Alle inzendingen over straatsteen

Een dikke hete druppel rolt richting straatstenen. Zo ook de heilige Maria. Eén enkele schitterende bloedende traan. Zoals van haar wordt verwacht. Een herder wordt in een ambulance gehesen. Maagden zingen hemels gezang.…

Liefdeskoorts in voorzichtige pasjes op de alles verslindende straatstenen. En de meisjes lachen maar wat onhandig naar elkaar en delen met hun vriendjes hun laatste sigaret.…

wenende mieren onder de straatstenen een kwijlende hond likt het zoete de aanzienlijke zenden hun slaven om water voor de kale akker zij komen terug met lege kruiken en getekende hoofden dor en hijgend gillen de uitgebluste poppen op de springmatras op kale heuvels happen de wilde bokken naar lucht het einde nabij zijn zij…

als de ziekte je treft frontaal en onverbiddelijk en het lichaam de strijd verliest word je gevierendeeld je wil nog wat je wil nog veel maar de onmacht heerst, lamlendig alles wordt haaks, gespleten tussen willen en niet kunnen elke hoop is slechts illusie ballast je koestert bergen tederheid en liefde die je aan de straatstenen…

Voor Jean De straatstenen van Ernhems achterbuurten betoveren mij met gouden gloed omdat jij hier hebt gelopen zit liefde voortaan in m'n bloed voor het Ernhems Goud Het harde leven van de straat schiep jou zoals je bent geworden in ruw ongepolijste staat zing je de blues tot rauwe rock ballads, klagend zacht verwoordend dat het…

Dat vervolgens weer leidt tot niets en zelfs minder Ik smijt mijn hart op tafel, wil het aan de straatstenen kwijt voor de gelukkige.... Ach wat moet ik, dan wel een ander met een orgaan volgepomt met smart van verspilde tijd, momenten en wat kansen hier en daar...…

“Ga terug, ga terug naar je eigen land” Maar mijn mijn land is het land waar mijn mijn mensen wonen Waar mijn oude huizen staan, waar ik de rode straatstenen ken Mijn mensen hebben niet allemaal mijn kleur, mijn kleren, mijn taal Mijn mensen hebben niet allemaal mijn geloof, mijn haar, mijn ogen Maar ik kan ze verstaan en ze verstaan mijn lach…

De stad in de ochtend kent geen genade voor wat tussen zijn straatstenen leeft en straks voor zijn nieuwsgierigheid moet boeten. De boze man zie hem gaan. De stad, zijn skyline en zijn grenzen. Vogels vliegen om de wolkenkrabbers van de stad. Zij kunnen zich haast geen grotere vrijheid wensen. Een veelheid van lichamen vliegt straks uit.…

Het pad naar jouw laatste rustplaats lag spekglad die morgen, alsof ook de straatstenen jou nog hier wilden houden net zoals wij, die jouw vriendschap al misten. Het afscheid was groots, een koning waardig! Men loofde in stilte jouw moed, begreep toen pas ten volle jouw vechtlust, het hoe en waarom van vele feiten.…

'k Laat hem wat vroeger uit, omdat het dan iets rustiger is maar dat heb ik wel zo vreeslijk verschrikkelijk mis Zodra we buiten stappen oorverdovende klappen door merg en ook door been, de hond wil echt nergens meer heen Ik geef een rukje aan de riem, kom op nou er gebeurt niks, hij denkt: mij niet gezien en zet z'n nagels in de straatstenen…

Het is een soort kastanje, echt een groter dan drie voet hoog boom en meteen een soort poëet, een heuse manlijke draagpilaar vol houten ringen mooi vertakt, de zijtakken, zijn stam twee containerbreed met name het royaal positivisme goed in de aarde geworteld gewoon ergens tussen straatstenen natuurlijk vaderlandslievend.…