Alle inzendingen over trein OR vaarwel OR mensen

willekeurige mensen zitten vrijwillig gedwongen in de voortrazende trein een groet een glimlach een vluchtig contact voor even zijn ze samen op weg…

wat langer staan de tijd dat ze koos voor zichzelf in gedachten zag ze de vele mensen die met haar mee waren gereisd een lange reis of een kort reisje nu wachtte ze op het moment dat de trein voor het laatst zou stoppen ze keek naar buiten de trein reed langzaam alsof hij de aankomst op het allerlaatste perron zo lang mogelijk uit…

Vaarwel klassieke eetkamer hoekbankje in zes kleuren rood Herinneringen te meer brengen mij in ademnood Vaarwel tweepersoons eiken bed witte luchtige deken Herinneringen te meer die wonden in mijn hart steken Vaarwel klavier en leren bankstel beiden in donkerbeige kleur Herinneringen te meer ik mis jouw klank en geur Vaarwel pitoreske…

In de trein staart de wereld je aan. Maar de bomen die verder staan staren langer. Ze zwaaien naar me omdat ze moeten van de wind. De wind heeft ook een hart daar niet van. Je hoort het zelfs kloppen in de trein. Als ze het kloppen stoppen dan vlieg ik. Ik vlieg over de mensen die de uitgang verstoppen.…

Mensen lopen gebukt, als ware het onder een zwaar juk, mensen kijken naar de grond, alsof er geldbedragen liggen, mensen lopen gehaast, alsof de trein van kwart voor drie moet worden gehaald, mensen lopen met een gezicht van ouwe lappen, alsof ze de globe op hun nek hebben hangen, mensen zijn onvriendelijk,…

Trein heeft vertraging... Koude wind de enige zekerheid die kraaien niet deert maar mensen een schuilplaats zoeken doet waar de tijd geen belang meer heeft…

een vrouw op de trein wou iedereen hun aandacht ze zong en bracht gein op een schitterend refrein haar gesprekken zinloos veel woorden banaal haar Nederlands foutloos haar gedachten loyaal hij zag ze iets anders die vrouw amicaal hij kikte en hunkerde zij verzon het verhaal!…

De wereld draait steeds haar rad van de tijd vóór mij – Ik word duizelig.…

we zitten in een trein, onderweg naar niets. mensen komen binnen en mensen gaan weg. ik mag nog niet weg, zeggen ze, ik ben nog te jong. de meesten die eruit mogen zijn zo oud als mijn opa en oma. sommigen hebben pech en verdwijnen in het niets. anderen lopen door, alsof er niets is gebeurd, alsof de trein er niet is.…

knooppunten op stations mensen rennen op perrons om hun trein te halen waar gaan zij naartoe wat is hun vertrekpunt hebben zij een bestemming? in het onderweg zijn komt bij mij verwarring over doelgerichtheid…

Goênacht, vaarwel! want ik moet gaan, Vaarwel en reik mij nog de hand; Een vreemdeling bood me in 't Zuiden aan, Wat ik niet vond in 't Vaderland; Wanneer ik u voorheen verliet, Dan was 't: "Ge ziet mij spoedig weer!" Thans luidt de groet, die ik u bied: "Vaarwel, zo 'k nimmer wederkeer." Goênacht, vaarwel! - Goênacht, vaarwel!…

Ik zal Meneer van Dalen zo gaan missen De winkelchef die in zijn Albert Heijn Voor iedereen 'n vader leek te zijn Maar hoe kon ik me nou toch zo vergissen Ik had in al die jaren niet gemerkt Dat Piekema daar nooit echt heeft gewerkt!…

Gisteren achtergelaten gezichten, snikkend Vandaag verloren illusies verdwenen in tijd Ogen stromen tranen naar vergetelheid Morgen aangebroken schuifelende voeten `n Laatste aards vaarwel brengt hemelse groeten.…

Ei, zie van ver nog wordt het woud Zijn groet aan ons niet moe, Daar 't wuift met tak en twijgen, Die duizend stemmen stijgen; 't Roept ook vaarwel ons toe.…

Zinloos draai ik in mijn gevoelens Alle emoties afgetast Maar niets doet me gloeien naar Een onweerstaanbaar samen zijn Te ver van wal geraakt Er is geen terug keren meer aan Maar het doet me pijn Om te constateren Dat het vaarwel zal zijn…

schipperend tussen beemd en boot schrapend aan de kade roeiend met riemen die ik niet had laat ik los…

Vaarwel mijn liefste.…

Het geluk ons toelachend Op weg naar ons nieuwe huis Vaarwel huis met de bittere tranen We komen nooit meer terug Want daar was ik nooit thuis.…

Nu zeg ik jou vaarwel, ook al blijf je altijd bij me. Ook al was jij mijn bestaan. Vaarwel.…

Je doet of je me haat, Dus nu zeg ik vaarwel.…

voorgoed leek je mijn lief toen ik jou die eerste maal op het avondstrand in donkerende ogen blikte maar ‘t moet eruit, mijn lief: nog even tijd slechts om kalm elkander los te laten vaarwel voor mij, uit verwarring gekomen om met jou mijn droom te beleven vaarwel voor jou, je was er, maar ook niet de bitter wordende band moet verbroken…

Vaarwel zusje, kleine meid, vaarwel papa en lieve moeder. Door de zucht naar 't witte poeder speelde ik m'n leven kwijt... In Parijs, onder een brug lag een jongeman te sterven. Geld en goed zou hij verwerven maar hij kwam nooit meer terug.…

woorden zoeken waar geen woorden zijn…

Vanmorgen uit bed getild. Een dikke, brutale verpleegster ordonneerde: meekomen. Ikke, in de ambulance in kapotte slofkes, oude badjas Alweer, werd ik misbruikt, de vieze geile pervert. Hij belde prompt de flikken, zijn ontbijtje stond niet klaar Ach, hij is van een zeer goed jaar; Een zeer gekend psychiater stond me te woord Dit keer legde…

Vaarwel mijn schat, hoe ik je soms ook nog steeds, ontzettend, mis.....…

Ik moet, ik zal, ik wil ik ga Ik wil, ik moet, ik ga Ik moet Ik gá!…

Mijn koffers stand-by Klaar om te gaan Nu al zo dodelijk eenzaam Ik ga nu en zeg vaarwel Mijn kus op je voorhoofd Ik hoop dat ik zo veel goed maak Iedere gedachte van mij zal aan jou gewijd zijn Ik weet dat je zult wachten op mij Maar…doe dat nou niet De tijd om te gaan is gekomen Sluit je ogen en kus mij vaarwel Denk gewoon aan de…

Ik blijf er rustig bij Mijn leven is goed geweest Ik wiegde mee met de wind Werd door de zon verblind Heb de nacht en de dag kunnen bewonderen Heb de koelte en de warmte gevoeld Heb de mensen horen praten Ik heb genoten van mijn jaargetijde.…

Eindeloos was de lijdensweg die je moest gaan. Jouw pijn is nu wel weg, wij hebben nog een lange weg te gaan, moeten we rechts of juist de andere kant. Ik weet het niet want: jij was het die de weg aanwees. Nu je daar ligt stil koud en sereen mis ik je zo verschrikkelijk want: waar moet ik in vredesnaam heen! Ik mis je zo mijn lief…

Al ga ik zeer ver weg, wil mij getroost beminnen, het is geen ander ik dat op een steven staat om onder feller licht een leven te beginnen met dromen die gaan bloeien voor een nieuw gelaat. Mijn ogen blijven thuis; bij u blijven mijn handen. Naast u is rust genoeg voor hen, zelfs avontuur; want beter dan wie ook weet ik dat vreemde landen niets…