten gaat tellen vloeit…

wij hebben een liefde een liefde met littekens soms scheld je heel mijn huid vol als het heethoofd dat je bent dan was ik toch nog zo op mijn hoede voor het moment dat je woede wordt aangewend maar je kookt er bijna van mijn arm en hand verbrand…

Als de 'kouwe kant' zich met familiezaken gaat bemoeien, zeker rondom leven en dood, wordt het vaak warmer gaat het smeulen, branden, fikken, vlammen of op z'n minst er heet aan toe zeker met oud zeer, oud gedoe, oud geld!…

kijk, hoe daar je spullen staan uitgestald dingen die aangewaaid zijn in je huiselijk landschap en gebleven gestapeld in een dode hoek jazeker, ik heb geleefd hoe ik heb gegeven, geleden en vergeven brood en boter op de tafel (je vaste lasten stijgen jaar na jaar) start de opname en actie! een scene met een kind en vrouw: take one ik herinner…

de vakanties die ik als kind doorbracht in mijn geboortestad waren de fijnste vakanties die ik ooit heb gehad al heel ver van tevoren dacht ik er telkens aan of de trein wel zou rijden en of het toch wel door zou gaan het logeren bij opa en oma was een heel groot feest tijdens die heerlijke weken genoot ik het allermeest spelen met…

met zijn hakken in het zand verankerd denkt hij boven haar uit te toornen gewapend met zijn dekmantel waant hij zich onfeilbaar zij zet de dans in, hij pareert en kotst opgekropte woede over haar heen spiegelt feilloos zijn eigen gedrag in de hoop haar te kunnen raken gewapend met liefde ontwaart zij hem als gevangen in zijn eigen pijn…

Hoe is het met je innerlijk kind? nou dat kind hindert: dringt zich veelvuldig dwangmatig aan me op dagelijks ja, ja, dat kind van vroeger, ja, ja, dat kind ben ik verwekt zomer 1951, geboren winter 1952 ik werd volwassen en kreeg zelf een kind, een dochter oerverlangen bevredigd, nieuw kind, nieuw leven, nieuwe kans ik wilde niks…

Dus onze Nationale Ombudsman Gaat naar de Europese rekenkamer Het Kabinet acht niemand vakbekwamer Hijzelf vindt ook die baan wel pakkie-an En zo wordt good old Alex Brenninkmeijer Europa’s budgettaire koddebeier…

, niet te overzien op welk huisnummer woon je, wat is je postcode altijd maar cijfers, het lijkt wel mode naar school ga je met vier jaar vanaf die tijd ben je echt de sigaar later wordt er van je verwacht haal maar een zeven of liever een acht vergeet vooral niet je telefoonnummer en wat dacht je van je sofi-nummer verjaardagen van familie…

is gescheurd en gekreukt de inhoud was het waard keer op keer gelezen en doordacht muziek gebrand in zilveren schijf draait rond en stoot geluiden uit de rock, het rithme van de dans weerkaatst op muren van beton de krijger en zijn krachtig paard de Indiaan met haviksblik begeeft zich in het groene woud op zoek naar wild en buit familie…

Dit jaar is de laatste keer, gaan alle kaarsen in brand, neem ik afscheid van de familie beer en neem ik kerst weer in eigen hand, in rust en eenvoud met aandacht en liefde voor elkaar. Van al die prikkels krijg ik het verschrikkelijk benauwd; eenvoud siert mijn kerst volgend jaar.…

Ik huil niet om jou, maar om mezelf en mijn familie, om iedereen die je missen moet. Ik huil niet om jou, want ik weet het is voor jou zo goed Ik huil niet om jou, jij hebt zoveel voor ons gedaan, heb maar een goed gevoel en wees blij. Ik huil niet om jou, want jij gaf mij zoveel vreugde; ik huil om mij.…

Mijn eerste huwelijk werd voltrokken en mijn ‘trouwjurk’ was een minirok Geen geld, geen familie, wel een baby, dus geen geld voor feest of jurk.…

Ik wil wat tegen mijn familie durven zeggen of aan vrienden iets uit kunnen leggen. Het zijn kleine dingen die ik wil, maar toch blijft het akelig stil. Ik kijk naar buiten en zie alles langs me gaan, al die tijden vraag ik me al af: wat heb ik verkeerd gedaan? Ik wil zo graag antwoord op die vraag, en sorry als je vindt dat ik klaag.…

De familie staat bepakt We gaan naar de camping toe Eenvoudig of bekakt! Verbroedering heerst daar alom Want allen zijn we één! De wijn vloeit welig en ´t Blonde schuim is er voor iedereen! De bingo kost voor een avondlang Maar een eurootje of tien Na afloop showt men dan de winst Een ieder mag het zien.…

en rond tot zij – ver boven het bos verheven- in duisternis haar liefste vond de bomen bogen zich vol zorgen over de blinde kleintjes heen maar die stegen naar het zicht dat helder licht door wazen scheen het woud verzonk in zwijgend peinzen schudde alle kruinen om wat was geschied en buigt eerbiedig – elke avond - als het de wondere familie…