Alle inzendingen over slaan

voor wie nergens vandaan komt weet verdriet geen weg heeft herinnering geen adem hangt leven aan beeldloze tijd voor wie nergens vandaan komt hij is de som van vergeten tijd hangen woorden loodzwaar in de lucht vervagen in de plooien van de tijd voor wie nergens vandaan komt heeft geen weet van naam of huis draait het leven zich niet om…

Als ik mijn vleugels uit kon slaan zomaar klapwiekend in de lucht zou ik niet lopend hoeven gaan vermoeiend, oei ik zucht. Als ik mijn vleugels uit kon slaan stijgen kon tot ongekende hoogte me laten voeren op de stroom ver voorbij de regenboog.…

ik moet je dood slaan want je zint mij niet de opgerolde krant slaat hersens in onheilspellend zoem jij rondtollend mijn hoofd zo kan ik niet slapen ik moet je dood slaan…

We zijn gereed, want alles is in huis: De toeters, bellen, petten, bosje penen Het juichpak en de klapmuts, jubeltenen Volmaakt ontspannen bij de voetbalbuis Voor mij is ’t hoogtepunt altijd verbaal: Het diepte-interview met L. van Gaal…

Coma was ceremonieel protocolleerde zonder enige waarschuwing vooraf Gestokte adem uiteindelijk dan toch gedefibrilleerd De koning spinde daarop garen dat van lieverlee werd ingezet Natuurlijk niet het garen, maar de prik die voor verstomming heeft gezorgd…

Met zijn voorspelling-van-de-koude-grond “We zullen deze winter ervan lusten”, Bleef weinig anders over dan berusten En hamsteren van voorraad voor de mond. Piet Paulusma wordt hartelijk bedankt, Het is de lente die de beest uithangt.…

Een man die een vrouw slaat dat is geen man Een vrouw kan het bloed onder onze nagels vandaan halen Een vrouw kan super irritant wezen Een vrouw kan ons echt gek maken Maar dat is geen reden om te slaan Sommige mannen slaan vrouwen helemaal in elkaar Terwijl de kinderen kijken hoe moeders weer klappen krijgt Een man hoort een vrouw niet te slaan…

Vandaag lunch ik, met een torenkraai. Hij kijkt geduldig toe, terwijl ik op mijn broodje kauw. Wat overblijft eet hij haastig op, omdat horecamensen hem verjagen. Maar kauwen eten graag met mij, omdat ik heel veel van hen hou.…

Mark Rutte onze stoere Haagse held. Zoals die man strijdt voor ons Nederlanders doet bij mij ongeremd de waterlanders vrij stromen. Hoe hij omgaat met geweld! Pleur op zeg, ik bedoelde ’t overdrachtelijk. Ik heb een grote bek maar ‘k ben niet achterlijk!…

de meteoren ze slaan in op het vrachtschip de melkweg roert zich…

de rietstengels slaan de maat van de melodie in de zomerwind…

stokslagen slaan de trommel in mijn oor en de drummer drumt maar door…

onophoudelijk achter joelende jongens slaan de golven om…

Kanjers van billen maar helaas wat een jammer geen staart om te slaan…

Bambi's in de sneeuw wat slaan ze een mooi figuur meer dan aandachtig…

ach, doe maar wat nog te verliezen een paar tedere herinneringen die zelfs in slechte relaties bestaan die ik koesterde die jij stuk wou slaan een brief, wat foto's wat heb je daaraan momentopnames van illusies lang vergaan bewijsmateriaal dat jij stuk wou slaan…

Leven is zo vlinderlicht dat met het slaan der vleugels, verdwijnt in 't morgenlicht.…

dodelijk precies slaan uitgestrekte vleugels pijlsnel hun schaduw…

bovendijkse wind onder potdichte weidsheid molens slaan hun slag…

Zing, kleine blauwborst en mooie lenteklanken slaan hun vleugels uit.…

Met zachte drang slaan de trommels van de liefde -- mijn deuren open.…

Wat is dat lekker, even na te dromen; ik ben het ledikant niet uit te slaan en laat de dag niet bij me binnenkomen, die houd ik nog een poos bij mij vandaan. En voor ‘k het weet zaag ik weer aan wat bomen. Mijn vrouw wordt wakker en zij stoot mij aan, want zij ligt ook zo lekker na te dromen en is het ledikant niet uit te slaan.…

hoger en hoger slaan de woedende golven door de Boca Inferno een duivels-aanschouw de bulderende kracht van wel duizend paarden werpen de schuimende zee tot ver in het blauw meeuwen verdrinken duiven slaan te pletter het gezicht van de schipper staat sober en grauw…

dood zou ik ze willen steken willen schoppen en slaan ze zitten aan iets dat van mij is en daar komen ze niet aan…

[Haiku] gelui van klokken - aan de verre horizon slaan molens een kruis…

Hete vuurzee overal, de vlammen slaan hoog zie het joelvuur laaiend meters de lucht invliegen, rond mij, gloeiende as die hitte oplevert, palmt mijn hart haast in op het vlammende rood. Geen ontkomen aan, maak wat ik voel echt mee..…

schrijf geen testament op afgelopen jaar de dagen leven nog kosten en veel baten zijn onverrekend en nog niet afgeboekt ik wil niet wachten op balans geef jou mijn hart en handen nu incasseerbaar als de klokken twaalf slaan is het gedaan mag ik ook komend jaar met warmte en liefde nog op jouw positieve saldo staan…

Je wilt de oever verbinden mét de andere wal De woorden uit andersmans mond willen verstaan Niet 'kapot' van een snoever van brutale zelfingenomenheid Strijd... ga je uit de weg want verbindt niet Kom over de brug m'n armen gespreid.…

stilte daagt de storm uit een zacht gefluister dan een eerste vlaag het tocht een vage geur een vleug met een verleden ik ken de buien die met luchten slaan door het striemen van de regen laten bomen in paniek hun bladeren maar eerder gaan voordat ze knappen door geweld de oudste is geveld rust gezaagd in stukken op het veld, de…

Staaltje vliegkunst vogels slaan gezicht in elkaar even zag ik jou…