Alle inzendingen over slecht zien

Jouw wal heb ik slecht geslecht Slechts het slechtste gedeelte Slechtte ik naar behoren Te slecht om te slechten als jij bent Handhaaf jij de resten…

Ik weet niet of er zinnen bestaan die de geur van je huid kunnen vangen, de bewegelijke spirit in je ogen, een bron die wordt verwend als de prille knoppen botten, het fluisterstille gebaar van mijn vingertoppen in je rulle haar, de koelte in de schaduw van je oogleden, die altijd te beminnen. Als ik daar een klank voor vond…

Daar slaapt de onrust van mijn vrede als niche in mij vereend, het snakt naar lucht, stuwt lijf en brein naar de moederschoot, wat na de geboorte slechts een vermomming was tot de dorst met nieuwe woorden mij weer wakker kust.…

mijn hart is stil alsof het overweegt om weg te gaan en jou achter te laten op mijn wang, aangevreten door het zilt dat oogleden van liefde sluit hoe zou het afscheid zijn als een stap in een zuilengang van echo waar boete beelden maakt en de reis aankondigt met het hoofd tegen de muur zou het dan mijn stem zijn die de weg tot stof…

Geloven doe ik in een tijd Periode jaren samen Tijd leert mij dat niet alles, niets echt voor eeuwig voor altijd is Hoewel wij soms best flink botsen Is onz' liefde waarlijk oprecht Zonder jou ben ik slechts een schim…

Weer zo'n dag dat het niet gaat zoals het moet en dan moet het maar zoals het gaat doe ik het nou slecht of goed Je gevoel zegt, voor mij hoeft het niet zo je verstand zegt eigenlijk voor mij ook niet je gaat en loopt met de stroom mee niemand die mijn verdriet ziet Help, kan iemand iets voor me doen haal me uit die wereld zo kil maar…

stem geen kracht meer vindt naast alle doden bij elkaar als alles in elkaar beweegt levend of niet soms gekend of onherkenbaar verward zover men ziet ik weet niet hoe het komt dat ik je mis uitlegbaar dat alles dragelijk begrijpelijk is het spel te simpel in de schijn van nabijheid, de sterfelijkheid in een bladzijde die wij omslaan is slechts…

Tranen over mijn wangen bij het horen van jouw bericht totaal lamgeslagen rijp voor een gesticht Tranen voor mijn lieve vriendin die totaal verslagen moet zijn tranen voor haar man en kinderen want zij voelen de meeste pijn Tranen lieve meid, laat ze maar gaan het zal nog heel moeilijk worden voor jou maar wij weten, je bent een sterke…

Mijn gedachten blijven steeds maar dwalen dit niet vergeten en dat nog even doen, om toch vooral maar niet te denken aan dat, waar’k niets van weten wil. Ik blijf de hele tijd bewegen sta op, zit neer en ga weer lopen, loop ervan weg, kom dichterbij maar draai er toch vooral omheen. Ik heb het wel gehoord maar laat het nog niet binnen…

Uitgeteld Slechts voor nabestaanden gaat het leven toch weer door ziek en fit gaat ervoor…

Vacuüm waarin ik moet berusten ik vaar in de schaduw van je licht waarin je de werkelijkheid bewaart, geluidloos in het oog van de orkaan, ik kan er moeilijk tegen dat je van gedaante wisselt, daarin ik vrijwillig moest vervreemden, een windstilte waaruit ik de kracht ontlenen moest om schaduwen te binden, niet uitlegbaar dat alles…

Hiermee was het pleit zeker niet beslecht en zal dit ook geenszins worden daar jullie, bekend slechts als leugenaars enkel tijd proberen te stoppen terwijl jullie door hem, enkel alleen worden geminacht daar hij zich nimmer om welke zich moverende reden dan ook zal laten gaan...…

gezelschap, verguld en ingelijst verscheiden partners met haar vrienden, de kinderen gepositioneerd in tere souvenirs het zeer tekent zich af in stille hoeken en op plekken waar niemand meer komen mag afleiding bestaat alleen maar in haar dromen, als zij in een laatste dagelijkse activiteit het hoofd heeft neergevlijd, zij is slechts…

Verpletterend een geschenk uit de hemel Lamgeslagen kind voor jullie beide Onthutst een zoon volgroeid en prachtig mooi Complicaties dat het jou moest overkomen Vechten voor je leven zo klein als je bent zal je moeten knokken Met de liefde van je mama en papa is jullie band héél bijzonder…

Slechts een paar tanden zouden je een boosheid laten zien. Maar ik, oud en tandeloos geworden, ben slechts meer en meer van je gaan houden.…

zien een God gelijk een Harlekijn onze tijd is zo zat van leed en van pijn Uw laatste menswording is voor het janhagel alleen ik heb U zien deserteren het front Men heeft Uw weggeworpen wapens niet saamgelezen Heilige Deserteur, dees relikwie kwam niet van pas Al de kerken zouden moeten tonen op dit uur Uw weggeworpen wapens en Uw deserteursfiguur…

Schoonheid van bergen en schoonheid van sterren zien kan slechts op afstand; zo tussen ons: jij mijn licht mijn verte, mijn heuveltop…

Vroeger vluchte ik het uit huis Voor Neil Diamond, en hits als ding a dong En vooral als moeder meezong Kwam ik voorlopig niet meer thuis Vanaf zondag wordt alles beter! Radio 10 verdwijnt dan uit de Ether!…

met nieuwsgierigheid keek ik ik heb je pijn gezien je angst je overgave ik heb je weg zien zinken in een onbekende zekerheid vol aandacht zag ik je stervende gezicht de verkramping en benauwdheid weggewist in een genadig zweven tussen leven en dood ik wist nu komt het de kalmte die je lichaam was de onrust geweken het hijgend ademen…

Men moet maar in de kou gaan staan om buitenkroegs een peuk te roken zodat beloftes alsnog gaan stroken “meer blauw op straat” (zonder baan) maar de maatschappij is geen melkertkoe. Ouden van dagen mogen elkander steunen in plaats van op de thuiszorg te leunen, kunnen ook best met minder centjes toe Ziekenhuizen met begrotingstekorten…

dag prachtige vogel heel alleen op die tak ik zie je wel zitten fijn op je gemak je fluit mooi en hard kijkt mij daarbij aan toch is het nu beter om huiswaarts te gaan zal ik je wat geven of heb je geen nood ik kan het best missen zo'n klein sneetje brood dag prachtige vogel met je vleugels startklaar ga snel naar je vriendjes…

's Avonds bij het licht van de maan en de sterren zie je geen bliksem…

Vragende vingers volgen lachende ogen die veranderen waar de spiegels niet wachten op de kermis van schuld en zonde en kijken elke liefde blind maakt.…

Dood Herinneringen Spijt De wonde heelt Mettertijd Dood Waarom Woede Onthoud vooral Het goede Dood Vaarwel Tot ziens De dood is geen einde Mijns inziens…

Straks - o, de kláárte, U zién te mogen.…

Je wist mij te raken Met een pijnlijk gebaar Je wist mijn hart te kraken Ja juist die ene gevoelige snaar Geen hand of een zoen Nee enkel twee woorden Een afscheidsgroet Die mij toebehoorde Jouw scherpe woorden Blijven altijd bitter klinken Maar die ene afscheidsgroet Geeft mijn wankele hoop moed…

wat je voor je ziet is de werkelijkheid niet je ziet mijn lach maar mist die traan wat je hoort is mijn stem niet die is lang geleden verloren gegaan…

er zit een nachtuil op het randje van het raam je blaast ernaar en danst de hora voor jou alleen eb straks draait de veertiende dag zich om toch zijn er hoge golven binnen zitten koningen de bekers al geheven hun voeten op je graf even was jij god…

Dit zien toont zich als het trijpen hooiland waar de pink zich snijdt aan de kruin van de dijk; is zonder: 'Kijk eens zwanen en jonge zwanen.' In natgrijze grond met leverblad, met koeienstront in het herbarium, waar de duim in de sloot blijft steken, leeft dit zien van de handopen palm.…

Wat niet te zien is, mijn verbijstering, mijn ongeloof. Wat niet te zien is, mijn wankelend vertrouwen. Voeg daar nog bij, eventjes niks om op te bouwen, et voila! zo ziet mijn binnenkant er nu dus uit. Maar dat is iets wat niet te zien is.…