Alle inzendingen over traantje

Ga maar dan het is tijd dat je gaan kan zonder spijt Baan je weg langs mijn ogen en nog sorry dat ik heb gelogen Je kon al eerder gaan maar ik had nog hoop kijk me niet meer aan loop traantje, loop!…

Bevrijd uit mijn gedachten, uit mijn gevoelens, uit mijn verdriet Bevrijd uit mijn ogen, waar het traantje mij verliet..…

Gister liep er een traantje over m'n wangen dat rolde naar beneden stroomde naar de rivier en toen naar de zee. Toen ging dat lieve kleine traantje richting de hemel met het andere water mee. Verplaatste zich landinwaarts richting het westen om daar met liters tegelijk lieve meisjes zoals jou te pesten…

Ach wat was het meisje treurig nog niet eens thuis daar lieten haar bloemen al hun kopje hangen zij kon haar oogjes niet geloven een traantje kwam naar boven en wat was dat plukken toch een feest geweest…

Men juicht gewoonlijk niet om doodsberichten, Alleen nu al-Zarqawi is gedood Is in Irak het enthousiasme groot En zie je enkel vrolijke gezichten, Terwijl er ergens toch een vrouw bestaat Die om haar dode zoon een traantje laat.…

Ik heb een traantje geplengd, het is, als was het in het droge zand, samen met alles van toen verzengd.…

Al slenterend op de Oude Binnenweg kom ik een groep leuke meiden tegen waarvan er een spontaan tegen me roept: "He, ouwe rukker" m'n zintuigen zijn een moment verstard de waarheid is soms bikkelhard ik laat een traantje…

voor jou wil ik een traantje laten gaan. voor jou wil ik me leven openslaan. met jou in het leven wil ik veder gaan.…

Smachtend smalend Zoekt ze zuiver Naar verloren liefde Langzaam kalend Zoent hij zachtjes Zijn herwonnen liefje En met huiverend gemoed Blikt ze in zijn zilte ogen Pinkt een traantje En hervat haar moed Om hem te geloven Wordt het toch nog goed?…

bescheidenheid, wat dat ook is, wordt vaak gemeten langs de meetlat van de ander ik heb dat nooit geweten totdat ik iemand zag die zei ik ben je tegenstander een wereld ging voor mij open en sloot mijn ogen stillekes, buiten zicht moest ik een traantje drogen…

overmoed wat dat ook is, wordt vaak gemeten langs de meetlat van de ander ik heb dat nooit geweten totdat ik iemand zag die zei ik ben je medestander een wereld ging voor mij open en sloot mijn ogen stillekes, buiten zicht moest ik een traantje drogen…

Ik kus het lieflijk oranje van de bloem die stervend in mijn vingers ligt 'voor jou mam' zegt mijn kind mijn jongenskind 'ik plukte deze bloem voor jou' blauwe ogen kijken mij stralend aan 'omdat ik je zo lief vindt' ik laat een traantje gaan…

een kind in tranen verbergt stille wensen huilt zacht zijn dromen onvervuld het reikt naar sterren droomt van de zee ontdekt zijn angsten aan het eind van de dag waar duisternis valt ogen gesloten een traantje verschijnt zijn wens verdwijnt…

Ik wil nog steeds, nog elke dag, een traantje laten gaan. Want leven zonder jou, kan ik nog lang niet aan. Ik twijfel en ik vraag me af, of dit gevoel ooit went. Of lachen ooit nog kan, nu jij er niet meer bent...…

"game is over" bij een tennisbaan in verval het onkruid hoog en het gravel haast verdwenen als bij een veteraan op laatste benen.. tennisbanen moeten leven kreunen onder slagen met ballen die om opslag vragen maar een baan zo ongelegen daar kan ik niet goed tegen…

-game is over- een tennisbaan in verval het onkruid hoog en gravel haast verdwenen als een veteraan op laatste benen maar tennisbanen moeten leven kreunen onder slagen met ballen die om opslag vragen want een baan zó ongelegen daar kan ik niet goed tegen…

Het magnetisme van de Volle Maan vooral dat van de eerste van de Lente kan niemand die gevoelig is ontgaan dat wist men op 't Concilie al van Trente De Maan, zoals u weet, is een magneet die 't denken kan verstoren als een zender: de hersens slaan op tilt, het bloed wordt heet Dat lijkt geen goed begin voor een kalender... Wat heeft toch…

Toch laat ik een traantje als ik daar sta en denk aan opa met zijn roestige spa.…

Altijd zal ik voor je zorgen, altijd zal ik er voor je zijn, altijd, echt waar, kun je op me rekenen en dat laatste, is wel zo verdomde fijn, want je moet op mensen kunnen rekenen, je moet weten dat ze er zijn, je moet kunnen leunen op die schouder, een traantje pinken, bij een glaasje wijn, want altijd zal ik voor je zorgen:…

Lief kindje Mama traantje Kusje papa Lief en klein Fijne handjes Glazen kistje Kort in buikje Kindje pijn Kwetsbaar kindje Teder kindje Kleine oogjes Glazen lot Niet meer groeien Niet meer eten Altijd slapen Kindje God…

oktober is de ommekeer van mijn gemoed en zoveel meer er drupt een traantje in mijn thee ik sta onthand en kijk gedwee naar dwarrelend blad het valt niet mee oktober is een harde noot en nauwelijks te kraken doch barstensvol melancholie dat neerdaalt op de daken oktober is de ommekeer van mijn gemoed en dat doet zeer…

Wie het aardse tranendal heeft verlaten Zal best nog een traantje laten in de hemel Want wie je zeker verwacht te zien, die zie je niet wie je wel ziet, daarvan had je het niet verwacht Vrede hebben bij het verlaten, bij het sterven Is de beste garantie voor mogelijk geluk In datgene wat een mens niet kan bevatten Omdat noch het leven, noch…

met haar handen op haar buikje net wat ronder dan voorheen voelde zij daar iets bewegen diep van binnen, naar het scheen nu zo’n wondertje gaat groeien dient het zich voorzichtig aan even moest ze rusten ze had een lange dag te gaan telkens als zij leven voelt is er dat intens verlangen dan pinkelt plots een traantje over haar bijna-moederwangen…

Zomaar, een traantje gelaten. Dat sijpelt uit een mond, Lost op in een kussen. Zomaar, zonder het te weten. Zo, als een druppeltje, Een druppeltje lichaamssap, Parelt, glijdt of sijpelt Leven, de lust uit mijn diepste wezen.…

Straks zullen we moeder achterlaten straks ligt ze in een zorg-tehuis straks zal ik menig traantje laten Straks geen moeder meer in huis... Straks vervalt haar huis in stilte Straks de gordijnen half dicht Straks zegt zij 'k wil jullie ontlasten Straks denk ik: 'k verzaak mijn plicht...…

Nog snel een tedere aai dan de ommedraai een wanhopige zwaai een brede rug een afscheid een traantje pinken heel stiekem heel vlug kom je ooit bij mij terug?…

gedicht Het verandert door de tijden Heb je je geest verouderd gelicht Dan moet je tegenwoordig lijden De aandacht voor de Groten aller tijden Is danig in het poëtisch moeras weggegleden Heb je de durf om oude technieken te belijden Dan word je door veel moderne mensen gemeden Ach, het is niet zo’n grote boodschap die ik breng Maar menig traantje…

Soms even een traantje verpinken om zoveel genegenheid Warmte, samenhorigheid en vooral geborgenheid. Lieverds, na regen komt echt weer zonneschijn 't Bewijs werd gisteren geleverd met mijn jarig zijn!…

Bij elk traantje dat langs mijn wangen vloeit verlies ik steeds weer iets van het leven dat me boeit. Liters heb ik al gehuild om te verbergen wat er allemaal diep in mijn hartje schuilt. De liefde en hoop die er eens zaten, zitten opgesloten in bodemloze vaten.…

Genieten of een traantje laten, die tijd van toen heeft ons verlaten. Hoeveel tijd er voor ons ligt, daarop heeft de mens geen zicht. Een dag vliegt om, een jaar zo voorbij, geniet van elke minuut en wees blij!…