Ernhems Goud
Voor Jean
De straatstenen van Ernhems
achterbuurten
betoveren mij met gouden gloed
omdat jij hier hebt gelopen
zit liefde voortaan in m'n bloed
voor het Ernhems Goud
Het harde leven van de straat
schiep jou zoals je bent geworden
in ruw ongepolijste staat
zing je de blues tot rauwe rock
ballads, klagend zacht verwoordend
dat het de schuld is van de Vrouw
Ernhems Goud, ik hou van jou
je kent de diepste duisternis
het klappen van de zweep
van kindsaf aan
een zoektocht naar Haar
tot op de bodem van je glas
en in de diepten van je teksten
aan de voeten van het Kruis
in de leegte van je huis
valt de stilte Ernhems Goud, zo koud
Hoor ik de hunkering en pijn
je vrouwenhaat in het refrein
in elke melodie doordringend
scherp en gemeen
Ernhems Goud klinkt als
een nieuw merk bier
teveel gedronken altijd zat
ben je daarom zo alleen?
Of is zo'n brok edelmetaal
simpelweg
te zwaar om gedragen te worden door
een Vlinder?
Inzender: Vlinder, 25 juli 2004
Geplaatst in de categorie: liefde