Alle inzendingen over steve jobs

Na Samsom over Wolfsen in een kroeg Na Wilders die de Polen liep te zieken Na Mauro, Job Cohen en na de Grieken Is 't gvd nu echt een keer genoeg Men lijkt er politiek wel aan te werken Om houdbaarheid van ménsen te beperken…

Job, Joris en Marieke: een bedrijf Dat heel gedreven werkt aan animatie Hun korte film verkreeg een nominatie Een pareltje rondom een zwarte schijf Ach, trok die single nu nog maar een sprint Dan wist ik al of hij een Oscar wint…

Voorstuwende kracht van de wind laat je dansen op de golven van het water je steven klieft de weerstand van het diep ranke masten als een houvast de zeilen bol op volle kracht de trots van hen die jou bevaren rechtsaan voortbewegend naar je doel vastbesloten zoekend naar een haven meer je aan in rust met kalm gemoed…

De kiezer heeft zijn mening snel herzien Want Job Cohen zou veel meer zetels krijgen Ook Wilders zou nog alsmaar verder stijgen Tot er nog twee partijen zijn misschien? In plaats van maandenlang te gaan formeren Moet ieder eerst fatsoenlijk stemmen leren…

vroeg men aan Job op vriendelijke toon ‘Welnee,’ zei hij, ‘want ik ben zo’n persoon die stapjes terug doet voor de coming man Ik kan op tijd vertrekken als het moet Daarin ben ík nou weer verrassend goed!’…

Da's handig: Job kan bij z’n onderzoek Het nog eens naslaan in het woordenboek.…

Zo vroeg men Harry Truman indertijd De president die wilde dat wel kwijt en sprak als econoom van lik-me-vessie: Bij 't eerste houdt je buurman niet zijn baan Bij 't tweede gaat je eigen job er aan…

U weet, de mens is verre van perfect Bij elke job maakt hij wel kleine fouten Veel missers nopen hem om op te zouten Dat heeft helaas reeds menigeen ontdekt Het stelt me zó gerust dat hier twee heren Mijn versjes snel en gretig corrigeren!…

Aan vrouwen wordt qua jobs meer recht gedaan. Toch matste onlangs zo’n hardleerse kop (ja, die blokkeerfries, thans minister Wop) een man – het old-boys-netwerk? – bij een baan. Dus pleit ik voor een nieuwe dynamiek: voortaan alleen vriendinnenpolitiek!…

ik zie jouw naam, in zwier geschreven, met plezier, gedreven lig jij hier gebeiteld jij zint op faam, ziet dat graag ingewreven, maar ik wend mijn steven, ik laat jouw indruk achter ik neem mijzelf in voordat jij dat doet jij bent mij te min ik laat je zelfs geen groet.…

Toen Mark met Femke, Job en Alexander wat heen en weer ging lopen in Den Haag, - want ja, Paars-plus, dat wilden ze zo graag - bleek dat het schortte aan het één en ander. Nu weten ze, na even hardop dromen, dat Mark met hen een loopje heeft genomen.…

Geert ging weer voluit  los op goeie Job Nu noemde hij hem smalend de gedoger De toon kon niet veel snerpender en hoger En even dacht Cohen: ' Ik sla er op!' Elk jaar zit hij op Prinsjesdag vol woede Alleen al door die vreselijke hoeden!…

voor bestuurder Steve Stevaert geen moeilijke vraag het is een fabriek met een hart een ziel én een maag…

Oreade is haar naam, zo geliefd kompaan, zie haar krans, de steven,…

En haal je 't niet, Job, dan is ‘t ook geen schande. Als je je nou maar eens ontspande!…

Vandaag wordt onze Bea 85 Zij zal niet thuis gaan baden in geschenken Maar onvermoeid de Watersnood herdenken De zee was op die dag het land te machtig De macht is ingedamd, maar op de bres Staat nog altijd een dijk van een prinses…

Job heelt het politieke gezwel. CDA, je moet net als de PvdA doen - stuur Jan Peter met politiek pensioen.…

Niet elke vrouw vindt dat een goed idee, een deel vreest ondermijnende verwijten: "Jij kreeg die job níét om je kwaliteiten, alleen omdat je vrouw bent. Da’s foul play!" Maar dat is kul: de man kreeg slechts die baan omdat aan vrouwen werd voorbijgegaan!…

Langzaam maar zeker schuift dat ding naar binnen: “Hiep, hiep, hoera”, de ‘blow’-job gaat beginnen!…

Een dobbelende losbol bobt non stop En hobbelt solo in d'r monobob Van topjob hotspots op naar bol.com En hopt voor nop, al rollebollend, job Ze werd geen top maar flop en fopte Bob Die dacht 'bekijk het mop, Bop till you drop!'…

Ik vertrek zonder een kus geen hand slechts tot ziens als afscheidsgroet Maar rust dan even later mijn oog op Neer’lands kust ben ik me van de kolkende zee in mijn ziel bewust golft de branding woest haar slagen ritmisch door het hart waarin de pijn verstart als ik … mijn landje zie vervagen en toch … wend ik de steven vertrek…

Nu wendt de van koper spattende steven zich naar het smeltwerk van zon en zee, net voorbij de Punta della D. Rechts deint een kleiner eiland met een abdij, waar Unesco tijdelijk haar kwartieren heeft, en Fontana een retrospectieve. Oorlog wisselt met vrede zoals verkrachting met gebeden.…

Ach, laat mij nu maar even alleen met de mist in mijn hart mijn toekomst wendt zijn steven en gaat eigenlijk weer van start Alles troebel en niet te raden wacht ik op dat mooie moment mijn verdriet is zwaarbeladen het lijkt een gebed zonder end Ach, laat mij nu maar even het komt allemaal wel weer goed het verleden staat geschreven…

Ik verscheep mijn hart vaar met mast en zeil door woeste zeeën ik ben een banneling in deze gerezen tijd doorklieft verga ik vol van pijn en zielendorst; het anker is verroest tot aan de jaren waar boeg en steven mij de wind en knopen geven maar het varen herbergt geen doel waar het roer zich ook naar went; het liefst althans in…

Wend De steven nu voorgoed en paai de gondelier. Drink wijnen. Slurp het gistend bier. Stil de honger in de maag. Want Op de kaaien liggen rood, de taaie haken van de dood. ---------------------------- uit: 'Avond val', 1993.…

de tijd bleef even haperen voor de alledaagse vitrine met de aanblik op dreigend somber en aan de overzijde een helder licht uitnodigend geestdriftig naar een speelse uitstalling versierd met een dynamisch leven waarop hij zichzelf over een andere steven wende en werd meegesleurd door een ontroering van bloeiend geluk verlangend vluchtte…

je grafsteen oogt nog nieuw al is hij bijna 25 jaar oud de zon glanst in het marmer waar het verleden rouwt dieper en verder, steeds verder ligt de horizon van jouw leven toch is mij die horizon nabij welk schip vaart zonder steven in stilte lees ik je naam het jaar waarin je gestorven bent een vaderdag zonder vader een leegte die nimmer…

Hier keert het tij en maakt slagzij de maan schuift aan en huilt een traan Een schip vertrekt armen zwaaien harten vol heimwee zee blauwe dagen Een vogel neemt een bad en strijkt zijn veren glad de dag tast blind een kind doet de was De natuur komt nader de tijd verdampt langzaam maar zeker steven we af op een ramp.…

Job Cohen wijst op de kracht die het woord kan hebben.…

(Job 37, 16)…