Alle inzendingen over sociale vulkaan

tot rust z'n horden aan belopen hun triomf Verbleken bij verwelkoming verdediging schijnt zich op te boeien gaat weer openbloeien lansen worden langzaam opgericht geen ontkomen aan verstrengelen de ijle eigenwaan Zelfs ik word ervan bericht maar leg met stomend wolkenpakket beiden 't zwijgen op 'k lijk nu wel als sluimerende vulkaan…

Spuwende berg Alles bedekkend met zwart Voedingsrijke grond…

Als een vulkaan die losbreekt, hels, intens en ongetemd Barst vol vuur en vlam, ons Zuiders temperament!…

Na ’t NOS-journaal begon bij Itteren een kudde radeloos te twitteren. ‘Ik weet niet’, mekkerde de hamel, ‘hoe ik die schapen nog verzamel en wat ik van mijn server tellen moet: ik schaip te weinig of ik bel te goed?’ Verwijzingen: NOS-journaal 21 april: ‘KPN gaat kosten berekenen voor mobiele diensten’ Kees Stip, Het grote beestenfeest…

Uit de Eifelse vulkaanplassen stijgen verdachte CO2-gassen. Drink dus nog een tas tot 't vallen der as alvorens uw ramen te gaan wassen !…

Waar wij eraan gewend Zijn geraakt elkaar Wegkijkend voorbij te gaan Is daar zo maar die ontmoeting Via Marktplaats waar we Zo waar een mens ontmoeten Die we in de ogen zien, Die zijn verhaal vertelt, En die bereid is ook Ons verhaal aan te horen…

dat het mooi weer is ja, dan hoor ik het goed met regen is het mis had ik u ook niet gegroet of enkel gewuifd knikken kan ook doch wegkijken is niet mijn stijl verstoppen achter mijn sigarenrook zou niet lukken de wind waait het weg o ja, ik zou nog kunnen bukken veters aantrekken zogenaamd maar dan loert spit om de hoek dat heb ik…

Een woord of gebaar op één komma vijf meter kan best troostrijk zijn maar 9 maanden na de geboorte van die afstand wil je toch wel meer…

We zijn bij de tijd we volgen online de media die ons weten te volgen Het medium vormt graag de boodschap waarvoor we de oren mogen spitsen Het individu trekt zich sociaal terug Narcissus schiet zichzelf een spiegelbeeld Mondiaal gaat 1 beeld vlot viraal De mens die een selfie opneemt Fraaie omgevingen worden plat decor om bleke ego’s…

Ik kende mijn wijk de straten naar alles dat ik kende maar al die straten gingen nergens heen leerde ik, en ik ging weg over grotere straten de wijde wereld in naar andere wijken en ook die straten gingen nergens heen leerde ik, behalve dan fijn weer naar huis daarom zit ik tegenwoordig stil thuis in mijn Rome, en de een na…

Iedereen zit onderwater. De ene wat dieper dan de ander. Hoe dieper, hoe meer geïsoleerd van de prachtige wereld aan het oppervlak. Boven water leer je pas echt te lopen, kun je jezelf duidelijk zien in een spiegel, je kunt elkaar eindelijk verstaan, en je kan pas echt ademhalen. Onderwater leef je in de onzekerheid van je bestaan, je kunt…

In het dal van het verlangen naar de zon reizen we stroomopwaarts het station Utopia reeds gepasseerd boven ons pakken de wolken zich donker samen elke bocht toont een nieuwe horizon en achter elke heuvel schijnt een ander licht het wonder van verandering is overal…

In Nederland vertrekt geen enk’le vlucht Omdat er as de lucht in werd gesmeten Maar deze wolk blijkt nergens meer te meten Daarom lijkt er geen vuiltje aan de lucht Je kunt wel stellen dus dat IJsland kampt Met het probleem dat alles er verdampt…

in hun ogenspel onderken je als geen ander hoe de stemming plots verandert en omslaat als het weer waar redelijkheid ontbeert in zachte woorden is hun agressie snel geboren eruptief uit de nog slapende vulkanen lava is dan onvoorstelbaar heet omdat het magma zonder weten zich in een ver verleden explosief heeft opgehoopt…

De woelig werkende wereld is hard, wil naar almaar groeiend bedrag streven, stelt eisen, waar soms kwaad aan kan kleven, brengt vele gezinnen drukkende smart. De samenleving verzorgt een nieuwe start voor hen, wier welzijn het zou begeven onder het verstarde bedrijfsleven: krachtig klopt Breda 's milde arbeidshart. Hier vinden mensen nuttige…

Boven verwachting En tegen de trend Van verwoesting Door vloedgolven Van de orkaan Trof men bij Saba, Antil met vulkaan Een bloeiend koraalrif, Niet eerder bekend Onschatbaar in prijs Als geschenk in natura Zwemparadijs In exotische flora…

Het ging ze maar een beetje om het geld Maar meer nog om het menselijk-sociale Men wil of kan er niet meer voor betalen De dagen van het Straatnieuws zijn geteld We weten al precies hoe of dat gaat: De dakloze staat morgen weer op straat…

Met niets te vergelijken alleen: ochtendgloren boven een blauwe kustlijn zonlicht tegen een bergrug, vulkaan. Hij is zon water rood bloesem schaduw. Nooit vind ik de juiste woorden.…

Traagheid haalt mij in, ben nu een bejaarde in mijn eigen tehuis, met nood aan een echte sociale babbel. Eenzaamheid is zeker... geen hobby.…

stel je voor je krijgt een uitnodiging van de oorlog koel en koud nog even een kop koffie voor je gaat bij de laatste slok merk je dat de tijd al sterft de straat marcheert voorbij iemand roept: we moeten de onschuld vermoorden ieder verliest zich in de ander samengeklit als een grote zwarte muur die niet vallen wil dan wordt het…

Hij zit al jaren als de tweede man Van deze coalitie te regeren, En ons sociale stelsel te verstjeren, Dat was nu eenmaal het regeringsplan. Hoewel hij altijd braaf naast Rutte zit, Vindt Asscher nu de VVD maar shit.…

Van kwinkslag naar kaakslag Zij staan niet meer op goede voet Door mekaars of iemands lange tenen Veel toeters en bellen op sociale media Een kakafonie met weinig harmonie Weinig muziek … de muzes ziek?…

materie, ooit bevroren smelt in de ijsbewaarder stroomt weg als illusie een vulkaan gromt boos braakt een fontein van vuur spuwt grauwe asregen een asdeken bedekt Europa verduistert de zon de hemel is niet blauw…

Ik las laatst dat arbeiders in hun ondergoed slapen de burgers in pyjama en hoger slaapt men naakt. Ik wil vooruit - daarom slaap ik nu voortaan naakt! Maar ja ... kan ik nu eigenlijk nog wel in de wasbak pissen? - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - uit: Verzamelde Gedichten, Amsterdam 1985…

Nadat de social media waren geboren, Is een groot deel van het menselijk contact verloren. Leuk je weer te horen of leuk je weer te zien: dat gesprekje mis jij ook misschien? Nu is het met je qwerty communicatie: Ben jij mijn TYPE in een relatie?…

Waarom leven, als het niet kan zoals je wil. Iedereen moet kunnen doen en laten wat hij wil. Waarom leven, volgens regels zoals een wet. Iedereen moet kunnen leven zonder gevangen te zijn in een net. Waarom leven met een grens. Voor mij is iedereen een mens. Waarom leven, op een wereld o zo groot. Uiteindelijk gaat iedereen toch wel dood.…

Een aangespoelde fles, waarin een brief Bevond zich aan mijn voeten in het water Een mooi bericht, al kwam het dan wat later En vroeg of laat… Het is maar relatief Wats’app en mail: nooit zullen ze het halen Bij postduif, brievenfles en rooksignalen…

"Wat wordt de wereld toch klein" zei ik gisteren tegen een huismus. Die kon daar niet blij mee zijn, ging klagen bij zijn vriendjes. Wat toen gebeurde was prachtig, kwetterend en eendrachtig pikten ze me om beurten dood. Hun vreugde was oprecht en groot.…

als het dekbed voor een mooie zomer door de lente weer wordt klaargelegd waaien als windmolens de gedachten van ergernis via berusting naar hoop mij door het hoofd en het gemoed waar het nieuwe leven vrolijk dartelt als de pasgeboren lammetjes in de wei braken immers gestadig ons de media de berichten die ons bang benauwen van de levens die…

als ik op mijn PC werk voel ik mij soms als een hond met parasieten in mijn vacht en aan mijn kont hackers met beperkte sociale kwaliteiten wroeten als vlooien in je mobiel en pc pikken je inspiraties, foto's, werk geld, contacten en creaties mee voor hun eigen infantiele rariteiten hun onnozele argument is: 'omdat het kan' de vrijbrief…