Netgedichten

netgedicht (nr. 31.010):

Tijdsporen

wat waren wij al groot
naast de heg die steeds kleiner werd
groeiden we, bloeiden we
tussen de stenen verscheen het jonge mos
en wij kleurden
bij de eerste zoen in het klompenhos

wat zijn we klein nu
naast de heg die steeds groter werd
waar stenen zijn verdwenen
hebben sporen hun werk gedaan
en ademt vertikte tijd
door de mond van vergankelijkheid

Schrijver: Hanny, 28 februari 2010

hanny.vanalphen

quicknet.nl

Geplaatst in de categorie: tijd

tijd

vergankelijkheid

2.9 met 15 stemmen

305

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 2 maart 2010; Prachtig omschreven, het beleven van de tijd

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 1 maart 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Mooi het verschil van beleving tussen het kind zijn en van een volwassene beschreven!

Naam:: elze
Datum:: 28 februari 2010
Email:: lia_elzehotmail.com; Dit is fantastisch.

Geef je reactie op deze inzending: