6808 resultaten.
GAVEN
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 298 De kleine bezigheden
die elke dag weer komen
gaan schuil in het wolkengrauw
van de alledaagse hemel
maar
schijnen als verborgen sterren
wier onzichtbare stralen
de grootste zegeningen
voor het leven zijn.…
Gaven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 263 In het levenswater van de rivier
vind ik bomen en bloemen stromend
in zachte tint verwijld het in woorden
langs de waterkant
daar, in vele talen gehuld
beelden, bloemen, gaven
en stilte omhullend
laat de wind me dragen naar mijn huis
een grijze flard waait over
lost op in een uitgestrekte hand
van overgave
en brengt het levenswater…
Gave
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 97 Tussen manuscripten
d'une boutique en Italy
ontving ik de macht over
un baton fantastique,
iets wat een dirigent vasthoudt.
Ik raakte een ritme aan en zie:
magie stroomt uit de noten:
teder en fluïde ontvouwt zich
een orkestraal lied, publiek en
muzikanten electrificeren!
(Ogenblikkelijk reminiserend
dat bijna vier eeuwen geleden
Jean…
Op zoek naar riet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 108 Geen kerstboom te zien,
En toch lopen hier allemaal
Mensen voorbij met een kluit
In hun handen geklemd -
Langs de scheuren in
De aarde - hun aarde -
Zijn ze op zoek naar
Het riet dat hier onder
Ergens moet groeien,
Zo hadden de beleidsbepalers
Hen in vertrouwen gezegd;
Maar net zo min als de huizen
In hun luxe wijk verkoopbaar…
Tot aan de goot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 zij stonden langs de weg
dicht op elkaar
schreeuwden moord
en brand in rood
het waren er een hoop
waar groen in gras
afwachtend was
gaven zij met steel
en bloem zich bloot
tot aan de goot
door roet en gas
zijn zij snel
in elkaar geklapt
het waren rozen die
wij niet wilden gedogen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Herfst
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 361 Verdrietig
is nietig
is somber
is zwart
het rottend blad
bevestigt dat
vergankelijkheid
verstilt de tijd
klaagt de viool
verdriet lijkt
vandaag
mijn parool…
Louter treurigheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 148 Voel ik mij somber, treurig en alleen,
het liefst drink ik dan zonder rantsoen,
maar ‘k geef me niet over aan geween,
ga mijn weemoed in een versje doen.
‘k Geef mijn somberheid een haven,
is het volbracht, dan ben ik opgelucht,
de treurigheid is weer begraven,
en soms tevreden over mijn pennenvrucht.…
Mopperkont
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 336 Oké, het is een sombere dag,
die ik zomaar beleven mag,
de regen, deert me niet, de wolken zijn prachtig,
zie je dat niet?
Niks geen sombere dag,
doe zolang je kunt en LACH!…
interglaciaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 maandagochtend bij luwte van
dit traag ontdooide lichaam
ik kijk in mijn zeespiegel
en zie een naderend eiland
het tijdstip is onbeduidend
want niets blijft bijvoeglijk voornaam
de vroegte oogt nogal waterig
aan het einde van de sneeuwrand
met mijn hals over kop
trekken tranen over beslagen glas
blauwe maandagen, grauwer dan grijs…
Alleen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 Tranen druppelen op de bank
Geen zorgen
Je ziet ze niet
Warm en nat rollen ze
Over mijn wang
Ik ben alleen
Mijn hoekje van mij
Zo alleen
Alleen met duizend tranen
Elke druppel
Een zee van spijt
Een zee van teleurstelling
Een zee van angst
Help me
Help…
Achter de adem
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 Van kleins af aan
Had hij al geweten
Dat de ziekte
Die hij onzichtbaar
Bij zich droeg
Schuw was,
Verlegen zoals
Hijzelf kon zijn,
Hij leek immers
Op zijn ouders,
Aandoening die
Alleen kon worden
Uitgelokt door spanning
Die zich merkbaar opbouwde
In de mens die hij was,
Zodra het eerste kuchje
Zich aandiende, wist hij…
Wat ik je wens
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 920 Een plekje om te schuilen
Dat je niet meer rennen hoeft
Nooit meer stille tranen huilen moet
Die van blijdschap dan weer wel
Jezelf te kunnen zijn
Nooit meer hoeft te twijfelen
Aan wie of wat je bent
Want van binnenuit is het zo goed
Handen die je vast kunt houden
Om te delen, warm en zacht
Heel veel zonlicht dat zal schijnen
Geen kou…
Mens achter gezichten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 174 Een ieder kent vele gezichten
Vrolijk, hard, of zacht
Misschien ook donker, of wel open
Of juist één die altijd lacht
Al leerden wij te kijken
Niet alleen naar het gezicht misschien
Maar in die verschillende ogen
Die toch wat meer weerspiegelen misschien
Dan zagen wij elkaar in het wandelen
De route van het hart
Verdween een stukje van…
Als een hartenwens verdrinkt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 268 Wanneer je hartenwens verdrinkt
En het lijkt of je er langzaamaan in stikt
De adem je soms ineens ontnomen wordt
En de boeien nog zo ver weg
Wanneer het zwemmen niet meer gaat
Geen enkele slag lijkt ongeslagen
Wetend ook; zó denken heeft geen zin
En toch het brein díe hartenwens niet loslaat
En, het hart al evenmin
Dan dáár ineens een sprankje…
Dat er liefde is
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 330 Liefde, niet alleen als in geliefden
Maar in die andere dingen juist
Als in vriendschap, als in leven
Een arm, een kaartje of een kus
Het ongewone zichtbaar
En voor ieder binnen handbereik
Betaalbaar zonder muntjes
En genoeg van op de markt
Het ongewone lijkt gewoon
Wanneer de ogen niet goed zien
En we ook niet kunnen voelen
Dat er…
Ik wens je meer
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 705 Ik wens je meer..
Dromen die je vangen kunt
Die minstens tastbaar zijn
Regen die jou niet deren zal
De paraplu bescherming biedt
Ik wens je meer...
Tegen je vallen en weer opstaan
Dat het niet met moeite gaat
Kracht waaruit je putten kan
Ook energie is er genoeg
Ik wens je meer...
Gezang, dat onvermoeibaar voor je klinkt
Er is niets…
Ik ken een meisje
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 789 Ik ken een heel lief meisje
Met vaders, ja eigenlijk twee
Eentje woont heel ver van hier
Zij kent hem ook niet echt
Maar feit is wel, hij heeft een mooie dochter
Ook al is hij ver van hier
Híer heeft zij dus nog een vader
Maar ook hij is nu ver weg
Niet omdat hij ver weg wóónt
Maar koos voor een ander leven hier
Het meisje kan toch niet…
Als het kwijt raakt
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 340 Als het niet meer is als ooit
En alles telkens anders wordt
Nooit meer zoals het was
Het betrekkelijk lijkt wat er nog is
Er is vooral nog het moment
Want in kleine stapjes gaan
gewoonweg kwijt, herinnering en lijf
Alleen nog hier en nu
Meer en nog meer hulpeloze vragen
Waarop ik het antwoord schuldig blijf
Wanneer in jou verloren gaat…
Kierewiet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 106 Hoe bijzonder, niet somber,
en heerlijk dit was
Weet een dichter die ook
naar muziek luistert pas
Niet eentje die meent dat
natuur alles kan!…
Een NET, een kreet, een zieleroer?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 273 Wanneer een hartenkreet ter ziele gaat
en net niet als NETgedicht wordt aanvaard
is de ziel een tikje aangetast, net als
het hoofd, alwaar de roerselen zich
volbrengen.
Aan Poezie, waag ik me niet, een kreet
soms hard, vaak licht aangebrand,
hoeft niet net- netjes te zijn, want:
zolang mijn kreten zowel als mijn
netten, begrijpelijk te lezen…
In dialoog
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 167 jij dicht de vergezichten
ik kleur ze in
met mes en fijn penseel
in dialoog sla jij het
laatste oordeel aan het kruis
ik somber wolken voor het derde uur
emoties worden aangescherpt
in felle woordenstrijd
het donkerrode tekent haat en nijd
jouw poëtisch venster op
de werkelijkheid heb ik
met eigen kleuren ingelijst…
Als ze leest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Genoeg nu, het boek klapt dicht,
zal de ziel ooit rusten denk ik
wanneer ik teder haar schouders streel
en me aan haar trage tranen laaf.…
winteroregano
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 325 we werden
gedood, samen met bomen
van wind
we wensten stilte
en gaven zinloosheid een naam
niet langer dan
eeuwig
ik scheurde dagen uit wolken
en jij verdreef de dingen
naar het verleden
naar sneeuwnachten en dicht
bij jezelf
waar de winter lag, wachtend
op geluiden en zeldzame
bloemen
in het grijsviltige
maar voorbestemde…
duizend en twee nachten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.740 duizend en twee nachten
duurt nu haar verdriet
doelloze gedachten
haar sprookje is het niet
duizend en twee woorden
gaven haar geen steun
sombere akkoorden
een bluesachtige deun
duizend en twee dingen
die zij niet meer zag
slechts herinneringen
aan een zwart omrande dag
duizend en twee kussen
heeft hij nog tegoed
terwijl zij…
Mensen met een kluit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 180 Geen kerstboom te zien
En toch lopen hier
Allemaal mensen voorbij
Met een kluit in hun
Handen geklemd -
Door de scheuren in
De aarde - hun aarde -
Zijn ze op zoek naar
Het riet dat hier onder
Ergens moet groeien,
Zo hadden de beleidsbepalers
Hen gezegd,
Maar net zo min als de
Huizen in hun luxe wijk
Blauwestad verkoopbaar…
Zeespiegel of matglas
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 186 Die daalt en stijgt
Bij de gratie van
Het tij dat goddank
Niet door mensenbrein
Werd uitgevonden,
Maar ons wel de
Ultieme vrijheid verleent
Om zorgeloos te ademen -
Geen plaats op aarde
Waar groter vrijheid
Ervaren wordt en de
Mens zichzelf ten volle
Kennen laat - zo veel meer,
Zo veel scherper, zo veel
Helderder dan het…
Uitvaart van het uitzicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 Het droombeeld waar ik
Zo lang naar verlangd heb,
Dat mij nachtenlang
In haar fluwelen greep hield
Zonder ooit dichterbij
Te komen, is langzaam
Uit het zicht verdwenen -
Uitvaart zonder bloemen,
Zonder sprekers, alleen
Een ik dat zielloos achterblijft…