Alle inzendingen over terughoudendheid voo

Mijn pols die loopt te traag, terughoudendheid wordt ontbloot Zo kwetsbaar als ik wil, de manier tot overleven. Zeg ja tegen elke pil. Tegen alles wat jullie geven.. Daar lig ik dan.. Met zusters als dienaressen, de dokter als adviseur... Met scherp afgevuurde levenslessen. Het ziekenhuis blijft superieur....…

in jouw verschijnen lijken alle grenzen ogenblikkelijk te verdwijnen licht schoorvoetend kom je op in een teder en terughoudend bewegen ineens gooi jij je los straalt een openheid in je diepste emoties gevend daar waar nog jouw vitaliteit naar de eigen schulp verwijst bespeel jij de wereld met een mystieke blik in je hemels gezicht…

in niets lijkt dit op gemberschijn op vooraanzicht zonder veel omhaal eerder terughoudend ook keert het moment in zichzelf waarbij geen sprake is van herhaling ter hoogte van de plaats die als ter plekke bekend staat de sleutels liggen verspreid over eigenschappen, gelijkend op een deur verwijderd van huiselijke kringen in een stofzee…

altijd op in combinaties van kleuren als jij stemmingen peilt die de balans van emoties in een kamer bepalen nooit breek je in maar opent met een vrij entree om dan in meegaandheid de diverse bronnen te lokaliseren om hun invloed te bepalen te vaak zijn de settingen al bekend tenzij er nieuwe instroom is die zich in terughoudendheid…

Bent als een dauwdruppel van een vroege zomermorgen Bent als een zonnestraal maar dan om middernacht Zo lekker fris als je rook Zo lief en zacht als je was en tegelijk als vuur zo oplaaiend en heet Bent als een bij die in een bloem kruipt beetje terughoudend, maar toch niet bang Maakte mij als de zee, gevende en nemende met een paar vloedgolven…

ik wist dat als ik jou zou raken jij bij mij alle knoppen los zou maken ik ongeremd mezelf zou kunnen zijn ook al blijft de schaduw dicht bij mij de ontbrekende stukjes pasten naadloos nadat ze al een tijdje gemist werden in de volwassenspurt jij en ik eindelijk in gesprek zonder woorden verliefd zonder rem en terughoudendheid…

Kom want ik wil je wil je in mijn eigen taal zeggen je in mijn herinnering naast me neerleggen om naar de zon van het zuiden te kijken zoals ze haar laatste warmte afstaat zonder terughoudendheid, aan de andere kant doorgaat, steeds doorgaat, tijd zich uitrolt als een loper waarover de onttroonde geluidloos wegschrijdt. ----------------…

Hebben we elkander toevallig ontmoet Hebben we al dan niet emoties gedeeld Aftastend, terughoudend en alert Onbewust in voor en tegenspoed Soms angstig soms trots en soms verveeld Gods wegen evengoed onze weg Onbekend het eeuwige vloeien Over zijn akkers ze zijn gelijk Onze levensloop naar achteraf blijkt Het is niet afhankelijk van wat ik…

Met anderen Over anderen Ze is niet van belang Nooit geweest en nooit gevoeld de liefde waarvan ze beseft dat die bestaat Pijnlijk loopt ze naar de spiegel En kijkt ze in mijn ziel Gekwetst, verdrietig en terughoudend Beschermd door een grote muur Staat daar een zelfverzekerd meisje Open en sociaal Zo wordt zij beschreven Kijkend naar haar…

Gepijnigd door stilte en ongeduld, op jacht naar klare zinnen, de gedachten en het glas rijkelijk gevuld, voelt hij de leegte van binnen, elke streek bevat een woord zwijgend bouwt hij voort, sleurt uit de droes van de hem gegeven tijd z'n dagelijks brood in een plichtmatige roes gaan beelden teloor in het licht van ziel en dag die op…

in het zachte zingen dansten de tekeningen op het couvert van terughoudendheid was geen sprake vorm en kleuren vermaakten de smaak na een voorzichtig visueel strelen om de appetijt te helen volgde proeverij een met ogen die verrukt langs het hemelse gleden deelden wij de exquise smaak waar het gerinkel van servies en bestek…

Passie of invulling je doet het onbewust als het dragen van een ring maar een must een gevangenis een gave terughoudend erin doordraven ook tussenin is veel te vinden want daar is waar ik mijn geluk zal bevinden een balans een kans gegrepen want wie weet, wanneer het te laat is want zo wreed, kan het leven soms zijn het laat…

Mam, de laatste dagen Heb ik veel aan je gedacht Je had het niet gemakkelijk Van het leven meer verwacht Ondanks ons groot gezin Was je wereld erg klein Vooral over je gevoelens Kon je terughoudend zijn We hadden zo graag Een goed gesprek gehad Of had eens geprobeerd Te zeggen,ik hou van je schat Zeven kinderen altijd druk Met wat…

de wenkbrauw boog boven je oog rondde zonder onvertogen woord stilte in volmaakt zijn geen streep of vluchtig aangezet maar wel het heerlijke naturel van pas ontloken genen frisse kleuren van het lente palet zijn cirkelvormig bij elkaar gezet in een verrassend open voorjaarsblik het neusje dat zich terughoudend prononceert…

woorden hun geboorte nog niet weten een kaal decor maar de reacties van jouw gezicht worden strak uitgelicht het openingsapplaus werpt meteen zijn schaduw op de eerste scene ik start mijn monoloog recht uit het hart als een tsunami van liefde jou overrompelend met zachte koesteringen en lyrische loftuitingen in dialoog oog jij terughoudend…

Ze spreken zonder terughoudendheid. Ze spreken wilskrachtig. Ze sommen de gevaren op. Zo'n eigengereide roos is funest voor de markt. Ze stellen de oorzaak vast. Natuur is per definitie tegendraads, ondankbaar ding. Ze formuleren de oplossing. Dat zij zich onder de rozen zullen mengen. Inmiddels zijn ze geplant.…

Vermengd in het land van zotte kolder Met de regen, het water en een weerbarstige wind, Zich immer in één richting bewegen, Rollen door de altijd groene polder, Tegendraads, toch zichtbaar verlegen, Bepleisterd door het licht van z'n schoonheid, Het kleine huisje onder aan de dijk, In verandering niet onderhevig aan de tijd, Pannen badend in terughoudendheid…

De aarde schudt en beeft stuiptrekkend en schokkend over het land. Schrik en paniek krijgen de overhand bij een ieder die het heeft overleefd. Ontredderd zoekt men zijn liefste op plaatsen, die onherkenbaar zijn verminkt. De zee schuimt en stapelt zich als een muur van water, rolt met verpletterende kracht als tsunami aan land, overspoelt…

voedt bloedbanen in een herontdekt gevoelsgebied, mondt uit in de levende delta’s van aller dromen, maakt euforisch en zo voorzichtig, gulzig water baant zich een weg uit de put waaruit we beiden zijn gemaakt, het diepste en de lichtste waardoor we werden geraakt, onverzadigbaar blijven we daarvan drinken, nog aarzelen de lippen in terughoudendheid…

liefdeloos met apathie van vlees geworden vis spartelend op nieuwe droogte waar dyslexie lezen moeilijk maakt zonder horizon van smakeloze worst voor de ogen van een vreemdeling als schim verzonnen door het niets geen slingers aan het denkplafond wandelend in vacuüm van beweging langs alles dat verdwenen is in lethargie van eenzaamheid terughoudend…

wat zie ik hier zittend op de Hoekse pier voor vlezig stompje lekker klein teentje hangt hap snap over uw badslipper roze paars blauw van de waterkou kijk ik als steenloper van de snipachtigen zoek in basaltglooiingen kreefjes kokkelrestjes andere losse visjes vleesjes begrijpt u wel ik zat te twijfelen d'r zit niks waarom dan me…

de schilder moe bij de vrouw aan de koffie saampies knus biechtte ’s avonds laat de schoenen vol lood het model was plots zomaar zoek hij stond droog achter het doek uiteraard zwoel in zijn gevoel kunst een stuk dat inspiratie bood knielde en bad tot Sint Antonius geef mij die schoonheid vlug terug hij sprak mijn bede werd stante pede…

enkele pittige olijf: vruchten van het landschap dat je ons toont we lopen over oeroude gronden, ruiken aan brakke wateren ademen in azuurblauwe luchten je spreekt over vuur, liefde, genegenheid en vriendschap wees voorzichtig met de arm, hij begeleidt en stuurt en geeft je goede richting ik zie je in volle overgave -zonder schroom of terughoudendheid…

hoe het met de heren innerlijk is gesteld blijkt op het voetbalveld lag tot voor kort een speler neer gestort vreemd roerloos hevig kermend in de kramp uitgeteld of niet men trapte sportief subiet het leder buiten de lijnen heden gebeurt dat wat later laat heerlijk liggen men slaat munt heilig de tactiek scoren nu je kunt het is…

een omafietsendief met de schuur vol te Leiden maakte goede voornemens voor het Nieuwe Jaar nu eens niet beginnen de jongste in te rijden nee de fietsfanaat koos de snelle kiek plaatste op de markt van het internet in de rubriek niet oud en toch antiek vóór het uiteinde zijn handelswaar op het net gezet kreeg de wakkere commercieel meteen…

In de etalage een in goede conditie verkerende tweedehands softback: Een man Geen tittel of jota ontbreekt hooguit een storend ezelsoor een versleten rug, maar een kniesoor die daarop let Te onzent is Oriana Fallaci bij het grote lezerspubliek bekend van meer dan alleen Een man Vragenderwijs, zelf ook eigenlijk wijs, benieuwd…