inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.133):

Vriendin

Ze ziet onzichtbare dieren
in een lucide droom verdwijnen

in trouwe eenvoud
bij het kopje koffie

met de droge tarwekoek
in de echo van de radio

ik probeer reclame te maken
voor haar uiterlijke schoonheid

maar dat heeft zij niet nodig
want ze is van binnen al zo mooi

in essentie van ontwaken
laat zij de wolken niet los

viert zij zelfs het kleinste beetje plezier
met de muizenissen van de nieuwe ochtend

ze fluistert, voor zo ver haar stem kan reiken
alsof de donkere regenwolken oren hebben

waarmee ik alleen kan horen en luisteren.

Schrijver: Jeroen Splinterman
8 mei 2021


Geplaatst in de categorie: vriendschap

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 129

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)