Alle inzendingen over stoppen met roken

Jij hebt vast geen tentamen gedaan in een hal waar het nog naar varkens rook naar pruimtabak en zware sigarenrook met winterjas, muts en moonboots aan Er werden zelfs nog biggen ingeladen op weg naar slachtpartij en kotelet Voor een rechtenstudent blijft wet De Wet en een biggenkotelet niet te versmaden Waren jouw gedachten constant…

Stiekem kijk ik om het hoekje hoe je de was ophangt in de tuin in je korte rok, soms zie ik je broekje als je je strekt naar de knijpers aan de lijn je bent gemeen, want je weet heel goed dat ik naar je sta te kijken en ervan geniet ik zie heus wel de glimlach op je lieve snoet als je je omdraait en me zogenaamd niet ziet om tergend de…

Jouw rok zie ik nog waaien in de bonte avonturenwind waar zomer en de herfst elkander raakten tegen de winter keerden je ogen zich tegen het felle leven het geven ging wel, maar het nemen was als aderlaten in een lichaam zonder bloed nog steeds jaag ik in de sneeuw jouw stappen na, dezelfde sneeuw die jou in de dood begroef, soms overstijg…

Dan breekt het kleine lichaam los alles van de dag scheurt open in gegil van ja en nee rook onthult het angstsyndroom dat telkens slaapt en wakker wordt door steeds hetzelfde beeld dat stampend in het hoofd ontploft en puinhoop achterlaat in overspannen geest zonder eigen wil verlamd door flitsen van herinnering die zich oogverblindend…

De buitenlucht rook nog nooit zo fijn ! Gelukkig deed dat geen pijn... Nu een jaar later,zit ik met een kater. Deze geeft geen kopjes.Maar schreeuwt wel in mijn hoofd! Had ik eerder maar geloofd ,dat jij een valse profeet was! Ook ik, zoals zo velen moeten de shit weer delen, en blijf achter met vlooien en haar.…

geen woord vergeten in het slijk geen zon verstaan in de tijd geen woord nog rijp anders is gewoon steen de waarheid is veen waar rook nog niet stijgt is niemand ooit geweest wie leest is eenzaam nooit helemaal alleen in de kamer een kruis is geen uitslapen meer dat meer daar rustig en kalm alleen staat de maan aan de hemel nummer…

De held kan niet bewegen zonder zijn infuus maar hij heeft zin in roken, dus hij stapt uit bed en hij beweegt zijn lichaam richting het toilet: voorlopig heeft hij een excuus. Pas bij de lift wordt het gevaarlijk. In zijn blauwe kamerjas heeft hij om drie uur 's nachts hier niets te zoeken dus nu begint het avontuur.…

Zijn werkruimte in donkergroen en leer De mijne een salon in rood fluweel Als ik dan liefelijk wat piano speel Lok ik hem uit zijn hol vol rook, de heer Des huizes met dikdoen en ganzenveer Dat ik mij toch zo hopeloos verveel Tussen mijn porselein, spiegels en heel Wat bloemen, draperie en warme sfeer Ik ben geloof ik veel te vroeg geboren…

Niets heeft mij ooit zo weten te bekoren, ik voelde me op slag een hele kraan en zag ondanks de sneeuw al lente gloren, en rook de bloesems in de Lindelaan. Van toen af aan veranderde mijn leven: ‘k pluk elke dag die mij nu wordt gegeven.…

Ik denk aan dode dieren, aan gebraad, aan 't ezeltje, wiens nekje wordt gebroken als 't offerlammetje in rook opgaat. Ik heb de geur van brandend vlees geroken en 'k denk aan ketters en aan ketterhaat; hoe het jaloerse plebs zich heeft gewroken op wie niet bogen voor de vrome staat. En 'k denk aan Bergen-Belsen, aan verraad.…

voeten in het groen verloren je zwaaide toen ik nader kwam het zonlicht danste op de wegen zag hoe je mijn schaduw overnam met lippen vochtig van de regen je blikken maakten sprakeloos verlegen kleurden ook mijn wangen je keek hoe ik mijn ogen sloot voor jouw intens verlangen ik plukte bloemen jij de kleur de warmte maakte lomer ik rook…

Maar waar ben jij als ik mij weer onzeker voel voor het slapen dat de angst overheerst en ik alleen achterblijf in mijn droom met de kilte om mij heen als een sprong in het zwarte gat met het verlies dat ik je in rook zie opgaan als een fantoom.…

voor hun gang naar de dodenweg trekt een aangeslagen vader traag de schoenen uit van zijn kleine zoon scheert een ander in schamele tijd de meisjes en de vrouwen kaal op de grond buiten ziet hij het groene jasje van Tamara -mama had het nog vermaakt- de blauw-wit gestreepte rok van Itta ligt er verloren naast het versperde hart laat geen…

Misschien kan ik verdwijnen in rook? Ik trek aan haar mouw; In een poging te verschijnen. Ze stapt achteruit struikelt zonder ophouden over haar woorden en doet zo het ronkend geluid na van haar dampkap. Ratelend hoort ze of ziet mij niet in de 21e eeuw. Gewoon, ik woon in een huis en in een rolstoel.…

In een portret op de ezel gezet Tussen het gras de boterbloemen en de Koeien is de tijd stilgezet onderhevig Aan veranderingen met ogen van de tijd Kijk ik met een zucht en snuif de Onzuivere lucht de geur Van rook in mijn longen en Als ik naar de oren kijk dan denk Ik aan 't doolhof van de tijd waarin Zoveel oren stokdoof zijn geworden…

Ik rook drink doe verder niets lees geen boek ontvang geen vrienden denk enkel na zie geen licht voel geen vreugd geen wrok slechts verbittering val dieper en dieper tot de bodem in de zielloze ruimte begin van het einde in zicht komt dan plotseling iets is het een verschijning een woord gebaar gevoel dat mij krachtig…

er zitten hoeken in de klanken van de gong het tellen is begonnen gezichten zijn nog jong ogen knipperen niet eens ze incasseren ongevraagd de dreunende geluiden die het discodansen vraagt blikken star gericht op verten die oneindig lijken rook verdampt het beetje zicht laserlicht om in te kijken…

Ik voelde de kus van haar vochtige mond, rook haar huid die op de frisse lente leek de bloemengeur die uit haar lange haar kwam en verloor mij in de diepte van grote pupillen toen ik nu zo dichtbij in haar ogen keek.…

voeten in het groen verloren je zwaaide toen ik nader kwam het zonlicht danste op de wegen ik zag hoe je mijn schaduw overnam met lippen vochtig van de regen je blikken maakten sprakeloos verlegen kleurden ook mijn wangen je keek hoe ik mijn ogen sloot voor jouw intens verlangen ik plukte bloemen, jij de kleur de warmte maakte lomer ik rook…

Het stille leven ligt op het kerkhof hiernaast, het nieuwe leven raast erlangs over ijzeren staven en dat maakt me gek, het dendert door de kamers waar ik heb gespeeld Ik haal ze leeg en ik rook ze uit met Nag Champa, met tranen in mijn ogen sluit ik de ramen en toch worden de muren dikker van het geraas, ze eten het op net als ik, het…

ik stak kaarsen aan en wilde bidden maar de wind golft rook het licht speelt spook op zwart beroette muren mijn gebed is valse hoop de dag brandschildert licht in lood gezette ruiten leven speelt al eeuwen buiten binnen rusten zielen van hen die in de tijd ontvielen het eeuwig rusten is geplaatst in urnen aan de muur ze begraven…

stopten waar de anderen verder gingen en dansten in het stilstaan van de tijd je keek me aan ik zag het blauwe van de IJssel in je ogen stromen ik zag het staan het huis, de lage dijk, stil leunend tegen onze dromen we openden de kamers naar ons hart het rood kleurde apart versierde alle deuren we vrijden in het gras en roken…

niets betekent Omdat we nu eenmaal spiegels zijn die vriendelijk teruggroeten Maar toch, de bakker kent mijn naam en de postbode is blij dat ik thuis ben voor de pakjes van de buren Gelukkig Nieuwjaar Vooruitblikkend houden we moed met goed nieuws, al zeggen ze dat het niets betekent dat er de rest van het jaar weer rampen zullen roken…

Jouw handen en haar roken nog naar de herfst, je gezicht was vaag zichtbaar in de schemering, met verwachtingsvolle ogen, als die van een meisje, keek je mij aan, alsof alles alleen van mij afhing.…

zij zat in de schaduw van het overvloedig gouden licht dat naar buiten viel door de ramen van het grote huis rook de fijne spijzen die op de tafels geserveerd stonden zag de rode twinkeling in jaren oude wijn nog waren er geen gasten maar het was een drukte van belang zij had nog wat zwavelstokken voor licht en warme hand…

meer talen dan dagen in de maand Ik ken de stad op mijn vingers de straten liggen aan mijn voeten ik ken de pleinen, parken en kroegen de stad groeit uit zijn voegen Stad van wiegende bruggen en schapen over de dam stad van Melkweg en Paradiso, de mooiste poptempel van het land Mokkum: stad van Godenzonen coffeshoppen en ruisende rokken…

Europa maakt een rare rekensom: Eerst heft ze taks, of heft iets na, bijvoorbeeld, creëert dan een miljardenpot en oordeelt dat marktgroei nodig is; het spant erom! ??? Het zijn bedrijven, toch, … dacht ik altijd … die de experts zijn van bedrijvigheid.…

Pas zei de VVD'er Dales nurks: Vertaal toch niet zo veel voor allochtonen; je leert de taal maar als je hier wil wonen! Maar zijn partij werft stemmen in het Turks. De VVD doet zelf niet wat zij preekt. Maar ja, wiens stem men werft, diens woord men spreekt...…

Ik heb mijn hart aan jou verloren ik eet, ik drink, ik rook niet meer ik denk zoveel aan jou, het doet zeer nog nooit kon een meisje mij zo bekoren Als ik echter aan de toekomst denk ben ik bang, ben ik verward want al ben ik het liefje van je hart 't is tevergeefs dat ik m'n liefde schenk Nooit zullen wij de sponde delen nooit vormen…

Ze noemen haar heks en pesten haar, door belletje te trekken dan loopt ze met haar stok gebogen rug en veel te lange rok Naar de voordeur toe En zwaait dan boos met haar wandelstok...…