Alle inzendingen over terug in de tijd

Mezelf afdrogend met de handdoek die eens de jouwe was droomde ik mezelf weer even terug in jouw warme armen een traan, drupte er over mijn net gedroogde wangen dan een zachte glimlach heel even terug in de tijd van toen jij mijn winter zo verwarmde en ik wist dat liefde ook genieten was…

Wervelwind in mijn hoofd Echo van het verleden Van zoveel moois beroofd Terug in de tijd gegleden Donkere wolken vullen mijn ziel Regenbuien veranderen in stromen Langs mijn kin zout als de zee Verdronken in vervlogen dromen…

Je mag het weten Ik ben je niet vergeten Ik heb je laten gaan Maar ik kan niet stil blijven staan De wereld is als een lopende band Je kan niet stoppen Je moet verder gaan Je kan niet blijven waar je bent Kon ik maar terug in de tijd Dan was alles anders Dan was ik blijven staan Samen met jou…

wat voor tijd,vroeg laat altijd verzuchtingen waarvan Hebzucht vraatzucht drankmisbruik Verwachtingen waarvan dat blank en bruin elkaar gedogen of misschien "nog mogen" "zou dan het Kind ruim 2000 jaar terug in deze tijd niet voor niets geboren zijn" Toch Kersttijd?…

een remedie En zoenzang als een compliment Teveel glitter en goud op de mestvaalt Der historie, maar die ebo niet Poëmen zijn immers 'n remedie Op zichtafstand soms hemelparels Met Luna heen en terug in de tijd, Een zoenzang, woordloos, jaren vijftig…

de tafel het raam terug in de tijd toen stilte nog bestond de punt van de pen in inkt gedoopt het wit dat wachtte vond de tafel en stoel van eikenhout waren nog één geheel ik telde de kralen hoe roetste het raam met rood en groen en geel…

zacht kinkt haar stem overstroomd door emoties dwalend in spijt waar dromen toekomst boden is gisteren terug in de tijd zweeft vandaag zonder morgen stapelen zorgen realiteit de vlag is gestreken het dromen gebleven maar zonder geborgenheid…

Tijd is iets wat vanzelf gaat. je kunt het niet stoppen of vooruit laten gaan. Tijd is iets wat kostbaar is. Je kunt niet terug in de tijd om dingen over te doen. Tijd is iets wat je niet kunt zien. Mensen hebben het te druk om van de tijd te genieten. Tijd is iets wat je niet kunt aanraken.…

Terug naar de tijd Samen met jou Geen eenzaamheid…

Soms maakt het me weemoedig, gewoon even mezelf omdat het me brengt naar: terug in de tijd. Soms ben ik een beetje wee- en talgisch die bestaan niet eens, maar wel bij mij, als ik luister naar: Muziek van toen!…

De tijd zo onbewust voorbij gegaan. Zonder echt bij het leven stil te staan. De tijd heeft zijn sporen nagelaten. Alles geprobeerd, maar niets mocht baten. De tijd waar ben je, waar ben je gebleven ? kom terug tijd, geef het terug mijn leven. De tijd heeft mijn onschuld afgenomen. zal dat wat is gestolen ooit terug komen ?…

op reis met de zon in mijn rug naar een leven terug in de tijd ontmoet ik weer de verdrongen geesten van feesten op de weg achtergelaten alles wat ik heb uit angst te worden verlaten maar liefde duurt het langst je roept ik voel je lach stralen op mijn rug ik draai me om en keer terug knijp mijn ogen dicht en voel de zon de zon…

de derde bloei dit jaar geurt zacht, de struik brengt ons terug bij eerder tijden na waanvoorstellingen van strijd valt onze wereld stil om wat een herfsttij nog laat blijken maar ook als storm raast over al wat was zeg jij me nu dan wil jij me naar rustig water leiden…

, heel graag terug in de tijd en lachend denken aan morgen al kost het veel strijd…

wat die dieven toch bewoog hierin blijkt maar weer, de mens gaat terug naar de tijd van weleer!…

kleur gevallen, die je " op nummer" kon inkleuren, dat ging nog net, Dus als de kleine meid huilt en in de rondte naar mooiere exemplaren kijkt, ga ik met een rot smak terug in de tijd!…

terug in de tijd herinnering geboren bewaar dit doosje niets gaat verloren wat zit er in zal men je vragen het zijn momenten van warme dagen een stem, een gezicht een blik, een gebaar een foto, een glimlach voor jou zo dierbaar lange gesprekken een gedicht voor jou maar vooral de woorden ik hou van jou…

Vastgelopen in luidloos lallen naar hatelijke droomdemonen verstopt in het gras naast deze weg, duikt de stomme geest van een verloren ziel in om het even welk gat, naar wie weet hemel of misschien zelfs de hel, verlangt ze terug naar de tijd van ver hiervoor, naar de staat van het ongeboren zijn.…

welnu toen ik deze foto tegenkwam was de associatie al snel daar een stap terug in de tijd toen alles ogenschijnlijk trager ging het is weliswaar maar een poging tot benadering van een gevoel maar toch...…

De wond kan helen De tijd reist jaren verder Het litteken blíjft Beelden vervagen De film vertraagt en vertraagt Maar niemand roept 'cut' Stemmen verdwijnen Geluiden verminderen Het gefluister blíjft Geuren verdwijnen Totdat ze er plots weer zijn Terug in de tijd Herinneringen We kunnen ze verdringen Maar weg zijn…

Konden we maar terug naar een tijd toen we nog verdwaalden in beider ogen en de kansen raapten, bevlogen geloftes naar onszelf in onschuld, daar daarin lag ook een overmogen, een hoop die niet gekruisigd werd in spijt stromen tranen nooit bedoeld om op te drogen, oprechtheid proeft geen verwijt maar toch pijnlijk wordt gevoeld…

Gebrom komt ons achterop, een roze flits gooit me terug in de tijd, het gebrom van de motoren, laten weten, ‘ik kom eraan’ jeugd schiet voorbij in diezelfde roze flits oh prachtige roze Cadillac wat een feest om op die wijze je jeugd voorbij te zien rijden!…

Gedachten drijven aan me voorbij, gaan terug in de tijd een gezicht zonder plooien blozende wangen, stralende ogen altijd vrolijk zonder zorgen voor de nieuwe morgen. Toch zou ik niet meer willen herbeginnen al zijn de jaren te zien wat het leven mij heeft gegeven, zit bewaard in mijn ziel…

voor vergeten dromen moet je verder verder varen terug in de tijd luister in de vroege ochtend naar de mist vaar van meer tot meer langs het grijzig mos van de rotsen vaar verder terug vier de schoonheid als de zon laag staat haar betoverend licht een goudbruine gloed legt over de boomstammen als waaiers van paarsblauwe boshyacinten…

Zoekend in mythisch verleden ontwaakt de slaperige geest er draaft een dunne draad terug in de tijd naar het oorspronkelijk begin.…

moe van het zwemmen het spikkeltje in zee waar drijft het heen terug in de tijd naar het huis van geboorte van zee en duinen lassche la cafee lachende cacao bloesem een vertrouwd raadsel gewoon doen alsof ze er nog is de keuken of boodschappen doet zeker onzeker buitengesloten luchten op het grasveldje…

Als ik langs het strand loop mijn ogen het spel zien van wind en water, gaan gedachten terug in de tijd. Denk ik aan de mensen om mij heen die zijn heengegaan naar een andere wereld, van warmte en het eeuwige licht. Daar mogen ze nu wonen vrij van alle zorgen en pijn. Draag mijn herinnering aan hen dan verder met me mee.…

ga terug in de tijd met de adem van een parelvisser wees de som van herinneringen licht de hielen in donkere dagen reik naar de sterren omarm het geluk van de kleine dingen beroer de oude aardlagen met onvermoede kracht voel het vloeibare verdriet kleur de tuin in met de laatste lichte woorden…

Het bed van jaren lief ik niet meer warm is het zweet zozeer geweest de echo van vragen viel als zonlicht terug in de tijd uiteen over je lijnen het fijne dat bleef in jouw gezicht Dan voel de warmte openspringen de hitte van huid brandende ogen trillende haartjes het kreunende geluid zo leegt een wereld zich in tijd ontkiemen daden een nieuw…

hoor het wuiven van het riet, hoor het ruizen van de zee, liefje ik neem je zo graag mee naar die tijd van onze zorgeloosheid. Deze tijd zal weer terug komen deze tijd uit onze dromen doch in werkelijkheid gekomen.…