Alle inzendingen over spijt

Terwijl van Gelder thuis zit met de brokken En barstend van de spijt en zelfverwijt Eerst even vlucht in anonimiteit, Wordt over Yuri ’s rug aandacht getrokken. Pervers van Grolsch om zoiets te verzinnen, In deze zaak heeft niemand iets te winnen.…

Associëren Associatie Wat is die van jou Als ik dit zeg of ik dat doe Wat doet dat dan met jou En als ik je dan opeens Met tekst een klap verkoop Of je misschien toch even In iets pijnlijks onder doop Dan is mijn antwoord Sorry, Weet dat het me spijt Mijn associatie was net even anders Nu ben ik je kwijt…

Koersen in de tijd van Thomas Dekker Dat deed je tussen bloedzak en bordeel Aan Armstrong ergerden wij ons al scheel Maar blijkbaar kon het dus nog heel wat gekker Het zijn weer vette brokken voor de massa En zag je spijt? Welnee, hij hoort de kassa.…

het licht in mijn ogen raakt langzaam vervuld  met duisternis het spijt me voor dit gemis.....…

Je hoeft je niet te verontschuldigen, je hoeft niet te zeggen dat het je spijt, Dat je onze vriendschap verraden hebt, dat je het zo niet had bedoeld, Dat immers niets is wat het lijkt - Sputter niet langer dat slappe half onverstaanbare woordje sorry, Ik ga uit van de waarheid die mij nog nooit heeft bedrogen, Want alles is wat het…

De wereld en ik kennen enkele momenten van vreugde en spijt. Maar nu gaan we dansen want het is zomertijd.…

Spijt van al die mensen die we pijn hebben gedaan Al de liefde die ik in me had is nu vergaan Ik veeg een laatste traan van mijn gezicht Had dit niet verwacht, langzaam dooft het licht Langzaam verlies ik de macht over mijn leven Nooit verwacht dat ik ooit zou opgeven…

die misschien blijven voor altijd Gevangen in je angsten voor wat gebeurd is Gevangen in je angsten voor wat komen zal Steeds terugdenkend aan die beelden van de pijn Steeds terugdenkend misschien mag ik er wel niet zijn Deze wereld wil niet leven samen met mij Deze wereld wil niet dat ik hier in mijn leven ben Niemand heeft spijt…

Het spijt me, en het spijt me niet. Bedankt.…

Nu ik jou daar zo zie lopen Nu ik jou daar zo zien staan Zie ik met mijn eigen ogen Wat ik jou aan heb gedaan Nee, ik wil je niet vergeten Ik wil je nooit meer kwijt Ook al heb ik fout gezeten Ik zeg het je dat het me spijt Maar wil je me vergeven Ook al doet het zoveel pijn Want zo kunnen we toch niet leven Ik wil altijd bij je zijn…

Vele liefdes zijn gezonken in het drijfzand van de lol spijts hun roepen en hun bonken was het maatje nu toch vol. De zomer begint te lonken de terrassen zitten vol de dametjes staan te pronken en brengen ons hoofd op hol. Vele liefdes zijn gezonken...…

De haring is van goede kwaliteit; de visboer niet, tot onze grote spijt.…

hoe lang duurt hopen dat zijn zwarte schreden met witte nagels koele handen met smalle polsen door mijn haar bij die enge film hopen op spijt berouw dat de vrouw die hij nooit hoe lang voor ik helemaal vergeet zeker weet dat hij niet de man nooit meer…

Naar aanleiding van uw jarenlange sollicitatie naar de functie van het nederlanderschap moet ik u tot mijn spijt bij dezen mededelen dat u wordt af- en uitgewezen op grond van ongeschiktheid u spreekt niet onze taal en ik versta u niet ik wens u veel succes mocht u nog verder solliciteren elders in de wereld hoogachtend het…

alle verhalen hier mogelijk, ten spijt is het twee voor twaalf misschien drie voor vier? geluld wordt er toch wel is het ei eindelijk kwijt lossen woorden op staat er niets meer op papier internetnietgedicht afgewezen wie ben ik dan dat ik mij tot u verplicht? ik lig graag dwars…

Witte bloemen in de vensterbank markeren een dag zonder grenzen in de tijd van gisteren verleden kent immers geen tijd zoals de dader geen spijt lispelend verschijnen woorden in donkerraam ik tel de letters en vorm de zinnen van mijn schamel bestaan…

Geen woorden van spijt die deze ruimte vullen het gaat toch om de grote vorm dit is een nieuwe ochtend het andere droom begin jij, jouw schaduw, en de hond vragen hem voor het avondeten en hij volgt de trein naar de duinplaats waar jij met zand de hoop ophoogt.…

zacht kinkt haar stem overstroomd door emoties dwalend in spijt waar dromen toekomst boden is gisteren terug in de tijd zweeft vandaag zonder morgen stapelen zorgen realiteit de vlag is gestreken het dromen gebleven maar zonder geborgenheid…

harde, primaire kleuren spiegel van de werkelijkheid ik verlies mezelf aan de koude spijt in deze trillende leegte tegenovergestelde, nieuwe gezichten asymmetrie in mijn leven, ik zoek verder een manier om je mijn hart te geven maar niks is goed genoeg voor jou…

Wat als ik je zou vertellen Hoe het allemaal voor mij voelt Welk geluk je mij laat delen Wat ik fout doe onbedoeld Wat als ik kon herstellen Beschadigd door onwetendheid Door gemis aan vaardigheden Zo moeilijk om kan gaan met spijt Wat als ik je zou bedanken Voor alles wat ik van jou kreeg Er was nog zoveel uit te praten Als ik niet zo koppig…

Ook onrust, angst, eenzaamheid, verveling, doelloosheid en spijt. Alles op z'n tijd. Soms bij 'n herinnering wat weemoed. En later de aanvaarding, bitterzoet: Het is voorbij, voorgoed.…

Voor altijd zal ik aan je denken, met spijt en een traan, Had je kunnen optillen, samen kijken naar de maan. Je moet weten ik was te jong en te dom om te weten, dat de keuze voor altijd aan me zou gaan vreten. Zo nu en dan raak ik totaal overstuur, denk ik maar een ding, draai hem terug, dat klokje aan de muur.…

het strand geeft eenzaam blijk van een vloedverlaten zee, zijn korrels zo talrijk uit het zicht der eeuwigheid is de zeevlinder onsterfelijk, het tere lichaam ten spijt kom, laten we gaan, ergens wacht het ruisen van de branding in mijn traan…

Tranen druppelen op de bank Geen zorgen Je ziet ze niet Warm en nat rollen ze Over mijn wang Ik ben alleen Mijn hoekje van mij Zo alleen Alleen met duizend tranen Elke druppel Een zee van spijt Een zee van teleurstelling Een zee van angst Help me Help…

Opgeslagen Herinneringen kwijtraken of koesteren delen verstoppen hoe ze vaak blijven kwellen ons soms met spijt vervullen De zere plekken De zere plekken reizen door generaties het doet teveel pijn het zijn de zere plekken die rustplekken ontberen…

Ik wilde eerst een schuine mop gaan tappen Maar ik bedacht me echter net op tijd Want voor je ´t weet krijg ik hier ook vast spijt Op vunzigheid gaat men mij niet betrappen Verbaal ga ik dus niet ejaculeren Want dan wordt dit gedicht echt kut met peren…

En ik kan je ook niet alles geven, want misschien krijg ik dan spijt, want als onze liefde niet was voor het leven, dan ben ik alles kwijt.. Dus je moet mijn liefde sparen, en hopen dat ik je alles leen, en dan zou ik het maar goed bewaren, want dat geef ik er maar aan één!!…

Morgen heb ik spijt Als haren op m'n hoofd Dat ik alwéér niet In mezelf heb geloofd.…

Het spijt me Ik dacht alleen dat vrienden elkaar in hun waarde laten Maar ach wie ben ik.... Een vriend?…

Spijt...? dat het ons zo is vergaan?…