Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 37.280):

Als de nacht weer knaagt

Dan breekt het kleine lichaam los
alles van de dag scheurt open
in gegil van ja en nee

rook onthult het angstsyndroom
dat telkens slaapt en wakker wordt
door steeds hetzelfde beeld

dat stampend in het hoofd
ontploft en puinhoop achterlaat
in overspannen geest zonder eigen wil

verlamd door flitsen van herinnering
die zich oogverblindend openbaren
in een nieuwe nacht

zwarte bange kinderogen rollen
schoorvoetend naar de hoop die
liefde, rust en vrede brengt

littekens blijven zichtbaar
samen met de oorlogsstank
die overal misdadig loert.