11408 resultaten.
Wegdromen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 101 Kijk over de stilte van het water,
de zon tegenmoet
Zie een kerk, haar klok, het is weer later,
maar hetgeen ik voel dat doet me goed.
Luister naar het fluisteren van de wind,
gedrapeerd liggen bloemen in een kleurig lint.
Steek mijn hand op voor een laatste groet,
denk aan vroeger, denk aan morgen, put hieruit……nieuwe moed.…
verstomd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 553 Verstomd door de stilte,
de woorden één voor één,
stil voor de blokkade.
Vertwijfeld maar destructief
banen ze zich een weg doorheen
mijn masker van uiterlijke schijn.
Bereiken het diepste van mijn wezen
en schokken me met de waarheid,
maar valse schoonheid
herneemt snel zijn plaats.…
Aan de stilte van de kust
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 897 geboren regenbogen
aanschouwen het licht
waar hemelszuiver
langs de kaders schicht
helderblauw onder
rood geel vuur
het prilste verschijnt
op dit aller uur
enkel schoonheid
kent haar diepste rust
aan de stilte
van de kust…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Stilte die spreekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 668 Waar pracht en praal
Daag'lijks hoogtij vieren
En zelfs het duurste
Horloge met Kerst geen
Voldoening meer geeft
Daar is het heldere
Kaarslicht vanavond
Stille getuige in de tijd -
De stille nacht
Die warmte geeft
In kille eenzaamheid…
Als een wachter
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 117 Kijkend naar de maan,
in het duister van de nacht,
voel ik de stilte om mij heen...
De schoonheid van het koele licht.
Als een trouwe wachter, eenzaam en alleen.
En denk aan hem die alles maakte,
hoe groot zijn liefde wel moet zijn.
Zijn macht die hij gebruikte,
voor zon en maneschijn.…
15 december 1999
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.216 Praten is niet mogelijk,
maar wat kan worden gezegd,
In de stilte van het vallen
tegen het licht van de lamp.
God’s schoonheid is heel dichtbij,
doch verder dan het gevoel
dit te delen met je half jaar oude kind…
Nacht...
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 302 ik streelde diegene zich mooi noemde
verloor het zicht in al haar pracht
keek in diepten van ogen
zonder dat de stilte gewoon leek
op wat ze gewoon was
beleefde lust in een moment
van eenvoudige aanvaarding
en keek over de schouders
naar de schoonheid
die ze in alle eenvoud
met zich meebracht……
De taal van mijn hart
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.867 In mijn Kamer, van woordeloze stilte
komt een onuitgesproken vraag
naar boven: ‘wie ben ik’.
Het antwoord komt ochtends
met de zonneschijn
die alles een schoonheid geeft
die ik nog nooit eerder zag.
Daarna blijf ik een poos
in de wow toestand
aan de voet van de ochtend
met de taal van mijn hart.…
alleen
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.087 De muis in huis
Is weg in mij,
Want ik voel
Me meer dan één,
Toch kijk ik alleen
Alleen in huis
Naar jouw schoonheid
Dat weet ik alleen…
De daad
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.033 Wie is het die de zwarte voren
In golvend goud verandren doet,
Wie mesten en wie maaien 't koren,
Wie is het die de wereld voedt -?
Dat zijn de paarden en de ploegers,
Dat zijn de zweters en de zwoegers,
Dat zijn de zaaiers van het zaad -
Dat is de daad!
Wie graaft de glinsterende kolen,
Wie schept het schitterende zout,
Wie haalt uit diepe…
Beschouwingen over de natuur en de mens
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.368 Curieus is 't toch dat de natuur
Al wat de mensen hier bederven
Met hare vriendelijke verven
Wel weer terecht brengt - op den duur!
Een paviljoentje, of andre taart
- Een klerenmagazijn bijvoorbeeld -
Is nog maar niet voorgoed veroordeeld,
Maar wordt juist mettertijd wat waard.
Ja zelfs een standbeeld in ons land
- Iets op zichzelf betreurenswaardigs…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.853 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
Wij zoeken 't ver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.438 Wij zoeken 't ver:-
Ik zoek het zuiver schone beeld,
Dat kan verzoenen met dit leven:
De vreemde vlinder die daar speelt
Draagt 't op haar vleugelen geschreven -
Doch als 'k mijn handen om haar sluit
Wis ik die tere tekens uit!
"Gij volgt vergeefs wat immer vliedt
En houdt de schone schijn voor 't wezen,
Door eigen onrust…
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 897 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
Een ruige kunstenaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.691 Haar compositie is als
een ruig landschap;
woeste schoonheid,
adembenemend mooi!
Ruige stilte
is haar beloning!…
Vrij van
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 363 Stilte, jij bent
mijn liefde.
Jij bent mijn
stille Toeschouwer
achter mijn ogen.
Vanuit Jouw
zachte schoonheid
groeit een brede
glimlach.
Ja, het zijn er
wel duizenden
die mijn hart
met rozenparfum
onderdompeld.
En alles wat
aan mij vastkleeft
wordt met deze
mooie stilte
schoon gewassen.…
Onbereikbare bestanden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 218 Wil zo graag
Nog even die
Jongen zijn van
Zo'n jaar of acht
Spelen in opa's
Tuin, schaatsen
Op de gracht,
Wil zo graag
Nog even weten
Wat ik toen dacht
Mezelf kortdurend
Verliezen in mijn
Gedachtengoed van toen -
Maar 't zijn, ontdek ik nu,
Onbereikbare bestanden
Opgeslagen in de hersenen
Van toen - 'k moet leven
Met…
Paardenbloem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 In een spleet tussen de stenen op ons terras
groeide je op in de maand april
op een onooglijke plek dicht bij de muur
achteloos liet ik je er staan
Nu in mei besloot ik het onkruid te wieden
ik kwam je tegen als een steel
met een pluizige bol erop
een ronde vorm met punten en draden
Een fijn weefsel glinsterend in het licht
ik keek in dit…
Als een wachter
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 228 Kijkend naar de maan
in het duister van de nacht,
voel ik de stilte om mij heen.
De schoonheid van het koele licht.
Als een trouwe wachter, eenzaam en alleen.
En denk aan hem die alles maakte,
hoe groot zijn liefde wel moet zijn.
Zijn macht die hij gebruikte,
voor zon en maneschijn.…
Zangkunstenaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 419 Vanuit het donker schijnt
een helder geluid
de stilte verdwijnt
in poëtisch gefluit
een zang in al zijn
volheid, kracht en schoonheid
afwisseling van
toon, ritme en melodie
klinkt bevrijd
door pure magie
de nachtegaal
verspreid zijn kunst
in zijn eigen betoverende
taal…
Betoverd
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 420 Betoverd,
door jouw schoonheid
leer ik langzaam liefde lezen
het wonderlijke van het beminnen
heb jij mij in stilte onderwezen,
de liefste dromen van het geheime leven
ons samen in een liefdeshart gegeven
om door te gaan in zoetgestemde dromen
uiteindelijk samen tot eenvoud van geluk te komen.…
Onontgonnen wereld
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 602 darren in grote oceanen
kennismaken met ondergrondse
wereld die onontgonnen is
waar verborgen schoonheid zich
laat zien aan degene die
de sprong wagen
zich vinnen aanmeten
en zo deze prachtige wereld
in zich opnemen
genietend van de stilte
volledig opgaand in
stal zij letterlijk zijn hart…
Winterzonnetje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 127 M’n voetspoor loopt oneindig dood,
met achter me een gouden eeuw
en voor me grijnzend, grauw en groot
woestijn van louter lege sneeuw,
die ik in stilte toch bemin
hoezeer ik ook iets anders schreeuw.
In leegte vind ik doel en zin.
Er zit een vorm van schoonheid in.…
De schoonheid
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.704 Toen ik heden opzag van mijn leven,
Uit de schaduw van mijn stille zorgen,
Zag ik, tot de witte diepe verte,
Weer de Schoonheid om mij henen slaan, -
Tot haar immer onverwachte gaven,
Tot haar wijde zegenende handen,
Tot de kalme stammen van haar vruchten
Ben ik weer gelukkig heengegaan.…
schoonheid
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 423 in het frêle ochtendlicht
contouren van de prille dag
het bespeelt de meibomen
rustig balancerend op de wind
het draait de deuren open
van donker naar licht
waarin mensen ontwaken
in de spiegeling van eigen creatie
de dag trapt af
in wiegende beelden
vloeibaar wuivend
over de schoonheid van het landschap…
schoonheid
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.667 schoonheid zit van buiten
liefde binnenin
zonder schoonheid kun je leven
zonder liefde heeft het geen zin…
Ze is mijn schoonheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 215 Ongekende schoonheid, waar kom jij vandaan, hoe
jouw gezicht met haar goddelijke blikken en ogenblikken mij
voortdurend in beroering en vervoering brengen, een verwarring klopt
alsof ik jou nooit eerder heb ontmoet, steeds weer verrassend en elke keer anders.…
Zijn schoonheid
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.725 Zijn schoonheid is goed verborgen
Honderd schachten moet men door
Duizenden hordes nemen alvoor
Daar wachten ontelbaar veel zorgen
Monsters waken aan de poort
Beesten zijn trouw uw reisgezel
Dorstig de dagen in grijze hel
Onversaagden gaan hier voort
Zijn schoonheid is een kleuterhand
Friemelend aan het tafelkleed
Kwetsbaar hart gehuld…