Alle inzendingen over stilte natuur

niets herinnert nog of vergeet sindsdien handen op huid tot knoop gevouwen vogel, een dwaalgast terug van heen luchten rusten in roerloze wolken de onderste steen verankerd in aarde het land is af niets meer aan doen de knopen geteld de sloten gegraven klaar voor halvering naar eeuwigheid het laatste woord gesproken…

Lust, onbewust Zonde zijnde wat mijn gedachten sust Rondingen, afgewende ogen Gedachten van handelingen, wel overwogen Tegen het natuur deins ik in Golven van emotie sluit ik in Maatschappelijke dam dat niet mag breken Onverholpen natuur dat zich met geweld zal wreken…

ik sprak een boom over mijn zorgen het ritselen van bladeren zei me niets ik omarmde een eenzame rozenstruik haar doornen voegden pijn bij boze bergen en watervallen van verdriet ik kuste de grond waar jij ooit liep onder het gras, pissig groen van jaloezie, siste de slang: deze appel is nooit gegeten door een eva, een helena van…

onder ’t waakzaam oog van mooi dryaden en die willen in hun wereld nooit verdriet het water van de plas zo mooi met kleuren van azuur en blauw de vissen vinnig, de kauw zingt rauw hier valt alles in zijn plooi elk plaatsje op deze aarde fijn met bomen, water en wat zon en zie, een vlinder vliegt uit zijn cocon ja, zo voelt natuur…

een meisje van weinig woorden ziet een bleke zon in de herfst zet wat stappen, staat stil bij hoe een blad glanst of sterft de waaierwind blaast en raast zo zijn eigen taal een duif koert zijn verhaal in kruinen van de bomen het gedachterijke kind leeft haar kijkdoosdromen knuistjesstevig sprokkelt ze cadeautjes van het jaargetij…

Natuur, zo zacht, zo wars van schijn, laat in uw spoor mijn voetstap zijn, gelei mij door 't oneffen land gelijk een kind aan 's moeders hand. Als ik vermoeid van struiklen keer, dan zink ik aan uw boezen weer; dan lest aan uwe moederborst uw hemelnekter mijne dorst. Hoe rust ik dan in uwe arm! gij dekt mij in de koude warm. O!…

De natuur ruimt vetzakken op Ik kan er niet mee zitten Ze deden toch al niks dan vreten, zuipen, pitten en van de zorgtoeslag een baaltje shag per dag Verlost van deze plaag kunnen de premies omlaag Het nettoloon omhoog Er komen flatjes vrij We krijgen een fitte maatschappij Nu niet huichelachtig doen met ja-maartjes of fatsoen Vetzakken…

Golven zo hoog als huizen die alles deden vergruizen die golven bedolven met grote kracht de witte stranden van smaragd Geen mens was tegen hen bestand wie, oh wie had hierin toch de hand is dit de draaideur der natuur wars van enige menselijke dressuur Moeten wij mensen steeds weer leren de natuur als grootmacht te accepteren geen…

Ik wil de natuur nog om mijn hals gaan dragen iets anders behoef ik leven nu nog niet te vragen. Kijk hoe mooi het gekleurde blad immers ooit haar oorsprong ook uit goede grond had ontplooit. Het is dus niet gepast voor mij dat ik al vertrek zonder de schoonheid van ook natuur om mijn nek.…

Vervallen Afgetakeld Aan het lot overgelaten Er vallen gaten Boomwortels kruipen Kakkerlakken sluipen Een vervallen schilderij aan de wand Verlaten land Natuur omhult het beton Stenen muren waar het afbrokkelen begon De tijden kennen het verval In muurgaten vind je vleermuizen, overal De tijd gaat Het menselijke verlaat De natuur…

oh, jonkvrouwe van plezier verlos me van m 'n onwetendheid wijd me in, wijd me in en breng lichaam, ziel en verstand op hetzelfde niveau als 't jouwe en laten we groeien en bloeien maar er per keer niet meer van maken dan dat wat 't daadwerkelijk is ik zal tussen ons houden, 't genot en het intieme, de gedeelde passie waarvan alleen wij…

Oh, hoe schoon is de natuur na een haring in het zuur grauwe ganzen op de loop blinde mollen zonder hoop en de zon schijnt op het land Kijk: een houtduif vliegt in brand! Oh, hoe schoon is de natuur…

Moeders en bomen * verdienen monumenten natuurlijk geen beginnen aan - er zullen te veel van komen en daarom maakt iedereen voor zijn moeder een monument in zijn hoofd naar eigen wens dat staat niemand in de weg en blijft altijd staan bomen vallen om – als ze goed ziek zijn of slecht geworteld – door de wind leggen zich neer…

“Bevolk de aarde…”, - hebben we gedaan. “En onderwerp haar…” – dat lukt ook al aardig. Wij zijn die wonderbare bol niet waardig. Of is er nu een kentering ontstaan? De Rosszee wordt beschermd natuurgebied. We geven terug en graaien dit keer niet.…

Natuur ik luister naar uw wil, ik ben Uw zoon, gij hebt mij samengesteld, gij naamt Planten en dieren, ijzer, giftig kruid Het zout der zee, en van der bomen hars Van Orion de lichtweg en het beeld, En van de zon het goud en goot het uit En mong het kostelijk, en maakte bloed En huid en spieren tot dit opgaand lijf Waarin de wind jaagt van uw…

Eens vroeg ik speelgoed, speculaas aan zwarte piet en sinterklaas letters, marsepein en koek en zong van 't wild geraas. Nu ben ik wat ouder en heb opeens andere wensen die niet bij kinderen passen maar bij de grote mensen. Zo vraag ik Vrede op de wereld geen honger en geen nood voor ieder een goed leven en elke dag een brood. Zo…

De natuur zoals die werkelijk is, geven we een onvoldoende. Het leven zoals het is geweest, was niet goed genoeg. De natuur zoals die worden moet, moet beter. Stomme dieren kunnen niet denken, zoals beschaafde mensen kunnen. Ze kunnen niet redeneren zoals wij.…

De natuur is een speler met kleuren. Speelt in elk seizoen zijn eigen spel. Tovert de kleuren die ook lekker kunnen geuren. Nimmer teleurstellend volgens de regels van zijn spel. De kleuren van bloemen, bomen en vogels; en alle kenmerkende weers- en hemelsignalen aan het firmament.…

Geen gril van april kan straks de natuur weerhouden zolang maart en de kringloop der seizoenen bestaat nu we thans al zien hoe ook de katjes zich ontvouwen bemerken we weer de verandering van het klimaat.…

Wanneer de avond valt, de wind is verdwenen zijn we de ochtendellende ook weer vergeten. Kilometers lange file’s hielden de wegen bezet honderden mensen kwamen te laat, of haalden ‘t net! De regen die door de straten joeg met een enorme vaart hield mensen thuis, veilig bij de warme haard. Maar als de avond valt, geen blaadje meer dwarrelt is…

wraakt Het geluk voor altijd bewaakt Dat is zij in haar onvergankelijke schoonheid die daarmee deze simpele sterveling bevrijdt Naar de onvindbaar geachte bron leidt van existentiële totaliteit die de menselijke geest geleidt naar datgene waarvan men zei met zekerheid dat wordt door geen mens ooit bereikt Zij zorgt voor eenheid van geest en natuur…

Kijk wat een rust het in zijn hoofd geeft de wereld onder het bladerdak is magisch de zon filtert het zonlicht prachtig door de bladeren Soms als we daar lopen doet hij zijn armen omhoog en vangt de stralen en dan die bomen ....... als een echte boomknuffelaar vindt hij zijn rust Rust in zijn hoofd rust in zijn lijf het leven is al…

In de natuur blust nooit... het vuur van het leven Bladzij van rampspoed wil je overslaan Het hoofdstuk storm watersnood Wacht even.... het zuur gaat aan het zoet vooraf Zo ook... gevoel van geluk in de natuur.…

Wat de natuur eens gaf lijkt zo lang geleden. Een vluchtige blos in bloesem lijkt inmiddels overleden. Wat overbleef is een optreden tussen nieuwe lijnen, die zich met het leven verbinden in een vals verschijnen. Het verschijnt en treedt nog op met de onnatuurlijke middelen van het bestaan.…

Twee dartsters hebben het bericht gedeeld Dat ze het Nederlandse team verlaten Ze schamen zich: het valt niet goed te praten Dat in het vrouwenteam een trans vrouw speelt Hebben de dames die hun hielen lichten Niets anders om hun pijlen op te richten?…

Mensen zijn soms stalen harken. Onkruid in hun perken kunnen zij niet verkroppen. Hun mond - meestal een streep - lijkt voor de ontkenning uitgevonden. Dat u óók leeft, met óók een tuin, zal nimmer in hun gemonkel naar voren komen. Laat staan een milieubewuste vraag. Niemand haalt het bij De Gemodificeerde Kwekerij. Mag u raden welke…

Rijzend schoon van ochtendzon aan verre kim waar boven water een deken vormt van nevel boven wuivend riet wilgenkruinen als een schim in lichte bries fluisteren een zacht geprevel. Witte wolken zweven in het blauw azuur omringd met zonnestralen als gouden randen een rijk decor in het vroege ochtenduur hoop op zonnige zomerdag voorhanden.…

Ze hoeven nimmer goud of drugs te kopen Geen wapens, spiegels, iPhone SE 2 Noch tongpiercing of ei van Fabergé Geen bankaccount ging ooit voor mezen open Zij volgen zingend hun natuur, meer niet Hoe klinkt ook weer óns echte eigen lied?…

Het is iets van andere voornemens kunnen ook die wetten van de natuur het sterven gaan helaas niet opheffen. Al dat wat eerst rauw allesoverheersend is, slijt op zijn tijd echt langzamerhand zoals jaargetijden in draaglijke proporties zoals die vogels ook weer wegvliegen.…

de tiran keek op een mooie morgen heel bewust om zich heen en vergat verrukt heel even al z’n zorgen en voelde dat de natuur hem iets wou leren maar vroeg zich af hoe of wat?…