Alle inzendingen over sprakeloos

Coma was ceremonieel protocolleerde zonder enige waarschuwing vooraf Gestokte adem uiteindelijk dan toch gedefibrilleerd De koning spinde daarop garen dat van lieverlee werd ingezet Natuurlijk niet het garen, maar de prik die voor verstomming heeft gezorgd…

Toen de woorden niet meer wisten hoe de klank hen had gekleurd, gaf het redeloze ritme tijd en ruimte aan terreur. Hoe de taal nu is verworden tot een daad van stil verzet een onuitsprekelijk verlangen, een bedroevend stil maar groots gebed.…

Je keek achterom verloren over mijn linkerschouder in een leegte. Zonder oogcontact was de gereserveerde verbinding voelbaar als een zegen. De T-splitsing legde beslag door de wijzers van de klok op een teder moment. Met gedachte vol zinnen koester ik je zonder woorden gezegd van het kostbaar fragment.…

De blauwe regen op ons pleintje, toont zijn overdaad aan tere bloesems, in wel duizendvoud. De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood. Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden…

in de mist van tijd zoekt hij naar woorden wel vindt hij onbegrepen zinnen die voor het oprapen liggen onbeduidend zijn samen geraapte letters van weleer, die niet binnenkomen immer zal hij blind blijven voor dat wat liefde is…

Ware dichters zijn sprakeloos.…

Ze bluffen met hun bommen en raketten, Want Noord en Zuid zijn angstig voor elkaar, Het Westen, dat het land ziet als gevaar, Wil Noord-Korea op z’n nummer zetten. Is er, naast wapens vliegend door de lucht, Geen woord meer dat de afstand overbrugt?…

de eenzame visser heeft ogenschijnlijk geen weet van het decor waarin hij de hoofdrol vertolkt dit fraaie prentje maakt bij mij iets los waarvoor ik even het juiste woord niet kan vinden noem het voor mijn part een vorm van sprakeloosheid…

De dood slaat toe geheel onverwacht Gegijzeld en overvallen honderdtallen Verschrikkelijk om te horen mij ontbreken de woorden…

er is zoveel wat ik je zeggen wil maar woorden vind ik niet al heel lang ben ik sprakeloos van verlangen en verdriet…

Woorden ben ik dan gepasseerd en wat overblijft is enkel sprakelosheid. Ik ben eigenlijk sprakeloosheid geworden want van binnen vormt zich géén enkel woord. Dan ben ik in het ritme gestapt van het echte leven vol allertheid en schoonheid…

ik doe niets zei een contradictio in terminis en dat is niet zomaar iets hij vatte de koe bij de horens alzo bouwde hij sprakeloos aan Babylonische torens…

we zaten gewoon te voelen zonder te raken kijkend naar wat niet werd gezegd wel had alles met ons te maken we waren sprakeloos aan elkaar gehecht…

dichtgeslagen sprakeloos onder de indruk jong en zo broos. leed en pijn van zich af geschreven slik, -stilte- mag ik, heel even.…

zij voelt zijn woorden met haar hand op zijn lippen hij bewondert haar schoonheid met zijn armen om haar heen en ik ben sprakeloos door hun intense liefde zij doof, hij blind ik zwijgzaam en alleen…

de klok kruipt in stilte van alleen zijn wacht sprakeloos met lege stoelen vol herinneringen houd mijn hand vast nu alles voorbij gaat…

Regels die in zichzelf Zijn opgesloten, ontoegankelijk Voor wie ze lezen wil, 't Is geen opzet, Eerder zijn ze het Product van een mens Die met stomheid geslagen is, Die uit pure onmacht Sprakeloos werd…

Oorlogsleed is moeilijk te verzachten Kersenkernen knarsen machteloos en andere pitten argeloos In uitgeholde nachten verslapen wij ons woelig onmachtig sprakeloos…

Het was een mooie dag Ik stond in een veld Er was iets dat ik zag En ik stond versteld Hoe vertaal ik dit naar woorden Was het eerste wat ik dacht Ik was even sprakeloos Door de onbeschrijfelijke pracht…

maak maar dat ik me schuldig voel om zoveel liefde sta ik in brand voor jou, door jou, Oh nu stijgt me het schaamrood licht naar de kaken, sprakeloos nog even stevig dichtgeklemd, kus ik zacht je nog slapende hand, onderwijl kijkend naar je meisjesgezicht ben ik sprakeloos om jou, voor jou, door jou: Oh jij volmaakte heerlijkheid…

jong en beklemd vinden handen elkaar sprakeloos en onberoerd blijven de lippen voorlopig foto: sybe bakker http://bit.ly/pd0723…

gedachteloos vergat ze de woorden in haar hoofd machteloos zo zat ze van alle tijd beroofd sprakeloos verdeed ze haar dag met zoeken naar vaker boos zo leed ze het lag steeds meer aan haar…

Kaarslicht haar ogen vlammen een blik muziek soft melodieus romantiek zonder woorden erotiserend hypnotiserend jouw silhouet schaduw op strak witte muur maakt sprakeloos mooi.…

als ik Anne in de armen krijg aangereikt opdat ik haar even met mijn hart kan verwarmen schenkt zij mij haar blik en ervaart slechts aanwezigheid zij kijkt naar mij nog ontdekkend, ik naar haar in genegenheid doch beiden sprakeloos een prille band opwekkend…

woorden zonder woorden spreken sprakeloos tegen warme adem in in tegengestelde richtingen kijken ogen onwetend zonder begin eindeloos verlangend tegen al het weten in zonder einde eindeloos dromend samen in eenzaamheid dromend van het begin…

Ik ken de lichtheid van 't bestaan Ik ken niet de baan die ik - bij zonlicht - af ga leggen tussen bloem en bloem scherm en aar ook de kleuren te talrijk te benoemen Laat: bij en hommel zoemen ik ben sprakeloos.…

Zwijgen is een wijze van antwoorden en hoort bij de woorden zoals het sprakeloos zijn. Wie sprakeloos is, blijft steken in een wanhopig zoeken naar woorden. Ik verzucht tot een blik die jij alleen kan begrijpen…

hoe gelaten ik die sombere dag als kind kon treuren om zijn dood en ik straks weer luisteren zal naar het ‘Wir setzen uns mit Tränen nieder’ hoe ik na de laatste toon zo sprakeloos droef verstil in meer dan leegte iets van vertroosting voelbaar wordt…

Ben je sprakeloos. Hou je ze bij je. Vergeet je ze. Verlaat je ze. Bewaar je ze. Vernietig je ze.…

Sprakeloos is onze mond De samenleving is gewond Vertrouwen in de kiem gesmoord Vergeving een vergeten woord Als een agent een kind vermoordt Bij de dood van Milly 17-3-2010…