Alle inzendingen over sterfdag vriendin

Het maakt me nieuwsgierig nu je wortelt in mijn dromen onderneem ik mijn vragen op vruchtbare aarde met meer inzicht dan ik aan antwoorden kan verzinnen maar in mijn ogen bewoon jij het wereldrijk van liefde met mooiere dromen dan die ik in mijn groentetuintje kan verwezenlijken ik zaai wortels jij zaait radijsjes voor mij ben jij…

verstenen Het zwart wint het van coloriet Vriendin, je ogen stralen niet…

Ze ziet onzichtbare dieren in een lucide droom verdwijnen in trouwe eenvoud bij het kopje koffie met de droge tarwekoek in de echo van de radio ik probeer reclame te maken voor haar uiterlijke schoonheid maar dat heeft zij niet nodig want ze is van binnen al zo mooi in essentie van ontwaken laat zij de wolken niet los viert…

Nu we samen Wankelend de vergetelheid en Vergankelijkheid ingaan en Dat na jarenlang ons dronken Te hebben gedraaid, derwisjen Waardig We door dode talen zijn gekropen Gezeten hebben aan het sterfbed van Spreuken en gezegden, vinden we In het gedicht alsnog een schuilplaats Terwijl de Dood het bord afspeurt Naar de toets met delete…

dat meisje dat zich een vriendin noemt echt geen ware vriendin voor je is…

Je moto gaat en komt zo vroeg in de morgenstond Waar ga je heen telkens weer mijn hart bonst en laat niet los Dat wervelend gevoel dat gemis dat alsmaar komt Wat wou ik je klein als zakformaat overal meenemen naar waar ik ga Pijn doet mijn lijf ik weet niet hoe dit nu hier verder moet Ik revolteer het was zo goed wij waren…

Anderen zeggen het leven staat niet stil dat blijft maar in mijn hoofd spoken omdat ik niet altijd kan dealen met de pijn zal ik steeds die naam reciteren mijn hart is niet stuk er is een scheur geslagen zo plotseling onderbroken totaal tegen mijn wil is er een rouwopleiding waar ik dat gat kan leren repareren misschien door niet…

toen ik mijn lief jouw licht nog was jouw houvast in donkere dagen droeg ik niet meer dan roze huid en liet de liefde zorgen dragen zo vaak als wij de maan bedekten en duisternis ons lijf verborg verstrengeld tussen wit katoen was jij alleen mijn grootste zorg maar nu heb jij een nieuwe muur waarachter jij verschuilt en klaagt er is een…

Haast tien jaar her dat jij, Driek, ons verliet Je verzen blijven onverwoestbaar goed Incluis hun fijne vinho verde-gloed En ook je beeld verdween níét in het niet: Met lach en kloeke baard en vlinderdas Staar jij naar ‘t mooiste meisje van de klas…

Ik kijk naar de foto die mij zo dierbaar is Het is vandaag die dag, de dag van het gemis Dat jij ons dertien jaren geleden plots verliet Het was niet te bevatten en groot was het verdriet We gingen allen verder, zo goed als dat het kon Maar niets was meer hetzelfde zonder jou onder de zon Maar zien we nu de zon die op ons schijnt en naar…

na vijf jaar nu vaart een visserman voorbij hij draagt schoenen rond zijn nek en in zijn handen houdt hij slechts Latijn een grote paraplu verbergt de zon voor even, evenals de regen valt ze evengoed langszij het water schittert zijn kristallen glans als de pas geronnen terugblik op zijn ogenblauwe lach deze vijfde sterfdag bloeit…

Jeetje wat gaat de tijd toch snel Een moment uit het verleden Herinner ik me nog wel De moord op Pim Fortuyn Is hier een voorbeeld van Dat is wat ik nog goed herinneren kan Ook al is het dit jaar (2022) Twintig jaar geleden Dit is een moment Die blijft mij altijd bij Zal voor altijd in mijn Geheugen gegrift blijven staan Mijn God, alweer…

Ik zie mijn spiegelbeeld in het raam zachtjes hoor ik mijn naam ik kijk om mij heen maar het geluid verdween komt het omdat ik aan je loop te denken of moet ik er geen aandacht aan schenken of zit je stem gewoon nog in mijn hoofd gelukkig is het nog niet gedoofd ook hoor ik in mijn gedachten nog steeds je lach denk nog vaak terug aan je sterfdag…

Ik voel iets voor je meer dan normaal meer dan anders ik zou het niet moeten doen meer om je geven dan normaal is jij bent mijn vriend en ik ben een vriendin gewoon een vriendin jij ziet me niet zo kan het niet zeggen ik weet wat je zal doen het zal niet zo moeten zijn maar het wil niet weg kan niet weg ga alsjeblieft…

Stilletjes kwam je in mijn leven Allengs meer en meer Samen al die jaren overleven Kwaad, goed, geluk en pijn Ik weet het niet meer, het heeft zo moeten zijn, Alles ging voorbij, maar jij was er altijd, jij bent gebleven…

Voor alles wat wij waren, wij bestonden voor elkaar wij stonden zij aan zij jij niet belangrijk beter dan ik maar gelijken wij bereikten een hoger doel: namelijk vriendschap, en zelfs kameraadschap met diep, innig gevoel!…

Als de zon het land te rusten kust en het nachtduister de avond begroet, ben ik mij wel heel pijnlijk bewust dat ik jou moet missen, voorgoed. Ik hoor je stem in de warrelwind, die kringelt rond mijn lege hoofd, dat nog wel duizend beelden vindt, donker, want jouw licht is gedoofd. Bracht ook duisternis in mijn hart en ijskoude tranen op…

Onlangs vond ik op een wandeling een mooie witte steen ruw nog met aardgelaagde strepen hem thuis gewassen en geslepen eindeloos gepolijst tot hij schitterde in de zon een naam er in gekerfd, een edele naam die in eeuwigheid niet sterft wel duizend keer gezegd over het aangeharkte pad ontdaan van afgevallen blad naar de rustplaats gebracht…

Toen hij zijn vriendin een oor wilde aannaaien, verloor hij zijn gezicht…

Ik en mijn vriendin in de hemel. Pluimen dwarrelen rustig naar beneden.…

of zal ik zwijgen want wat heeft het voor zin, om nooit meer van haar te houden gewoon als vriendin.…

Klinkt best agressief hoe ik mijn vriendin omschrijf, maar het slaat wel in.…

Mijn vriendin trouwde, we kennen elkaar niet meer – elkaars geheimen.…

Mijn vriendin vertelde me in de nacht dat zij tot op heden nog steeds wordt verkracht door haar geliefde stiefpapa en onder het toeziend oog van haar lieve mama Haar gezicht staat hard en strak om het minste geringste gaat zij uit haar dak knokt zij om te overleven alhoewel ze vaak op had willen geven Mijn vriendin vertelde me in de nacht…

wanneer dat nodig is je bent een lieve vriendin die ik niet graag mis Lieve vriendin, ik wens jou toe nog vele jaren erbij in gezondheid en geluk dat maakt mensen alleen maar blij…

Een muzikale vriendin is als een -Prachtige ETUDE... Zij blijft steeds in je geheugen hangen...…

Hier huist een uniek ontwerp, te lijden door te lange zinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef onvoltooid nog voor haar stem zich verder kon verheffen ,werd zij door overmacht gekooid, verving haar kracht in een nieuwe wind die zijzelf had gesticht als welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar opnieuw beween,…

het was misschien een warme herfstdag, dat jouw vlinders ineens overleden, en jij je zomaar overgaf aan hun sterfdag.... Het leek wel één groot schimmenspel, en dat onze liefde alleen maar in mijn hoofd bestond... en toch voelde deze liefde heel naturel, waarom heb je mijn hart toch zo verwond....?…

immer voelend sinds jij mij verliet De geurende rozen in mijn armen, terwijl winterse zon mij weet te verwarmen, leg ik één voor één op de aarde voor jou, mijn schat van een pa om wie ik in stilte nog rouw Als ik Westgaarde weer verlaat met ogen nog droog en strak gelaat weet ik als ik thuis ben gekomen warme tranen zullen stromen want de sterfdag…

Ik raak verdoofd bij het horen van jouw stem, ik zwijmel bij het zien van jouw gestalte. Ik raak uit balans bij het zien van jouw lach, en jouw uitstraling is van een ongekend gehalte. Betoverd ben ik door jouw oprechte warmte, getroffen ben ik door jouw heerlijke geur. Verblind ben ik bij het zien van jouw licht, en jouw opgewektheid geeft…