20800 resultaten.
december gedicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 347 hangend aan december
als het fragiele bewijs
van vergankelijkheid
bevriezen we de tijd
steken een kaars aan
en veinzen
voor een moment
de knusheid van weleer…
wat verdwijnt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 169 wat verdwijnt
komt nooit terug
het zijn de foto's
die getuigen van weleer...
we weten dat niets
blijft zoals het is
maar dat doet niets af
aan de pijn en 't gevoel
van dat het wel wat snel ging…
Het klooster
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 211 Het monnikenpad
overwoekerd
door bladertakken,
de weg
naar het klooster
van weleer.
Geurende appelbomen
en de jasmijn
door zonlicht
overgoten
vergankelijkheid.
Rust
en stilte,
het heden
en verleden
samen komen.…
als god
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.348 als god
de god is
van weleer
en meer
nog van de tijd
die komt
dan lijdt
geen twijfel
dat - verd...! -
hij ook mijn
god is
en nog meer
mijn schepper van weleer…
In herhaling vallen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 501 Als alles veranderlijk is
en vergankelijk in de tijd
Is in herhaling vallen
een onmogelijkheid…
De tijd.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 56 Vergankelijkheid
stimuleert ons steeds verder
te gaan in de tijd.…
Tijden van weleer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 weer broedermoord
maar zij die aan
de touwtjes trekken
worden nooit gehoord
steeds genadelozer
wordt de strijd
het gelijk zal zegevieren
door de wapenkwaliteit
de tijden van weleer
keren in het oog om
oog en tand om tand
de mens heeft niets geleerd
democratie is slechts
een spel om naar te kijken
de macht blijft steeds bij hen…
Weleer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 In haar armen
draagt zij weemoed
ziet in ieder raam
witte rompertjes
met kabouterknoopjes
een luide roep haalt haar in
en opgewonden sprankelogen
struikelen in alle haast
over een klassiek verhaal
wanneer adem even rust
omvat zij weelde
en knipoogt naar
het kleine mannetje…
kop of munt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 473 rol de steen
laat de muziek spelen
laat rook opstijgen
laat ons in godsnaam leven
heupen swingen op en neer
de eerste dansen gewoon door
sieraad zilver
broek van leer
licht breekt door
langzaam maar zeker
spierpijn wat ik hoor
drink fruitdrank uit de beker
lieg nog een keer
lief nog meer
voor de beker
van weleer…
Kringloop
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.415 Pronkstukken van weleer,
anoniem verzonken in een vale kwaliteit.…
Doorgaan.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Doorgaan, steeds verder
tot de einder in zicht is.
Het niet meer licht is.…
tijdloos
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 99 om de tijd op te vouwen als een vloerkleed
in een doos van vergankelijkheid
om de tijd te vouwen
in de rimpels van het voorbije
op te vouwen
in mijn handpalm te bewaren
kleine, kwetsbare seconden
om de tijd op te vouwen in mezelf…
Nu
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 “Nu” is de dunne gouden draad
die tijd knevelt in het heden
en tot eeuwen weeft als eindeloos brokaat.…
Tijdsporen
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 305 wat waren wij al groot
naast de heg die steeds kleiner werd
groeiden we, bloeiden we
tussen de stenen verscheen het jonge mos
en wij kleurden
bij de eerste zoen in het klompenhos
wat zijn we klein nu
naast de heg die steeds groter werd
waar stenen zijn verdwenen
hebben sporen hun werk gedaan
en ademt vertikte tijd
door de mond van vergankelijkheid…
Vadertje tijd.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 180 Stoeien met
de tijd,
omzien in
nostalgie.
Heeft iemand
nog
de regie?…
boomt niet langer sterk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 116 wanneer de wind
grillig snelt
naar herfst
dan voelt
het leven
sleet
versukkelt het
na korte tijd
in aardse vergankelijkheid…
Met Oudjaar klink ik even
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 171 Wat een illusie, het meten van de tijd.
De mens peilt met zijn knallen, opgetogen,
de omvang van zijn eigen onvermogen
om te ontsnappen aan vergankelijkheid.
In tijd of eeuwigheid, straks klink ik even
op alles wat dit jaar mij heeft gegeven.…
De spijker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 707 De spijker in de muur
hoopt berustend
dat vergankelijkheid
hem vergeten zal
en tijd blijft hameren
hem de kleuren geeft
niet veroordeelt
tot roest om oud ijzer…
verjaren
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 187 je kent de jaren
die verjaarden
viert de vergankelijkheid
met glazen wijn
als het bestrijden
van een pijn
je bent getekend
door de tijd
maar veinst geluk
en houdbaarheid…
Kerstkwatrijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.546 Ongerept en onbetreden
krijgt de tijd iets van weleer
samenlevend in het heden
blijkt verdraagzaamheid soms teer…
iets van weleer
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 790 ongerept
en onbetreden
krijgt de tijd
iets van weleer
samenlevend
in het heden
blijkt
verdraagzaamheid
soms teer…
eerste sneeuw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 190 ongerept
en onbetreden
krijgt de tijd
iets van weleer
samenlevend
in het heden blijkt
verdraagzaamheid
soms teer…
Herfst
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 360 Verdrietig
is nietig
is somber
is zwart
het rottend blad
bevestigt dat
vergankelijkheid
verstilt de tijd
klaagt de viool
verdriet lijkt
vandaag
mijn parool…
Het leven heeft de tijd
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.006 Het leven heeft de tijd,
de tederheid en 't onvermogen,
het telkens weer herboren worden,
de voorjaarslucht, de winterkou,
de liederen die stromen.
Het leven heeft de tijd,
vergankelijkheid, vertrouwen,
en mensen die toch overal
hetzelfde zijn maar ook zo anders,
en allen hebben dromen.…
bij een vraag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 131 ken jij de jaren
die verjaarden
vier jij
vergankelijkheid
met wijn
als het bestrijden
van een pijn
ben jij getekend
door de tijd
veins jij geluk
en houdbaarheid..?…
kerst van weleer
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 248 ongerept en onbetreden
krijgt de tijd
iets van weleer
samenlevend in 't heden
blijkt verdraagzaamheid
soms teer...
Lejo…
Op en Neer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 291 het lichaam slijt
dat is een feit
als 't in de greep komt van de tijd
waarmee 't zich onderscheidt
door zijn grofstoffelijkheid
vooral in kwaliteit
van spiritualiteit
wie jong is weet
nog niet van sleet
die leeft, die vrijt, die feest, die eet
zij 's met fluweel bekleed
en met parfum bezweet
zij leeft met één decreet:
ik ga voor…
groot gemis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 213 verdriet is melancholie
het chronisch besef
van vergankelijkheid
hoe groot de faam
of roem mag zijn
het is de tijd
die krijgt je klein
wat rest is straks
het groot gemis
verpakt in pijn…
Het delicate bloem-schikken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 294 vanwaar komt die tocht
onder het verhullende gordijn
dat ooit werd gestopt met
oude vergankelijkheid op stok
De bloemstukken van weleer.…
De kale vergankelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 De kale vergankelijkheid
plaatst een man in een verleden
tijd, die om zijn bos met krullen
door velen werd benijd.
Fijn besnaard maar inmiddels
spaarzaam behaard spiegelt een
kale schedel omhuld met een
sierrandje haar.
Van een veertiger die zich vroeger
zeer sexy mocht noemen; maar nu
het appeal moet missen van een schaar.…