Weleer
In haar armen
draagt zij weemoed
ziet in ieder raam
witte rompertjes
met kabouterknoopjes
een luide roep haalt haar in
en opgewonden sprankelogen
struikelen in alle haast
over een klassiek verhaal
wanneer adem even rust
omvat zij weelde
en knipoogt naar
het kleine mannetje
Geplaatst in de categorie: emoties