Alle inzendingen over slecht zien

de machtige zee het oeroude zand vliegt zachtjes heen en weer en valt daarna op haar prachtige rode zomer neusje zachtjes klinken haar prachtige lichte liedjes in een schemering van lila licht in een schilderijachtig portret en daarna samen slapen maar niet in bed maar onder de deken van sterren wij waren bekenden want wij konden zien…

Verborgen in een verhaal het wordt langzaam ochtend de straten beginnen te leven wij spelen het spel van een dagelijs leven door moeten wij zijn nog niet opgegeten de tijd in vrijheid komt de morgen lonkt als de geest nog eenmaal los mag komen boven grond en daken boven daden en graven loze beloftes en koffiepauzes tussen muren van gezichten…

het heelal Toen ik moest doorgaan bitter proeft die traan na verlies in ons bestaan waarom wij daar staan onder zon sterren en maan Toen wij dat eenmaal konden doorgronden waren wij nooit meer vrij het is te laat hij vliegt door woorden langs blad na blad schat ik schrijf ik sterf Nog een keer tot mijn gids haar gezicht laat zien…

Je zegt: "tot ziens". Rust zacht.…

Ik ben 53 en dus een beetje oud Marrie, jij bent 82 en zweeft over golven waar ik nog op moet klimmen kijk mee en geef soms een knipoog ik kan het niet alleen zonder jouw ogen jouw oren dag…

Maar toch: zou ik de wereld graag door jouw ogen zien, misschien dat ze me vertellen, dat in oorlog en liefde alles geoorloofd is?…

diffuus word ik belicht deze morgen de zon wil mij verrijken vraagt mij naar buiten te kijken stof en vette vingers hinderen het zicht het is goed zo om alles zuiver te zien kan men beter naar binnen zijn gericht bovendien verleidt de zon; aan de andere kant van mijn venster toont celcius een ander land…

Ik kijk naar voren en zie dus niet, wat er achter me gebeurd, ik kijk om en zie niet wat er voor me plaatsvindt, ik kijk omhoog en ervaar niet, wat er voor en achter me zich ontvouwd. Ik heb geen ogen in mijn achterhoofd, ook al zei ik dat vroeger tegen mijn kroost, die het klakkeloos aannamen. Maar ik kijk naar voren, en zie dus niet…

is iedereen zoek geraakt in hart en haard vervolgens komt dauw na nacht je liedjes komen gaan weet dat ik je schrijven moet weet dat ik dat doen zou jij staat zo lang in deze rij inmiddels is de brand gebroken in waarheid in water kijken in een zucht je kan me nog net aan zien luchmug…

en zie de dichter dicht . zijn gesloten circuit biedt vensters uit één oog draagt de tweede uitzicht en het derde laat zijn voorhoofd spreken alom een droom altijd een gelaat in gesprek met zichzelf en buitenwereld proeft de stof van zijn lippen ontwaakt in pijn…

Voor jou Grote, wijd opengesperde ogen Die uit alle macht proberen jou Te zien die ik maar niet Op mijn netvlies krijg, Star kijkende ogen die Uiteindelijk niets zien Dan louter leegte, jij die mij De waas van mijn gezichtsveld haalt, Ogen van mij die plots weer kunnen zien En jou aan mij hebben teruggegeven…

Wat was liefde, als niet onverschilligheid haar nu en dan doorkliefde? Wat is vrijheid, zonder de plicht aan een bureau vervuld met vlijt? Wat is solidariteit, zonder het alleen-staan eenzaam in de strijd? Wat is leven, zonder dat het door de dood wordt opgeheven? Komt niet pas inzicht, als iets door het ander, donkere wordt belicht…

Het water stil, de walkant groen en glooiend groept rondom hengels in een glinsterend mozaiek bij avondzon zich even nog verstrooiend een handvol kinderen als een ademloos publiek. De lijfjes stil, de koppies licht gebogen fluisteren ze zacht, ze kennen het gevaar; te veel lawaai, de buit is zo gevlogen, ik schat ze zes of hooguit zeven jaar…

Men werpe het blik met een zachte metaalklank naar het verleden…

in het tonen veranker ik mijn ziel met beelden die wazig hangen te dromen aan de baleinen van mijn doorwaadbare ogen morgen zijn ze gedroogd en staat het spel strategisch opgesteld voor het doel dat geen onderweg kent maar slechts een obstakel voor de geur van bloemen onderweg…

Wij zien slechts licht, wij zien alleen de Heer!…

besta jij uit gedacht of stof van dromen nam jij vorm in mij zoals verlangen naar geld even later tien euro vond Leven wij kort en hevig ontelbare momenten met en voor elkaar Wij krijgen het geheel niet opgeteld Er is geen oplossing klaar Dus zoeken wij ver van elkaar de ruimte, die ons nodig heeft maken…

Slechts een verlangen, diep in mijn hart. Een doffe plek, omdat ik je zo mis. Een koesterende warmte, stroomt in mijn bloed. Slechts bij de gedachte: “Ik hou zo van jou.”…

Als je de ervaring en kennis van alle mannen boven de 50 zou wegnemen, Zou de wereld niet meer kunnen draaien. Toch vertrouw ik op de jeugd, Die gaan niet zomaar naar de haaien. Als ik mijn kinderen en kleinkinderen zie, is er toekomst. Dan is er weer veel tijd voor goede economie. Opa Rein Mulder…

Want binnen is slechts duisternis die men, zelfs door mij te breken, gelukkig nooit zal zien.…

er komt een tijd van rust zulks is zo goed als zeker de hoop is slechts nog een verschil te zien met uitgeblust…

Tussen mijn collectie boeken heb ik pockets staan van Achterberg tot Zwagerman een genot voor oog en hand maar Mulder en Rostelli raak ik liever niet aan ze vallen uiteen als vermicelli. Kapot geluld door Jan Mulder door Rostelli gehypnotiseerd of is de drukkerij het boekbinden verleerd nee, winstbejag van de uitgeverij die laat het blijkbaar…

Heerlijk vertrouwd zouter dan zout lippen verlangen handen gevangen woorden kiezen zinnen verliezen dichter dan dicht ogen stralen licht om eenmaal slechts eenmaal te fluisteren ik hou van jou ...…

een ogenblik maar zal jij naast me staan en nooit zal je nog wederkeren jij bent slechts gekomen om even warm te raken want het antwoord gaf je al voor de tijd in stukken viel en ik door de bruine aarde kroop met smalle, bleke handen omdat ik geen bomen kan verplaatsen of sterren tot een ongekende hoogte kan bewegen met…

slecht geslapen licht gerijmd ontwaken ijs glijdt niet deze morgen het huis warmt te langzaam op buitentemperatuur op nul taal wil niet uit bed…

een slecht gedicht is een gedicht dat slecht gedicht is door de dichter er stroomt van alles uit: liters bloed en pus en heel veel tranen; krokodillentranen niet die zijn te groot voor kogelgaten maar kijk, daar komt een priester aan hij zegent al dat vocht en maakt er miswijn van en sausjes voor bij bitterballen valt er niets te lachen…

waarom hang je de woorden niet over mijn schouders je draait ze toch om je draait mij om vindt me mooier wanneer ik ga neem je rug mee zeg jij de graten al mager weggevreten door het hierna maal ik heb je toe gesproken trouw gediend - veel liefs - heb je nog nooit verzonnen…

Ik voel mij authentiek Als geen ander in staat om slechte gedichten te bedenken Ik ben poëtisch ziek Maar benieuwd hoe lang ik dit nog volhou Tot ik bezwijk…

afgebrokkeld vreet elke minuut zich vast in de aarde grijze sporen stijgen weerloos tot stuurloze, ontwortelde kreten in een effen blik vol regenslag uitgeteerde wangen kronkelen in vergane dromen schuren langs meedogenloze bomen wanneer tussen morgen en avond de dood waait in verzegelde ogen en zich opsluit in een droge mond…

ik heb woorden vermoord grootse woorden er stonden muren rond ik pleegde aanslag na aanslag kort en heftig, temidden van de dag of de nacht een potloodkrabbel werd een grijnzen, de dood uitgeschreven in schaduwzijden en toen ik op een ochtend voorbij de zon liep zag ik niemand bestaan ik kreeg een vreemd gezicht met grote,…