Zij heeft niet te leen gegeven

wenende mieren onder de straatstenen
een kwijlende hond
likt het zoete


de aanzienlijke zenden hun slaven om water
voor de kale akker
zij komen terug met lege kruiken
en getekende hoofden


dor en hijgend gillen
de uitgebluste poppen
op de springmatras


op kale heuvels
happen de wilde bokken
naar lucht
het einde nabij zijn zij


koud is de
kracht van een
huilende doodskop


ver weg van de boom
met kale takken
vlucht de veelkleurige vlinder voor giftige damp
dat opstijgt uit de gescheurde aarde


en daalt neder
in de dakgoot van de witte tempel
van kruisdragers


zij heeft niet te leen gegeven
haar bevrijder
is haar behoeder


wie zal ijzer doen breken?


het koren buigt in warme wind
het koor zingt
en tokkelt op Davids akkoorden


verheugd galmen de zangers
in de toren
tot ver in
het noorden te horen

Kruiken Uitgebluste Kwijlende

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 87