28024 resultaten.
scheiding
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.867 Zie toch onder ogen
geef op wat niet kan
de droom is vervlogen
wist je al zolang
Toch de herinnering
aan haar lach
parfum, kussen, ogen
die je hartslag
het bloed gaf om te pompen
deed je geloven
er is er maar een
waarin ik kinderen wil
en zolang dat onbereikbaar is
ga ik van bil tot bil!…
Paddestoelen
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 153 natuur moest deze week wat dichterbij
edoch, wat is natuur in deze tijd?
veel mensen zijn die binding domweg kwijt
staan ook niet bij het dichten in de rij
maar paddestoelen spel ik zonder n
en alle woorden schrijf ik met een pen…
Irene's open brief, de tante van WA!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 uiteindelijk tegen ons zal keren
de tante van onze majesteit Willem Alexander
voelt natuurlijk de werkelijkheid als geen ander
ik adviseer haar te fuseren met Marianne Thieme
in een nieuwe partij voor mensen, natuur en dieren!!…
Scheveningen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 429 Op het strand van Scheveningen,
zit ik in de lentezon te soezen.
De zee en de meeuwen zijn er weer.
Zomaar ben ik hier zoek geraakt.
In de nabije verte,
hoor een jongetje snikken,
Hij is zijn moeder even kwijt.
Dat kleine mannetje, dat ben ik.
Zestig jaren zijn nooit vergleden.…
Zuid-Limburg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 52 Zwerf met mij mee langs glooiende heuvels en door lieflijke dalen,
geniet van prachtige vergezichten.
Zie kronkelende beekjes sloom het landschap aaien,
laat jouw hart door dit schouwspel verlichten.
Proef met volle teugen,
van de zachte G en vriendelijkheid.
Een stukje vlaai is zonder leugen,
’n echte niet te missen heerlijkheid.
Wandel…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 477 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 222 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 281 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 171 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
Onstuimige geesten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 Novembermaand al stervend
in bijzonder avondlicht
ontlokt een herfstig diepe toon
nu 't winterse zich neervlijt
in duister en in kou.
Onstuimige geesten
jagen mijn gedachten
vluchtig door 't heelal
als rijkelijk gekleurde bladeren.
Nieuw leven ontstaat
weerspiegeling in evenwicht.…
Terloops
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.696 Terwijl mijn lippen mijn hart de tong afbijten
lig ik in het gras van mijn bed te soezen en denk aan jou
en denk:
het wordt tijd voor een prachtig gedicht.…
Yvonnetje.
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 812 Mijn buurvrouw, Yvonnetje
lag daar op haar balkonnetje
te soezen in het zonnetje
in haar,... zag ik dat wel goed,
doorkijknachtjaponnetje.
Ik dacht net, wat 'n heerlijke dag,
dat de zomer maar lang duren mag,
maar plots... een flits, een donderslag.
Ik keek nog 's vlug naar buiten
en geloofde haast niet wat ik zag.…
Mea culpa
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 203 Ik zit in Zweden in een zomerhuisje
Omgeven door de bossen. Prachtig weer
En binnen honderd meter van een meer
De vogels zingen. Hoor daar piept een muisje
U snapt ik had veel input aan mijn kop
Dit snelsonnet kwam daar nog bovenop…
Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee
poëzie
4.0 met 5 stemmen 644 Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee,
Het blad, de boom, de ster, de maan, het licht,
En als de nacht zo diep en ruim en echt
En als de atmosfeer oneindig;
Wanneer wij hebben weggestuurd, wat ons
Weerhoudt te zijn zo open als de ruimte,
Wanneer wij, woorden-vollen, zullen zijn
Zoals het woordeloze naakt en echt,
Dan zullen wij de…
VAN DE NATUUR
poëzie
5.0 met 1 stemmen 974 De donkere verroeste blaren maken
Aarde in november weder vruchtbaar.
Alom gespreid liggen de plassen bloed,
De ritselende bloedstroom ruist,
Wanneer de wind de gele bodem veegt.
De bomen worden zienlijk kaal, alleen
De kruinen van de sparren staan nog vol
Van waaiers; fijn gestoken vorkjes aan
Een tak, pluimieren zij omlaag, of kruiven…
De wilde herfst komt langs de velden vegen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 491 De wilde herfst komt langs de velden vegen,
De nachten worden jagende, de maan
Heeft haar blauw zilvren wapenrusting aan
En giet een stalen schijnsel langs de wegen.
De mensen worden kleiner; ingekeerd
Tot zich, huivren de smal geworden bomen ;
Hun dunne hoofden, naar het licht gekeerd,
Voelen lichaamssappen worden lome.
Er is een…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 716 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 158 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 181 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 129 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
Gulzig onthaal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 45 Vandaag mijn fiets grijsgedraaid
met blote benen
Het langdurig incontinente weer
had de natuur een wulpse
overdadigheid gegeven
Het groen heupwiegde, en
schreeuwde me uitbundig toe
De lokale muggen
hadden voor mij een onvoorziene rol
in hun klamvochtig schouwspel
Ik werd gulzig onthaald
als een langverwachte gast
het mugpeleton…
De dood, dat is, niet meer de zon zien
poëzie
4.0 met 5 stemmen 762 De dood, dat is, niet meer de zon zien, is
Niet meer de sterren zien, aan hoge nachten,
De dood, dat is het niet meer mogen wachten,
De ochtendschemering, de duisternis.
De dood, dat is, het niet meer mogen zijn,
De dood, dat is, het niet meer mogen denken,
De dood, dat is, niet meer bewust U schenken
Weg, te worden tot een ander zijn.
De…
Gods aangezicht het is...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 711 mijmerij,
God is een doodslag, wreedheid en de list,
God is de werkelijkheid, die zich vergist,
De beving van het komende gebeuren,
De lichte laaie gloed, het peinzend peuren,
God is de vrouw, de man, het kind, het dier,
Hij is de sneeuw der bergen en het wier,
De wijde lucht, het alom vonkend vuur,
Er is geen God, er is slechts de natuur…
Eens zal ik redevol zijn
poëzie
4.0 met 2 stemmen 471 Eens zal ik redevol zijn en als gras
Eenvoudig en zo zuiver als het licht,
Wanneer ik wonen zal, in eerbied op
De wijde aarde voor mijn kleine broeder.
Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel,
Spreek niet dit tedere oneindig woord,
Dat mij maakt bevende en stamelend,
Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem,
Daarvan - wanneer…
natuur ongerept
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 103 vredig mooi bied je jezelf aan
jouw land en water strekken uit
je lucht zo hemelsblauw
niets of niemand zoals jou
stukje schoonheid ongerept
ik heb je lief, wil voor je zorgen
blauwe planeet van morgen
je moest eens weten
hoeveel ik werkelijk van je hou……
Er is een stem gekomen...
poëzie
4.0 met 1 stemmen 295 Er is een stem gekomen uit de stemmen
Veler vogels, zingend in de morgen,
Uit de klankroepers van de hoge dag,
Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte,
Uit de verheugden is een lied ontstaan,
En kleine mensen op de aarde horen,
En kleine stappers op de bergen zien,
Zij zien het zwevende alom ontstijgen,
Zij worden zelve zwevenden, die…
Heerlijk Bed
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.285 In het schemerochtendlicht
nog even met mijn ogen dicht
diep onder de lakens weggekropen
de realiteit nog even ontlopen
nog even soezen in het heerlijk warme bed
mijn handen gevouwen als in een stil gebed
nog één keer even op mijn andere zij
nog niet ontwaken, nog even lekker vrij
dromerig voel ik rond mijn mond een glimlach
nog even niet de…
toen luchten donker vlogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 464 weer beleefde ik de zomer
het zonnen op een ochtendbloem
het soezen in de middag en de
avondvlucht beginnen met een zoen
ik zag je in de nieuwe kleuren
van het gras waarop ik je wilde strelen
het spelen met de wind en
jouw gedol ging nooit vervelen
je vleugels wiekten grijs
toen luchten donker vlogen
ik gaf mijn liefde aan je prijs…