Alle inzendingen over sjoemelsoftware OR Onze Taal OR Woord van het Jaar

leen uw luistrend oor Aan de zangen van 't Verleden: - Dring de rijke taal van 't Heden Diep in ziel en zinnen door! Wat aan glanzen mocht verdoven, o! De schittering van uw Taal, Zacht als dons en scherp als staal, Kan geen tijd of macht u roven..... Zolang ge uit Haar parelvloed Teerheid put en Heldenmoed!…

In 't kader van de Week van 't Nederlands Breek ik voor u en mij maar eens een lans We doen aan Engels, maar geen Duits of Frans Okay, maar wie geeft Onze Taal nog kans?…

Voor u en mij breek ik alvast een lans In 't kader van de Week van 't Nederlands We kennen wel wat Engels, Duits of Frans Maar wie geeft Onze Taal nou nog een kans?…

hetgeen dat we samen delen, geven verstrengeld de taal gevoel uit onze lijven…

Wat zal er van ons bekomen in de tijd van wijn en dromen uit het oog en door de dood verloren wat zal er van ons overblijven als onze overblijfselen zijn vergaan misschien een liefdesaffaire uit wat vroege jaren een laatste hoofdstuk uit een oud verhaal een vol gekladderd tekenschrift voor wat taal niet kon halen een sandalenrebel zonder…

Weet je nog van jij en ik? Weet je nog dat we samen lol hadden? Weet je nog dat we samen ijsjes aten? Weet je nog dat we bij elkaar sliepen? Weet je nog dat we alles samen deden? Weet je nog dat je mijn vriendin was? en weet je nog... dat je nog wel in mijn leven was??…

in deze tijd van 't jaar kies ik voor warme woorden "chaleur" zeggen ze in Frankrijk in een taal die zoveel rijker is maar klagen doe ik niet ik zoek in mijn moerstaal naar een passepartout en als het eens een keertje niet zo wil lukken maak ik desnoods mijn eigen woorden…

Jij buigt klanken om tot woorden raakt het laagste in onze taal Zelfs de tongval is gespleten en geslepen tot een triest verhaal Nog steeds strelen letters mijn lust junk ik nog een woord spuit hunker in Wanneer woorden niet meer scoren dan kan ik zeggen ik ben een ex hero-in…

voel het doorzicht naakte takken raken aan het laatste woord het jaar droogt uit het laatste blad wordt voor je mond genomen nu ijlt de winter bij wijze van alledaagse taal…

Wanneer brengt taal klaarheid? En niet woorden zoals waarom, met het ontwijkende antwoord, daarom. Wanneer is liefde, geluk en blijheid en niet in strijd met de werkelijkheid, omdat wij het aaneen breien, door de onduidelijkheid van onze taal.…

weinig woorden waren nodig om pijn te voelen in de blinde nacht afgeworpen tot aan de laatste draad de kleren van de taal de zoute poëzie van afscheid brandde weerloos op onze lippen…

Ik vind ook dat de lidwoord “het” verdwijnen moet De allochtoon spreekt dan goed Nederlans Want de verschil wie weet dat nog bijkans We halen “het” dus uit de Neêrlands bloed De “kofschip” moet ook worden afgezinkd De probleem d of t zo afgevinkd…

Wat is de waarde van een ideaal Wanneer zij gevangen zit in woorden En schone taal Wat is de waarde van onze dromen Als wij weten Dat ze nooit uit zullen komen Wat is de waarde van de strijd Als men niet winnen kan Maar lijdt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Is het niet zo dat de wereld net zo klein is als gedachten groot zijn en dat taal zo klein is dat het gedachten niet vangen kan? Of is het zo dat taal zo groot is dat gedachten erin verdrinken en er niet meer in bovenkomen? En we niet meer weten te zeggen wat onze gedachten zijn? Nu ja. Mijn taal is klein.…

We hadden een conversatie maar ik sprak slechts met woorden en verhulde zo elk gevoel. Jij trachtte te luisteren maar antwoordde slechts in de taal van eigen geest. Alleen door die ene tedere kus raakten onze zielen elkaar, werden onze levens waar.…

Het vloeken neemt de overhand ‘t cijfer der Nederlandse taal zakt in triest te weten immers want: de taal is mooi, zeker zonder Krachttermen!…

ongrijpbaar soms het woord als tekens aan de wand of in bloemrijke taal over liefde en het oud verhaal het oeverloze lettermengsel als leeftocht voor de ziel danst als buigende zwanen op krakend witgewolkt papier geurend gekleurd beschrijft het wonderschone schrift in talloze minnewoorden het mooiste liefdesdicht somtijds achteloos…

Als woorden konden dromen gedichten konden spreken werden letters weer bomen op het dood papier Als bomen konden spreken letters konden dromen levende woorden leken was het bos al hier Nu wacht ik nog op zinnen die ik kan toevertrouwen aan de beelden van binnen op kringloop dichtpapier…

De zinnen schrappen steeds meer woorden waardoor het gedicht geen einde vindt dus maar weer terug naar het pril begin de inhoud zweeft naar alle kanten een titel is pas achteraf te geven of wellicht zelfs helemaal niet…

Verscheur het behang van taal Sloop het bastion van spraak Splijt elk woord met de moker open Het gaat allemaal om wat er onder de bodem groeit en beweegt, bedacht ik vannacht Leer van de stotteraar spreken Het weten vergeten Ga de mist in Zie je me nog? Het laatste woord ziel Lost lachend zich Op…

Wat kunnen woorden meer doen dan verrassen met wat schoonheid verwonderen met een lichte lach verbazen door een onverwachte vondst een verborgen gevoel aanraken de realiteit even relativeren een lichtje ontsteken in het donker een zakdoek bieden voor tranen boosheid weer doen ontwaken bevestigen wat je al voorvoelde ja wat meer eigenlijk…

Ooit begon ons leven, zonder onze taal. Daarna werd ons leven versmald, door woorden en symbolen. Beperkt tot meningen en ideeën, over wat werkelijk leven is. Dichters beseffen, dat gedichten pas gaan leven, in de stilte tussen woorden. Daar waar alles wordt gezegd, en niets meer wordt verzwegen. Wanneer de liefde tot ons spreekt.…

Onze taal wordt door hen gedegenereerd... Zo hebben we het op school toch echt niet geleerd...…

De woorden vloeien uit mijn pen van honingzoet tot bitterzuur taal is machtig woorden vaak heel krachtig De woorden vloeien uit mijn pen van ongevoelig tot overgevoelig taal doet alles voelen woorden die zeggen wat we bedoelen De woorden vloeien uit mijn pen van streelzacht tot keihard taal als nieuwe stiel woorden als zalf voor de ziel…

waarom liefhebben beperken tot verjaardagen waarom niet verdagsecondes, verweekminuten en vermaanduren ook want nakende zijn ons beider vereeuwweken…

over onze zoektocht vertellen, in woorden, uit een woordeloze taal. Dichten is... hopen dat iemand begrijpt, wat jij begrijpen wil. Gedichten zijn vuurvliegjes. Dichten is vuurvliegjes vangen, en die verwonderd weer loslaten, en nastaren.…

Onze harten kennen redenen, die ons brein niet kent. Eerder zei Pascal zoiets. Ja! Zo goed moeten woorden zijn, die dichters schrijven. Verliefde mensen stamelen ze. Ze smoren ze nog liever. Met een zoen.…

is geweest tja, meen ik dit nu echt of is het zomaar een grappig verhaal die keuze laat ik u voor wat betreft onze Nederlandse taal…