Alle inzendingen over ten prooi gevallen

Met mijn ogen dicht zie ik Heel helder voor me wat voor Vandaag het belangrijkste was: De storm te doorstaan die Allerwege aangekondigd was - De boomstam die kranig groeide Uit mijn gepijnigde ziel niet Ten prooi te laten vallen Aan de nukken van het weer, Het rukken van de wind…

De auto valt ten prooi aan zijn succes. Tja, iedereen een auto, niemand rijden... Een anti-fileplan moest dit bestrijden, maar ook dat plan ging roemloos op de fles. De rekening was hoog, zoals u ziet. En rijden kunnen we nog immer niet.…

De wind jaagt door de wouden Het water slaat over de wal Op zee bezwijkt het Oer stevige rubber Onder de last Van hen die de terreur In hun vaderland Achter zich hebben gelaten, Maar nu simpelweg Met te veel zijn - Aan het water Vallen ze ten prooi Die met moeite Aan het land ontkwamen…

Dat je voor me zou staan was wel te verwachten Maar dat dit zou gebeuren had ik niet in gedachten Ineens lig je naast me je armen om me heen Laat me intens genieten terwijl mijn grens verdween Het verlangen en de spanning in weken opgebouwd Komen hier en nu naar boven en alles voelt vertrouwd Het was zo verkeerd maar ook ontzettend…

Rutte dient ontslag in van het hele kabinet Geert ligt dwars en de rest, weet het allemaal zo goed! Toch prettig als men daar wel allemaal weet, dat dit niet goed is, maar dat oeverloos ouwehoeren dus ook al niet helpt!…

In een heidense nacht Glijdt uit haar laaiend gewaad Een liaan die rond mijn hals stropt Mij neerhaalt, het sidderend hert Ik slurp de alsem uit haar kelk Het lekt langs een mondhoek Trekt een spoor naar de druppel Het kietelt aan mijn kin Ik bid dat het geen leugen is Dat ik haar smeulend nest verdien…

zij die geen dromen vangen verstrikt in het web van de werkelijkheid raken waarheen wanneer een spin nadert een woordenskelet achterlaat brandend in de keel van de nacht zeg me waarheen zij moeten zij die nooit over blauwe luchten praten maar vanuit de donkere schemering zoemen met brekende schouders en de in flarden hangende…

Hoofd dat duizend Kilo weegt en weldra Dreigt om te vallen Los van het lichaam Dat ten prooi valt Aan de oorlogsvoering Die zich bovenin Afspeelt - guerilla Van de koude grond Hier in dit kikkerland Waar mijn hart Wordt doorwond En waar het leven Als het al aanklopt Niet meer wordt Binnengelaten…

steil naar beneden de daghap à la minute klaar terwijl je wacht…

Stuiterend baal ik vanuit onheil geboren geef de moed op verkramping blijft uit duizelingwekkend gulzig plant het zich voort in vrijgevigheid voortgestuwd ten prooi aan de tijd bevooroordeeld vernederd nagalm is te horen kom terug uit je spelonk schud de schuld van je af.…

Vanavond kwam hij niet meer vurige hemel krijsende zeemeeuwen bloedende wonden aan velerlei gevoelens ten prooi voorwaarts gestuwd altijd en overal weer het zelfde mysterieus zijn de gekleurde vogels gouden hemel verre horizonten en jouw blik die boekdelen sprak…

man poseerde naakt vrouw staarde lang naar het doek ze keek op en zag twee muizenogen van man op de rode bank man en muis ten prooi aan haar penseelstreek hij zag hoe ze naar hem keek hij sloot de oogjes nu waren ze blind voor alle muizenissen en haar scherpe blik…

“je stelt niets voor” het zand schuurt in mijn broek het zout bijt in mijn tenen terwijl ik naar woorden zoek ben jij al weer verdwenen…

na een gebed in de lucht sterft een muis gezegend en geklauwd in vogelvlucht…

Ik heb de ruitenwissers aan mijn bruine huid is bruin van alle zomerdagen. Dorpjes kraters reservaten alles schuift voorbij, het is alsof ik door een tunnel jaag met nat cement en aan het einde het beroemd licht en heldere geluiden. Alleen er is geen tunnel, ik kan het niet beschrijven. Mij rest ook weinig tijd ik doe alsof ik weet van niets tot…

ik trek een draad en plak hem vast met oogcontact spin mijn web met lach en soepele gebaren de dialoog rijgt kruislings actiespanning op wordt zij mijn prooi of hang ik dadelijk zelf als uitgezogen pop…

Gaat de wereld aan me voorbij als ik even niet kijk mis ik het maar kan niets tegelijk met twee handen buiten bereik is alles onmogelijk blijkt. Ik ben bang te vallen als niets naar mij omkijkt. Ik duw mezelf terwijl mij de wereld ontwijkt.…

zich niet verder weet en instort stop een storm in mijn hoofd voor een spelletje pong de gedachte die droog blijft, heel blijft in een lege kom met regen die geef ik weg aan jou en volg aan een touwtje zachtrood touwtje het spoor van mensen blikken verdwaald tussen regendruppels en in de stoep, gewichtig geschreven de afdruk van je tenen…

Al kies en kras ik wekelijks getallen, Nog nooit is mij een prijs ten deel gevallen, Maar onverwachts gebeurde het me wèl! Nu kraai ik de victorie en ben blij: Ik heb de juiste code op m’n ei!…

wat zin heeft welk een eenzaamheid is dat blad ten deel gevallen dood gegaan temidden van de anderen zo voelt het ook in het droevig jaargetij van mij als ik naar mijn eigen zuchten kijk zonder ze te hoeven horen dan zie ik mij op het bladerdek neergelegen mogelijk juist opnieuw geboren…

Haar winters kleed stak zwart af tegen sneeuw zo hier en daar een bes viel haar ten prooi ze pakte ze van grijze takken zijn hoofd stak tussen schouders zijn kleed versomberde de sfeer zijn hoed verborg norse blikken vogels WEG ERMEE hij schreeuwde dwong haar op te krassen…

Sommige stiltes zijn niet mooi, je valt aan een paniek ten prooi Je hersens werken op volle toeren om 't gesprek verder te kunnen voeren Welk onderwerp snijd ik nu weer aan, oh help, ik wou dat ik weg kon gaan zodat die ander mij niet meer kan kwellen door geen enkele vraag aan mij te stellen…

komt er nimmer tot bedaren na eb is er vloed Het zand altijd prooi de tanden er ingezet waar aan geknaagd De duinen kijken het aan nog droge kruinen 't water aan hun tenen Je wilt.... het oor lenen aan de monotone zang van branding.…

Als een vogel die wil vliegen zit ik in een kooi te zwijgen in de stilte, aan weemoedigheid ten prooi. Als een monnik zit ik eenzaam in m’n cel, alleen een monnik doucht niet met verpleegsters; en ik wel.…

Zij is al lang geen kat meer om zonder handschoenen te raken bij gevaar kromt zij haar rug en spreidt haar klauwen Toch valt zij telkens weer ten prooi aan mannen die haar van een paar glaasjes teveel naar chique hotelkamers leiden met goedkope nasmaak de volgende morgen wanneer hij -reeds in alle stilte vertrokken- luidkeels katert…

om kloppen van een hart en de gehate vrijheidskreten voor eeuwig met een schot door stilte te bevangen vermoeide honden rusten onbewust van hevig lijden de hoorns gelaten wachtend op een volgend zwaktebod als de gevallen jager waakt om zijn geweten te bevrijden van schaamteloos gejaag op deze prooi die nooit zal zwijgen en met een al te…

de avond is gevallen een vogel zingt zijn laatste lied en roept hiermee de andere vogels een welterusten toe de zon is haast ten onder haar glans gespiegeld, door de maan, heeft in de nacht een zilveren gloed en mogen wij, als mensen weten: niet alles is perfect veel is er toch goed.…

Waarnaar ook maar zijn hart uitging in hoop of stille mijmering bleek te ongrijpbaar in de tijd of viel ten prooi aan wrange nijd. Wat hij beoogde kreeg geen vorm alsof zijn schijnbare levensnorm met regelmaat verminkt, verkracht, elke zekerheid tot twijfel bracht.…

prooi aan deze tropische hittegolf……

Ten slotte valt hij kraaiend van zijn tak en breekt zijn nek, een prooi voor prozadieren. Vossen en raven kan hij nog plezieren: nooit aten zij een aas dat zo mooi sprak. --------------------- uit: 'Gilette' 1998.…