21500 resultaten.
Onze tijd opnieuw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 82 Begint onze tijd opnieuw.…
verbonden
gedicht
2.0 met 66 stemmen 50.176 leg je hand op mijn schouder
trek het deken weg laat me
door de kou heengaan maar
leg je hand op mijn schouder
leg je hand op mijn schouder
trek het deken weg laat me
naar de einder gaan maar
leg je hand op mijn schouder
alleen
maar met jouw hand
op mijn schouder
-------------------
uit: 'Hawwa', 2003.…
Erotisch mollenspel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 2.034 Doe de deur toe
Sluit de ramen
Trek ook de gordijnen dicht
Blindeer het slotgat
Doof de kaarsen
Alles raakt nu uit het zicht
Laat het licht uit
Nu geen lampen
Alles moet nu op gevoel
Met mijn voeten en mijn handen
Friebel ik een heleboel
Zoek het wurmpie
Zonder handen
Verward roep jij: ´Is dit hem wel?
Hij ontglipt steeds door mijn tanden…
Raamgenoot
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 274 plaats het kader waar ik sta
fixerend mijn gelijste kijk
met ingeblikte kijker
in een lengende houdbaarheid
van een gezamenlijk hier en nu
kluister zo het vensterzicht
van een vereeuwigd ogenblik
raamgenoot te zijn
meedelend in het mijne
als ware ik met ander…
Huwelijk
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 1.553 Het eerste dozijn
In het samenzijn.…
samenhang
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 189 ik zoek de liefde, zij is
ze leeft in mijn adem, mijn zucht,
in een opgedroogde traan
je raakt me aan, zo nu en dan
in het wezen van mijn bestaan
zij kent geen woorden
noch gebaren met de hand
ik droom in de echo van de nabije oorden
doch immer aan de buitenrand
van een verbeelde werkelijkheid
in het wezen van mijn bestaan
het is zeker…
Verlichting
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 859 naarmate
de tijd vervaagt
verdooft
de oorzaak
als ook nog
het denken vertraagt
begint de eenvoud
zijn taak…
miniatuur 6
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 naarmate
de tijd vervaagt
verdooft
de oorzaak
als ook nog
het denken vertraagt
begint de eenvoud
zijn taak…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
VROUWEN EN KERKEN!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 357 In Uw pracht en praal
kom ik tot U oh Heer
en begrijp ik niets
meer van Uw eenvoud
Het wordt wellicht
de hoogste tijd dat
U vervangen wordt
door een Mevrouw!…
Overleden maar dichtbij
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.474 Slechts de wind ruist zacht
ik omarm je in stilte………
zo’n heerlijke nacht
In gedachten zonder pijn
grenzeloos genieten………
van verliefd samenzijn
Mijn herinnering,onze tijd
blijven van mij…………….
die raak ik nooit kwijt…
Onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 540 Het was me beter om in eenvoud
ongewild niets meer te zeggen
en de stiltes te weerleggen
met wat nietsvermoedendheid
die ik zou ademen en zuchten
in een beeltenis van vingers
die vergleden door je haren
met de losgeslagen tijd
Het was me beter -als ik kon
om in de eenvoud niets te zeggen
en in ongestild verlangen
nu maar even niets te doen…
De zoete geur
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.277 Als de geur van de seringen,
de tuin doet ruiken zoet en fijn,
komen bij mij de herinneringen,
aan ons eerste samenzijn.
En vaak denk ik met spijt,
hoe ik onze liefde liet verbleken,
door teveel te vaak te weinig tijd,
tot haar liefde was geweken.
Nu zit ik hier met teveel tijd,
en denk aan haar in stilte en eenzaamheid.…
Kijken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 216 Het was een zonnige dag
en ik wilde erop uit,
maar eerst even rusten op bank
En toen was er mist
Toch verrekijker mee
je weet nooit,
ik die nooit een verrekijker mee
als ik op pad,
zelfs niet in de Oostvaardersplassen
liep ik daar in dichte mist
met verrekijker
zag ik een mol, die zich wentelde
in het gras
als een hond, als een…
ongekunsteld
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 723 dichter
dichterbij
de woorden
die ik schrijf
dat ik blijf
dichterbij
dichter
verder
verderaf
de woorden
die ik vrees
dat ik lees
verderaf
verder
eenvoud
eenvoudig
de woorden
die ik bedoel
dat ik voel
eenvoudig
eenvoud…
eenvoud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.110 barbaars:
omgekeerd leven
brood op de plank
handen even
vouwen bij het
licht van een kaars
in een gebaar
van dank
gebed:
ingetogen woord
in Godsnaam niet
weer onverhoord
een smeekbede
op rijm gezet
als gedicht van
verdriet
patroon:
schuw de materie
een beloning
in mysterie
vol heilig licht
als een icoon
een klooster als
woning…
Eenvoud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 608 Ik heb de eenvoud van het leven lief
het wuivend riet langs de waterkant
slierten ochtendnevel over het land
een nieuwe dageraad breekt aan
's avonds als de zon ter kimme neigt
de schemering met zijn zachtheid
de scherpe kantjes verhuld
voelt het leven aan als bevrijd
de nacht is als een schilderij
gekleed in zwart fluweel
laat ik de…
Eenvoudig
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.218 ik wil voor jou gewoon
wat zachtheid en warmte zijn
maar eenvoudig is soms
lang niet zo simpel als het lijkt
want zelfs de mooist
gekunstelde woorden kunnen
geen uitdrukking geven
aan de wonderen van een hart…
simpel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 522 klein is
mijn gedicht
in alle eenvoud
zonder gewicht
immers wat
men schrijft
of maakt
slechts
het uiterlijk
van het wezen
wordt aangeraakt…
eenvoudig wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.022 een eenvoudige witte kist
alsof hij bijvoorbaat wist
hout is maar vergangelijk
een eenvoudige witte roos
alsof hij bijvoorbaat koos
geen boeket maar één per stuk
een eenvoudige witte vrouw
alsof hij zei ik hou van jou
want jij bent voor mij geluk
het eenvoudige witte doek
alsof het wacht in een hoek
als staat 't er per ongeluk…
Het meisje uit het kamp
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Ik denk veel aan het meisje
uit het kamp in Guantánamo
ze is een bloem tussen de bloemen
een berg in de bergen, ze leeft
en hoeft nooit ergens heen
Daar zingen vogels in de palmen
een beek stroomt door het dal
het water blinkt zachter dan goud
en zij is een witte roos
in juni en in januari
Van haar wil ik zonnenstralen
dichten in het…
Eenvoud.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 225 Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn,
hoezeer zijn kracht mijn hart beroert,
dat blijf ik graag bezingen.
Hij die me keer op keer vervoert
naar 't hart van alle dingen...…
HartHout
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 65 Ik kwam voor jou, niet voor het hout
dat je me laat betasten, gladgeschuurd
met hier en daar een scheur goudgevoegd --
de eenvoud-schoonheid
van het lied van de tijd op de luit
van het leven, jouw leven
Je laat me de kiekjes zien
en rekt de avond, je rekt je uit
tot het welterusten in de gang
In het logeerbed streel ik het hout
van jouw…
in jaren vergaard
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 77 zacht
terwijl langzaam de zon verdwijnt
tot slapends allengs toe moe
daarvoor lees ik even bij kaarslicht
gedichten van Adriaan Roland Holst
hij geeft mij voedend zielengewicht
in woorden die zich verbeelden
en herken het leven in mijn gezicht
ik gooi een steen in de vijver
zo zie ik nog amper mijn levensijver
nu op zoek naar de kern van eenvoud…
Fluweelzachte vergetelheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 het was
ons vlammetje
dat speelde
warmte lekte
en pijn deed die
maar langzaam heelde
onze blikken
liet vonken in
kostbaar samenzijn
liefde kleurde
in uren zonder tijd met
fluweelzachte vergetelheid
een vuur dat
nog altijd brandt
tussen hart en hand…
De Aardappeleters
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 186 Een Brabant's samenzijn rond het aardappeleten.
Laat de toeschouwer getuige zijn
Van een sober alledaags leven.
Van Gogh's mensenwereld nog niet vergeten.…
De tijd
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 2.156 Je kijkt eens om
je mist je kleintjes zo
je deed je werk
terwijl ze speelden
onder je bureau
Waar zijn ze dan
O... kijk, ze zijn volwassen
waar is de tijd dat
ome Ben nog op kwam passen
De tijd is in je kinderen
zelf gebleven
er is niets weg
er is eenvoudig doorgegeven…
Het lijkt zo eenvoudig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 zo eenvoudig als de tijd
niet meet wat vergaat…
Voorbij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 215 Voorbij gevlogen
aan mijn zijde
de gevoelens verborgen
het woelen
voorbij de gedachten
zo aan
het eind
van mijn krachten
voorbij het samenzijn
wat scheelt
in een leven
het bijzonder vele, blijkt maar klein
voorbij het delen
van lief en leed
de tijd zal helen
als ik een nieuwe stroming weet.…
over wat zoal voorbijging
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 232 een gedicht schrijven
over het verlopen van de tijd
is nog zó eenvoudig niet
er ging immers zoveel voorbij
dus wanneer ik de tijd
en de dingen die mij
zijn gepasseerd in het kort
zou moeten samenvatten
zou ik ze willen vangen in de zin;
"er is zoveel aan mij voorbij gegaan
dat ik de tel ben kwijtgeraakt"…