29300 resultaten.
tot hier, tot waar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 185 en dat het eenzaam wordt
voorbij die laatste waterplas
wanneer enkel de spraak van het zand
weerklinkt
in het lege huis
ik wil weg uit mezelf, daar
en dan
wil de diepte
of in verleden dagen
de onthoofding van de dood
wanneer ik het geraamte bedek
zo ontzettend
treurig
stil
met woorden
die jij niet horen kan, niet voorbij…
tot hier, tot waar
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 465 en dat het eenzaam wordt
voorbij die laatste waterplas
wanneer enkel de spraak van het zand
weerklinkt
in het lege huis
ik wil weg uit mezelf, daar
en dan
wil de diepte
of in verleden dagen
de onthoofding van de dood
wanneer ik het geraamte bedek
zo ontzettend
treurig
stil
met woorden
die jij niet horen kan, niet voorbij…
waarom dans jij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 138 langs het park
een smal pad
waar je stil staat
wacht
watervogels dansen in de ochtendzon
mensen zoeken naar een god
hoe het ooit
begon
de waarheid schuilt achter de sterren
boeken praten
letters vertellen
het jeukt
vleugels verbranden
en vuisten slaan niet meer
het is het uitzicht
echt waar…
Wachten op de Ware
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 522 Wachten op de ware is als wachten op de jackpot
Het is altijd tevergeefs, je vangt bot met elk lot.
En de keer dat je vergeet dat je loten hebt gekocht
Win je, en dan begint het leven dat je zocht.…
Als het ware
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 272 Als het ware
Toch is het rare
Dat, ” als het ware”
Niet aan “het ware “ appelleert
Maar dat enkel suggereert
Als het aanvaardbare.
Dat is het rare aan het ware
Dat zich moeilijk laat verklaren.…
De ware
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 Je denkt terecht
is hij de ware wel
zoals ik denk
ben jij de ware wel,
onze tactiek en voorzichtigheid
ten spijt van
doet niets af
aan het in waarheid gedeelde
wat geen van ons verliezen zal.…
Zoektocht
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 124 Alleen is waar
waar alleen is daar
daar waar het waar zich leent
absoluut te zijn
niets is minder waar
daar waar het woord verwoord
het vlees verbeend
alleen is waar
waar ziels alleen
zich gelukkig waant.…
waar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 231 alles is waar
absoluut
maar onwaar
is veelal waarder…
dat ..
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 156 volgende gedachte :
dat
jij
mogelijk
inderdaad
ergens
bestaat
dat
jij
net
als
ik
jezelf
nu
in
de
spiegel
ziet
dat
ook
jij
het
antwoord
op
de
vraag
weet
of
je
eens
de Ware
vindt
namelijk
"hoogstwaarschijnlijk
niet" –…
Waar ben je?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 539 Waar ben je?
Toch voel ik jouw aanwezigheid
Ik zou alles doen, alles
Om jouw stem nog een keer te horen
Ik wil jouw troostende woorden,
Papa
Maar je bent alweer
Verdwenen,
Daar achter de wolken
En ik?
Ik zie geen sterren
Enkel een donkere zomerlucht…
sterke verhalen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Hij was zo goed, snel en speciaal, echt waar!
De vedettes van toen weten het nog goed!
Vele mensen kwamen kijken, een hele stoet!
Helaas is het nooit gefilmd, dat is best wel gaar...…
de vlucht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 110 wat trek je
uit de kast
om naar de
maan te gaan?
een helderwit
astronautenpak
met coating
dan maar?
als het grijze
maangruis aan je
kleeft als je in die
rulle bodem boort
een maanlanding
is hartstikke
moeilijk bijna niet
te doen overigens
vlieg over wit
pakijs en
blauw zeewater
terug
naar huis
doe alles nu
maar…
het kind in het woud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 Tot zij de jagers terug hoort keren,
luidruchtig bluffend in de nacht,
blijft zij staren, waar bij stond
en naar het pad dat hij voor haar gebaand heeft.…
Verschijning
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 143 Vol ongeloof staar ik naar de plek
waar ze net nog zat.
vond het niet eens gek
Verbazing dat ze zich weer
vertoonde, alsof ze zeg maar
hier nog woonde.
Als ik de plaats bevoel,
waar ze zonet nog zat:
voel ik haar warmte nog.…
barsten breken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 677 waar ik staar
in verzonken ogen
mijn weerspiegeling
langzaam vervaagt
overloop ik in tranen
verscheurde dromen
met groeven doorkerft
mijn leven geweest
zoek ik het eind
waar barsten breken
mijn toekomst vaag
aan scherven ligt…
Niets
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.032 Soms, als het ons even teveel wordt,
wil je naar een plek waar het leeg is.
Ergens waar niets is
geen gedachten, geen stemmen
helemaal niets.
Een plek zonder kleur
geen enkele afleiding
het is zwart.
Ik staar in de leegte
mijn hoofd ongevuld
niets dringt door.
Ik zie niets, ik hoor niets, er is niets...…
Tijds panne
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 622 De dag vibreert
staren in schemer
waar avondmist deint
op het timbre
van pijn
woorden
die hij reciteert
keer op keer
en zijn vuist
knijpt golven
in tijd…
Hendrickje Stoffels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 632 Op haar pantoffels loopt
Hendrickje Stoffels
op het Museumplein
waar ze wat uit wandelen
gaat
Verbijsterd staren de
kunstminnenden naar
het lege doek
Maar Hendrickje is dan al
verdwenen om de hoek
*
van de Van Baerlestraat…
Trein
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 705 ze zitten samen
maar zijn alleen
onderweg
staren roerloos
door de raampjes naar
de persoon tegenover hen
achter wie het leven
aan hen voorbijglijdt
met enkel de herinnering
aan waar ze zijn ontspoord…
Gil
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 748 en als hij dan
weer wakker werd
en ik hem vroeg
vanwaar die gil
zo hard
zo ijzingwekkend schel
dan keek hij weg
- beslagen ogen
star als glas
alsof zijn droom
te waar
voor woorden was…
Nieuwjaarsochtend
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 5.549 Vanuit een dakraam
Staar ik naar een plein
Waarom zou het nu anders zijn?
Brood ligt op de stenen
Meeuwen en duiven vechten erom
Waarom zou het anders zijn?
Had ik maar brood waar ik op af kon
Was er maar iets om voor te vechten
En te vliegen in een groep
Waarom zou het anders zijn?…
sterfhuis
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 89 jouw huis is leeg
de ramen
staren blind naar niets
meer dan houten schotten, vastgenageld aan
de muur
beleef ik niet
de weg van ooit liep vast in
bange hoeken
waar ik zoeken moet
vergeet ik niet, maar daar waar jij
je leven leed
huist nog altijd
veel verdriet…
Als ijspegels
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.398 Ik staar in het water
Een bevroren gelaat
Tranen als ijspegels
Voor troost nu te laat
Ik staar in het water
Spiegel van mijn zijn
Verwoestend en kil
De schaduw van pijn
Ik staar in het water
Aura vol met verdriet
Voel enkel nog leegte
Ik ben er en toch niet
Ik staar in het water
Laat mijn leven varen
Golven van wanhoop
Die de dood…
God verlaten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 493 God verlaten
staar ik in de duister
door mijn natte tranen heen.
Koud schijnen
de heldere sterren,
zo eenzaam en alleen.
De kille wind waait
door mijn haar,
mijn vragen onbeantwoord.
Waar zoek ik toch naar?…
In een paskamer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 Zie ik daar een eerste
grijze haar, nee
dat is niet waar.
Ik staar naar
een vreemde die ik
niet kan zijn,
en zij kijkt stoicijns
terug, en wacht
tot ik verdwijn.…
vreemd die eend
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 746 waar is vandaar
nu hier
en dan?
daar
waar raar haar staar
gebaar.…
1 malen, 30 betalen / geweldsonnet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 301 Waarnemers zochten niet gewoon in de klas
Dertig levens in de knop gebroken
En nog niet eens aan Irak geroken
ONWAARnemers zochten alleen waar niets was
En Bush huilde om wat ze nu misten:
de mooie Stars en Stripes op hun kisten.…
Daar heb ik zo’n hekel aan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 287 Ik ben wel een oud mens van 98 jaar, zelfs
een behoorlijk oud mens in mijn 99ste levensjaar
zeg maar een oude doos
maar ben nog niet dood, geen kijkdoos
met van die ogende kleine gaatjes
waar je doorheen kan staren, turen
ik heb ook geen gaatjes in mijn hoofd
ik heb heel veel nog behoorlijk op een rijtje
zelfs bekoorlijk van tijd tot…
Laat me, vijver, waar ge ontwaakt
poëzie
4.0 met 2 stemmen 398 - Nog van nachtlijk aarzlen bleek,
maar gerézen uit de nachten;
blozend naar 'k me schóner bleek,
- vóor de glore om zelf-betrachten:
laat me staren thans, gedachte,
waar ten vijver, naakt en week,
diepre schoonheids-weelden wachten...…
Sneeuwklokjes in de tuin
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 De nachten nog kil
druppels in de dageraad
waar het kroost ontwaakt
onder een oranje bol
waar verlichting openbaart.
Tijd blijft relatief
met gedachte gebogen
geïllustreerd met
naar ieder unieke tuin
waar ik de middag naar staar.…