Alle inzendingen over uit hoger sferen ter

De ontembare wilde in de woeste nacht vol sterke drank geestespijn lichaamspijn is het een wonder dat wij het lijden willen overstijgen met van alles en nog wat? Terug naar het grote Niets toen we nog geen pijn kenden, wat wil God toch van ons? Of is dat God niet? De woorden striemen mijn rug een eindeloze geseling het bloed is volmaakt…

even te willen Deinend water waar zacht geluid uit spat Liefde voor de sfeer zal je naar een hoger niveau tillen Hier heerst Zen Waarin jij gemoedsrust uit herkent De sfeer is aangenaam Het maakt je innerlijk bekwaam…

wij speelden het spel van de ogen die wangetjes in pure onschuld liefjes doen blozen van aanhalen zonder te raken en er dan een ingewikkeld patroon van maken dat naar meer gaat smaken wij verloren de tijd vergaten de wereld om in hoger sferen wat steeds niet lukte opnieuw te proberen samen op zoek naar wat ons ongezien intrigeerde…

Als ik een vrouw ontmoet met een intelligent gezicht, een edel gevoelig profiel en beschaafde manieren, met poëziebundels van Reiner Maria Rilke en Hölderlin en een altviool onder de arm, dan denk ik meteen aan neuken.…

Door de hoge ronde ruimte galmt veelstemmig gezang van het Romaans mannenkoor Perfect gedragen harmonie verbreekt iedere stilte met ijle en zware klanken Zo zou het kunnen klinken in de relatieve eeuwigheid beluister dit ad fundum als voorproefje op ooit…

sferen halen…

Dichters en prozaïsten, vaak ongewild, bivakkeren zeer intens in an- dre sferen Daar tijd geen vol- doende grip op hen heeft komen zij deze immer en altijd eeuwig te kort Zij zweven boven landen die zij reeds hebben bezocht.…

Een luchtmachtpiloot uit Almere Ging onlangs een joint uitproberen En voor ie het wist Kwam hij zonder kist Nog zelfs in veel hogere sferen…

En zal nu proberen Op te stijgen naar hogere sferen Om daar te integreren. De engel aan zijn zij Helpt hem daarbij.…

Laat me jou dansen in zonnestralen die ons begeleiden naar hoger gelegen sferen waar woordgebruik onnodig blijkt daar het hart overneemt…

Bankje in de heide Door nevels gevernist Sferen in het grijze Waar het uitzicht is weggegrist Bankje in de heide Het leven is er stil Men laat er Schotse Hooglanders weiden Herten die er bronstig strijden Bankje in de heide Landschap van eindeloze tijden Hertenbronst die er jaarlijks afspeelt Dit uitzicht voor menig herten-voyeur nooit…

balonnen zou ik willen blazen bolle kleuren zwevend boven ´t feestgedruis in een mandje - samen - wuivend drijvend naar hoger sferen.…

in hoger sferen verkeren zij zij die mij ontvallen zijn toch is het geen afscheid blijven zij rondom, in ‘n andere dimensie nooit ver weg, droom ik ze levend tot ik mij bij hen aansluit voorgoed…

Nu dit jaar begint met nachten langer dan de dagen kort begeleiden wij streelsgewijs langzaam maar zeker ons liefdesritueel naar hogere sferen terwijl ik je in mijn ogen neem en niet meer loslaat…

Het liefst begeef ik me in hoger sferen en reis langs de planeten met m'n geest. Ik ben in heel de kosmos al geweest. Dus ja, waarom zou ik het niet proberen? Mijn brief heb ik uitstekend onderbouwd: een dichter is een goede astronaut!…

zacht koelt zee in rode tinten de zonsondergang weerkaatsen hogere sferen hoe kou zijn warmte neemt in diepe duisternis blijft toch het noorderlicht zijn fraaiste straling geven…

Ik peuter in mijn neus, daarvan kan ik in hoger sferen raken. Waardoor het met mijzelf nu opperbest gaat: ik pulk met wattenstaafjes in een teststraat.…

de zachtgouden kleur van de maan draagt verlangen naar hoger sferen voorbij het onbestemde en ver voorbij de stilte tot aan de hoogste hoogte daar waar ontluikende liefde woont in blijde verwachting van een zonnekus…

een groot dichterlijk gevoelen bevloog mij bij de ping pong match tegen holendrech' citaten strofen vlogen over tafel mijn fantasie sloeg toe helaas de poëzie in de bal raakte kant noch wal m’n coach adviseerde au revoir voor mon imagination au pouvoir ik deed wat hij zei en won m’n partij…

ik weet dat in mijn lucide werkelijkheid de absurditeit van de wereld snakt naar een thuis in Utrecht of Abcoude met vreemde kostgangers moet het leven zuiver zijn nu ik me ontwikkel in stugge dwaasheid van mijn fabuleren voel ik mij steeds meer thuis in hogere sferen.…

ze sokkelden in hoger sferen straalden huid en hart in heiligheid pilaarden voor gelovigen een zekere wissel op toekomstige en te bereiken veiligheid ik stak een kaars bad wat simpele gebeden maar tot op heden is dat zaligzijn mij niet verklaard…

Ik hoop dat u uw riem heeft vastgemaakt, En, net als ik, in hoger sferen raakt.”…

Straks brengt men het publiek in hoger sferen, door iederéén op spacecake te trakteren.…

Je stem in mijn hart omhoog gevlogen, in hoger sferen meegenomen.…

Wie voor het zingen niet de kerk uit wil Die mag nu veilig vrijen, mits besmet Pas als je aids hebt dan doe je het mét Ga voor die tijd dus onbeschermd van bil Want je raakt pas echt in hoger sferen Van veilig vrijen tijdens het creperen…

de storm raast voorbij tilt onze kussen in de nacht naar almaar hogere sferen.. de spanning is gedaan zij is gaan liggen, de avond zucht na.…

Ik hoor ze, de windsnaren spelend in de opgang van het woord akkoord dat ze transformeren naar hogere sferen, de dagen lichter maken, draden stof geven tot zweven. Ik voel ze, vleugelslagen albatros engel adelaar laat me kennen en ik ben daar waar het zwijgen er toe doet.…

tranen welden in haar ogen bij het horen van muziek die haar terugvoerde toen de wereld nog aan hun voeten lag omringd door rook dansend in hoger sferen stond de tijd voor altijd stil ouder worden was iets voor later totdat ze werden ingehaald door het heden zachtjes rolde het gemis over haar wang ~*~…

Ik dans met jou de kamer rond onze voetstappen ritmisch over het parket de muziek brengt ons in hoger sferen en toch blijven we op de grond stopt de muziek dan kijken we elkaar nog lachend aan even kenden we geen tijd en zagen een andere werkelijkheid.…

Ga er maar aan staan drievoudig gevangen in brons op een heuvel waar men de aarde eet als het allerlaatste brood er is er een die vraagt waarom hij heeft de armen tot de hemel geheven de roep om vergeving op de lippen weet dat aan alles een einde komt stijgt hij hier boven zichzelf uit loodrecht in de lijn van een hogere sfeer gehangen…