Alle inzendingen over trilling

Ga je met me mee op zoek naar onsterfelijkheid hoor je mijn stem in de trilling van de lucht zie je me staan in het licht van de opgaande zon reizen langs sterren ik weet het het is een vlucht maar de weg is het doel van de zoektocht naar geluk…

Licht is trilling en golf tegelijk, dat leert de fysica. Licht is materie maar zonder stem; ze wacht op ons.…

geesten kunnen niet bestaan de trilling die je vinger trekt is door mezelf opgewekt verlangen je stem door niemand meer gehoord je hebt je lichaam uitgedaan je geest is met je meegegaan in stof hoe valt dan te verklaren dat ik je telkens tegenkom hoe kom je tot bedaren…

op weg in het tijdloze licht op afstand geluid als richting warmte als bron kan alleen de geest zich verplaatsen onmeetbare trilling in het oneidige voorbij het einde licht,eeuwigheid ligt de bron van ons zijn schaduw is een zeldzaamheid weten overbodig…

als hij de strijkstok teder over de snaren laat gaan bezorgt het timbre mij kippenvel hier in de klankkast worden trillingen gevangen van het zuiverste verlangen probeer het maar met een cd van de grote Casals wellicht geeft het weer wat ik beschrijf in dit simpele versje van vergankelijkheid…

trillingen op het hoogste niveau licht en liefde vloeien samen in gevoel van thuiskomen diepere lagen openen zich in een feest van herkenning doorvoelde liefde op zielsniveau ontsprongen uit de oerbron we overtroeven elkaar niet weten wie we zijn.…

vredig sterven aan het water mijmeren over de leuning van de brug, het weidse van torenhoog bekijken verkeer onder je door zien razen, de trilling voelen van een snel naderende trein dronken stilstaan bij een veilige sluiproute met scherven in je hand tot aan de bodem gaan…

Wat het oog niet weet maar helder ziet aan de warme horizon Land en water bevrijd van zwaartekracht Gewelf van trilling Wolkenland Spel van een onzichtbare hand. (Jean-Luc Ponty - Mirage) http://www.youtube.com/watch?v=bKkMvBvyqvE…

jouw hand in de mijne zo gewoon en toch ook niet een lichte trilling wanneer we wandelen over de glanzende keien van herinnering het was hier, aan het water waar wij samen spanden met eenden tussen het riet in liefde nog onbedreven onder de schaduwvlerken van de molen van Piet…

tijdloos op weg in het tijdloze licht als afstand geluid als richting warmte als bron kan alleen de geest zich verplaatsen onmeetbare trilling in het oneindige voorbij het eindige -licht,eeuwigheid- ligt de bron van ons zijn schaduw is een zeldzaamheid weten overbodig…

De trillingen nemen mij mee naar Godenklank Sharing with Shari is liefdevol thuiskomen bij de Oerliefde...…

de top van de berg wiegt als een slaperige reus van noord naar zuid van oost naar west wiegt hij een halve slingerbeweging per seconde heen en weer de trillingen zingen een lied van een schaatser in de verte op het ijs nee de reus snurkt niet…

dag vuurvlieg trillend stipje in de nacht je trekt mijn oog en aandacht naar je toe totdat het daglicht komt en ik je niet meer zie maar dichtbij weet tot straks wanneer je licht opnieuw zijn trilling aan me geeft zodat ik lach of zacht mijn ogen sluit…

wereld warmer in innig leven met uitgestrekte handen ontvang ik tederheid in trilling betoverd in bestaan van licht voel ik de kern in mij sprakeloosheid in onbeweeglijkheid verstaanbaarheid kom ik tekort maar aanwezigheid hoger dan de lucht onverschilligheid wegkwijnend in kenmerkende herleving…

elke cel, elke ademhaling kent het dansen van het bezielde zijn gezien en ongezien golft en lacht de kosmos in eeuwig zingen muziek in beweging trilling en verstilling verdichting en vervloeing woord, beeld en klank krijgen een vorm door inspiratie…

waar de hand van een mens beider oevers met hout verbindt ontwaart men ook sierlijke snaren die tezamen als verheffend instrument door waarneembare trillingen hoge bomen aan de overzijde bemint en iedereen in het stromend water zelfs de eeuwige beweging herkent…

Ineens was je er even trilling op geliefde huid een duik in voedzaam water Niets bleef nog hetzelfde ook in mij kwam je tot leven tolde rond in hoofd en hart En nu jij hier zo klein verblind door levenslicht mijn stem bespeurt en zucht ben ik ergens niemand meer - hoe liefde vol kan zijn ------------------------------------- www.sdevaan.punt.nl…

Hoe klinken de trillingen van de zon die niet de wormen naar boven doen kruipen maar de (stampende) meeuwen doen vliegen?…

Sneeuwkristallen streken langs haar slaap naar beneden in een droom die droomde tussen hoofd en kussen Een nacht vol sterren dwaalden tussen handen vingers stilden de donkere trilling het naarstig weerzien De ochtendzon ontwaakte raakte betovering tussen nu en de lakens van verleden…

Speel Jimi, speel laat snaren resoneren, als banden in een rauwe keel, de trilling intoneren Jimi, -SPEL- gitaren eren jouw linkerhand en snelle vingers, Hendrix- stand met snaren slim bespannen en Woodstock buigt, als eerste bommen vallen…

Er lag een toverachtige trilling in de lucht, kort en krachtig en heel even, het ging door mij heen als met een diepe zucht, iemand die mij mijn levensadem had gegeven en dan ook nog wakker had gekust, Zo kwam ik uit mijn mooie dromen, en was nog zo buiten zinnen, deed mijn raam wijd open, en de lieve lente sprong naar binnen.…

Kleuren in het oneindige, een trilling door je lichaam in de diepte van je wezen. Kracht en genezing, energievol en koel, warmte en licht. Het groen, van de natuur. Het blauw van de lucht en de zee. het geel van de zon en maan. Het bruin van de aarde. Het rood van de bloemen. De kleuren van de regenboog, omgeven in stilte.…

waar de hand van een mens beider oevers met hout verbindt ontwaart men ook sierlijke snaren die tezamen als verheffend instrument door waarneembare trillingen hoge bomen aan de overzijde bemint en iedereen in het stromend water zelfs de eeuwige beweging herkent (Waterdag 2011 Gedichtenroute…

Schrijven is openbaren trilling en evenwicht. ---------------------------------- uit: Verzamelde gedichten (1999).…

Ongezien aan zoveel onzin te ontkomen, ontkom ik niet aan haar begin - trilling, overwintering gewin. ----------------------------------------------------- uit: 'Ongehoord', een keuze uit de gedichten 1957-1997.…

de vergankelijkheid van woorden geschreven op het natte strand liefdes fantasieën in mijn dromen bij het ontwaken wreed verbrand magische gedachten onbeschreven plots uit mijn hoofd verdreven ik verwacht ook de glorieuze dag dat mijn weten ontwaken mag in de liefdevolle lichtheid van het heelal slechts een trilling in de ruimte bovenal…

De kosmos beweegt In die trillingen draait de aarde De ontdekkingen gaan geruisloos Van belang In het geloof om betekenis in dit bestaan De ontdekkingsreis van het heelal We weten niet we hoe het eindigen zal het grote levenswonder Dichterbij het mirakel Wat zegt dit over ons Magisch moment Alsof je in essentie dicht bij elkaar bent…

een nog onontwaakte libel roerloos aan een tak ragfijne vleugels weerspiegelen de zon tussen zilveren draden; rust - naarstige arbeid na een lange nacht zelfs de kleinste trilling ademt schoonheid van zo dichtbij en zo onverwacht...…

In mij -Een lege hoek Een lange boog Een rode lijn Een groot wit vlak Beschenen licht Als zonneschijn Een ronde vorm Dat warmte zoekt Langzaam verglijdt Een open raam Levend groen Verdeelt evenwichtig Trillingen in rust Gedachteloos De geademde lucht- Sust alles stil…

Onder de bomen die het plein omzomen valt de sneeuw nog onverwachts op de wandelaars teruggekomen van een lange reis door de nacht Misschien zijn zij engelen trillingen van geluid en licht kijken zij naar wat een mens is hoe of zij het heeft volbracht Bij een brug zoekt een Heilssoldate naar wie beschutting nodig heeft waarschuwt voor…