Alle inzendingen over solo

donker klinken bassen in gewelven een bariton licht op raakt namen van de graven in muren van spelonken verderop alten mengen zonlicht met gebeden kleuren glas in lood een enkele sopraan klimt toon voor toon langs bogen en pilaren veegt stof van duizend jaren vroom in een ijle solo schoon ik ben een bas er is gereserveerd…

Vrouw in kimono, ontdoe je van die kledij, dans vrij en solo! Hogere sferen maken je schoonheid zo ijl, breek los uit taboes. Vormen verbleken, je wilde vrouw eist ruimte! klim uit je harnas. Kleurrijke mannen zullen je hart verwarmen, maar eerst zelfliefde. Aanbid de zesster, maar begin nú met aarden! of je raakt verstikt.…

de lucht haar frêle postuur op dat ruime podium lijkt zo nietig, maar jee wat is ze groots geen gebroken spiegels -she ain’t superstitious- maar geloof in zichzelf en de wegstervende klanken worden al snel ingehaald door een daverend applaus ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ een odetje aan mijn dochter die haar eerste solo-optreden…

ik zag de vogel met vale veren ook hij sprong op in lenteachtig imponeren deed niet ruw zelfs elegant en wachtte tot jeugd was uitgespeeld danste solo aan de kant mengde zich niet in de strijd maar nam de tijd om nieuwe passen te proberen hield niet zo van imiteren zij was uniek voor hem in het andere pareren haar blik was vliegensvlug…

dag de dagen ja voortdurend op elk uur als eens witte rooksignalen seinen op het verlossend uur dan is dat het mooiste teken einde van het vragenvuur 't antwoord dat wordt gegeven opent een poort ten leven er valt niets meer te verbranden er is iets moois op handen waarin stilte stilte kan zijn tussen elk couplet en elk refrein in solo…

Hoe hij daar stond in eenzaamheid, te midden van het snobbig volk en zwetend, zwoegend overtuigd zijn niet geremde solo blies. Mood Indigo. Ik had hem lief, niet om zijn lijf dat parelzwart op glad parket zijn onbereikbaar leven had, maar om dat eeuwige geheim. Mood Indigo.…

Hij aksepteerde mijn cuba libre niet, hij aksepteerde mijn cafe solo niet, hij aksepteerde mij niet; zijn wenkbrauwen van muggen optrekkend, liep hij door mij heen, als een mens door een gedachte.…

stemmen zeggen niets spreken zonder zin naar smeken hoef ik niet te luisteren onderhuids het fluisteren het raakt me niet de vragen in een stem breken kan ik met een glimlach weer vergeten dans de stilte van ieder uur muziek minutenlang tot solo ogen strijken langs ik ken geen blikken van nog weten ben ze snel vergeten ze…

opgezweept genadeloos vastgeklemd in spanning die jij creëert kreunend zout streelt lispelend mijn tong afgemeten pijn die kreunt om meer Dan gulzig met ogen gesloten papillen de weg begeleiden waar richting is geschreeuwd naar genot in zachtjes bijten duo ontvankelijke performance gebonden zonder zicht puberaal kwam je uit die kast in een solo…

cabaret Ging het er mij om met de zang en cultuur verkeringen naar een hoger plan te tillen door geraakt en vervoerd als combi te trillen stuk voor stuk sloeg dom een modderfiguur Ze kloegen allemaal we zitten hier voor paal je lonkt alleen naar die hitsige bloemendaal ordinair aan de wip met haar kokette kontje Sinds de laatste Adèle solo…

Ik wil niet huilen, ik wil niet praten ik wil gewoon met rust worden gelaten De goedbedoelde adviezen en kussen kunnen de pijn nu geenszins blussen maar beklemmen mij tot benauwens toe het ligt niet aan jou, ik ben iedereen moe Mijn binnenste broeit, ik moet daarheen niet in gezelschap, maar solo, alleen Het water, de stilte en het groen…

Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee Ik kom der echt niet solo uit. Het zo vaak gedacht, het hoefde binnenin Durfde me niet zo expliciet te uiten, dat rotte wereldje buiten. Het nooit gewaagd of gedurfd, gewaagd of wordt het mijn ondergang dus het hoge woord zo vrij: .................. wat haat ik je!…

ik-beelden die uitnodigend wenken maar zij staart gefixeerd naar een niet-keuze die toch gekozen blijkt Verandering van blik oude en nieuwe angsten duizelen haar tegemoet elke stap naar een ander ik lijkt het wankel evenwicht weer te verstoren Hoe leidt inzicht samen met boosheid tot passie in plaats van passiviteit Danst zij solo…

Je bent mijn man, JC, maar hebt mij nooit bemind Het was of ik als non aan houten kwam te hangen Je zweeg me dood en hebt voor mij nu afgedaan Ik ben het wachten moe, wil solo verdergaan Ik ben wel oud, maar mijn habijt ga ik vervangen…

velden, grazend vee een oude schuur, van kleur verschietend in het zachte avondlicht Het zandpad met diepe kuilen de rammelende kar in een zinderende stofwind En daar op de krakende veranda stond hij De oude man onder een vale hoed hij doorleefde de blues en tergde zijn geliefde banjo snijdend zuiver, ongewoon gewoon Aangezogen door zijn solo…

soms niet meer zijn te herkennen dan zoekt hij naar de harmonie die hij weer een tijdlang vindt in de klank van geleende vreugde die echoot van nietszeggendheid maar wel de tijd ver voorbij de echte diepten van de angst leidt tot hij weer de passie mist van contrasterende uitersten in de pijn en vreugde van het rauwe levenslied als solo…

Ik zit stilletjes solo in mijn lui zeteltje mijmer slim over koetjes en kalfjes, over niets en ook over wissewasjes. Plots grolt mijn gespierde bierbuik, transitie van Duvel tot een drollig geluid. Van schuimend gas naar duurzame energie? Door bain-marie of zwarte voodoo alchemie? Geëscorteerd met een aromatische labo reactie?…

geen nood Niet allen tegelijk Voor Ahmed geldt dan maar één wet Verdeel en heers en splijt De stroom van mensenzee en Maas Erasmus vormt dan geen belet Aldus - en ik citeer Ahmed - Als laatste man is hij aan zet Links naar De Kuip voor hooligans Rechts naar Ahoy voor liefhebbers Van zangfestijn in groepsverband - Of solo…

JESUS CHRIST SUPERSTAR Bloed, zweet en tranen keiharde muziek ruwe rockopera felste lichteffecten hevigste bewegingen harde zang in solo en koor Met niet aflatende uithaalkrijsen laagste bas, hoogste falset ongewone rond podium muisstille uitverkochte zaal Nieuwe De la Mar Theater, Amsterdam donderdagavond 8 febr. 2024 Ik zit…

hij zou de orkaan hebben doorstaan maar als dan de fatale boodschap komt overweegt ze dra een zelfgekozen einde opent echter eerst nog kooi en raam zodat de kanarie zijn vervolg kan kiezen die schrikt eerst buiten van de vrijheid tot hij plots die eenzame zangstem van een niet al te verre vogel hoort nu geven ze om de beurt een lange solo…

Zelfs als je luchtledig hangt tussen wanhoop en verlangen is uiteindelijk de juiste toon te vangen het ritselend herfsttapijt voert vandaag de boventoon de beuk klinkt hoger dan de eik beukennootjes knappen met regelmaat op het geïmproviseerde pad dat je maakt dwars door het bos als je stilstaat is er stilte tot de solo van een lijster…

Herman Rouw Mijn levenspartner zingt mee en ook solo zijn stem "himlisch gut" dacht ik en stond op Om nog even te betalen voor hem, het koor en de enorme gastvrijheid van de Waalse Kerk Kosteres Nienke: "Himlisch Gut"…

in mijn gedachten kan ik zingen zing ik solo in een koor in het echt zing ik heel vals en is boegeroep het enige wat ik hoor in mijn gedachten kan ik rennen hardloopster numero één in het echt ben ik niet vooruit te branden ik slenter overal heen in mijn gedachten ben ik danseres en dans ik een ballet in het echt struikel ik…

's opnemen en doorgeven Samen boppen is samen zoeken Het ontluisterend oorlogsinferno Schept jazzdichters met veel gusto Speed en gin strak in pak verpakt Best man op trouw van ernst en scherts Getuige in een haven van fortuin Van de dorpen van het stadsruim Steeds kek benepenheid vervloeken Dissonant altoos verbinding zoeken Spitse solo…

van de vrouwen een soortgelijke ervaring heeft en dus weet dat de directeur van Ajax die zijn broekje te buiten is gegaan nog maar het topje van de ijsberg is....kortom: Een potloodventer is een schrikmoment Onder zijn pak een adamskostuum aan Als jij hem plots in vol ornaat ziet staan Intimiderend als je solo bent...…

Haar benen in een dikke kous want dat is ondersteunend Ze zijn nu dertig jaar bijeen, zowat hun hele leven Het was niet altijd fijn en gein, 't was nemen en 't was geven De kinderen zijn uit het huis, dat scheelt weer in de kosten Dat duurde per kind achttien jaar, het waren dure posten Hij heeft de macht nu heel alleen, bedient de teevee solo…

Op afspraak zet hij een solo in: 'Menselijke stem' zingt hij. Gekruid geluid - een mannenlied. Mijn binnenoor begint te kriebelen. Ik klamp me vast aan een abstract. Waar dient zo'n latje ook weer voor? Ik kleed me uit op een registerknop terwijl jij gokken mag naar namen die ik al speurend heb besproken...…

tussen de bladeren zij die gevallen zijn, hun laatste dans hebben aangegrepen om moeders hand eindelijk los te durven laten, loslaten, de veilige hand die haar van jongs af aan vasthield, weer of geen weer, de vele keren dat zij samen dansten, en sjansten met al haar broers en zussen, valt niet op 1 tak te tellen, nu het moment daar was om solo…

Paren rijden naar het bal waar zij schallen uit de maat rijen lang tot aan de straat halen danspasjes van stal Een feestelijk geluk, dit opgesmukt gelal ook wie er solo staat of vreemde prietpraat praat wat ontaardt in luid gebral Men weet er heel goed raad met alcohol en flirt scheurt vrijelijk uit z’n shirt of gaat potsierlijk uit z…

Eén-tweetjes verzanden regelmatig door slecht afgeven en egoïstische solo-acties. Veelvuldig schiet men naast of is er sprake van een buitenspel doelpunt. Na afloop verdringen de spelers zich rondom de microfoon ter verhoging van hun marktwaarde. Tussentijdse transfers zorgen met regelmaat voor opengebroken contracten.…