Alle inzendingen over valse hoop

Je bent mijn grootste valstrik en sinds ik voor jou viel oogt alles valer want jouw aanblik kocht met valse hoop mijn ziel Je oogopslag vertelt me droog dat ik geen hoge ogen gooi maar ik zal vechten, oog om oog mijn oogappel, wij twee zijn mooi Ik ga niet zonder slag of stoot vertrouw me, ik zal slagen ik kleur des liefdes slagveld rood…

hoop Verschiet net als pH-papier…

Genezing was er onbeperkt te koop Van smeersels tegen jicht en dat soort kwalen Tot water op het hoofd vanwege kalen En tegen kanker pillen valse hoop Het stierf de dievenmoord van de negotie Maar Jezus was er niet, laat staan devotie…

hoop Want straks zouden ze aan de hemelpoort -Dat wist ik zeker- toegang mij verstrekken Ik liet mijn tranen blij de vrije loop…

Verzamelt in de levensloop het zilt van jaren, van het mededogen, los van valse hoop in een briljante tocht op zoek naar eilanden van de zon, alleen door tijd bemant, troost te vinden in de vriendschappen te schuilen in het het hunkerende bloed, wat op het manifest van lijf en leed geschreven, bleven we aan elkaar…

ik stak kaarsen aan en wilde bidden maar de wind golft rook het licht speelt spook op zwart beroette muren mijn gebed is valse hoop de dag brandschildert licht in lood gezette ruiten leven speelt al eeuwen buiten binnen rusten zielen van hen die in de tijd ontvielen het eeuwig rusten is geplaatst in urnen aan de muur ze begraven…

Vier witte muren begrenzen ratio in eenzaamheid voor allebei een onsje de klok tikt tijd voorbij de radio geen woord, geluid we zijn niet blij we zijn een onsje het bed van stille onbeslapen uren is verlaten erotiek zonder dimensie de leegte van het niets vergeet ons werkeloos geen valse hoop of een verzonnen lach tussen ons…

ik dacht aan een hardnekkig misverstand zoiets als korsten van honger achtergebleven in vette pannen; onaanraakbaar voor schurende ogen langs hemelgewelven men zei mij met beide benen te dansen in een soort luchtledig dan hoewel met gesloten beurs beklonken hoef ik niet meer zo nodig onder valse hoop te bedelven ach, ik leef door ogen,…

Om het niet weten of straks als consequentie die vreugde niet meer blijkt te zijn geweest dan een valse hoop bij een nieuwe start. Die voorpret om het weer gelukkig wezen die nimmer met een werkelijke garantie kan worden gegeven.…

hoop was er maar iets wat ik kon doen zodat ik me niet zo leeg zou voelen zo leeg en zo alleen…

Heb ik het pad verlaten, haar afgedaan als valse hoop? Of was ze teveel buiten mijn gezichtsveld? Wat bezielt mij toch, om wat goed is los te laten? In het donker jezelf ontluisterd af vragen wat er met de droom gebeurd is. Heb ik haar op de vlucht gejaagd, en dat terwijl ik haar ooit zo gekoesterd heb?…

altijd die valse hoop. opnieuw maar weer boeken. het lot gaat met mij op de loop. elke keer ben ik weer blij. eindelijk een eigen huisje. eindelijk een plekje voor mij. op het laatste nippertje..... vallen ze gauw weer af. het was maar een slippertje. ik vindt het gemeen en laf ! ik ben niet goed genoeg. ik ben geen miljonair.…

Slijmerig modder Afgebroken zwakke tak Gifruikende sloot Bruine bladerdrap Vies vuil grijze Tegel Zwart moordend asfalt Verloren geliefden Huilende zielen Verdwijn Maagdelijk wit Onder Grote vlokken Spierwit verdwenen.…

Je liet me staan Daar in de regen Uren wachten Op dat plein Ik dacht nog wel Er zit iets tegen Wat tegenviel Bleek ik te zijn Ik was gek genoeg Om te vertrouwen Vreemd genoeg Bleek dat een fout Wat wederzijds Had moeten wezen Bleek achteraf Zo kil en koud Je liet me staan Daar vele uren Verzopen, nat En nagestaard Wat jij toen…

Doe je mond toch open, laat me niet langer hopen, zo breekbaar. Ik hoef het maar te weten, dan zal ik je vergeten, je hele leven daar...…

kreukherstellende fase bleek een vals plat geen keuze slechts twijfel door antwoord verwoord geleende tijd sterft weg in de verte…

Wij kennen geen conflictloos leven Noch het eigen gelijk Tien wijzende vingers zijn vals Maar niet waardeloos Niet beter af zonder jou Eén vinger kan kloppen Soms met pijn Ontken geen behoeften En Als angst je overvalt Tien vingers wijzen Toon ze De bijzondere zal herkennen Eén vinger kan kloppen…

Er valt pas op een wondertje te hopen wanneer uw ~heler~ ‘t Pikmeer kan belopen.…

Subtitel: Alsnog bedankt Al jaren duw ik de tijd heel Ver van mij Logisch als die van jou heeft Stilgestaan Te snappen bij verlies van liefde En baan Sinds die tijd is teruggekeerd Ben ik blij Maar dat ik destijds ben uit- gerangeerd Was beslist geen goede zet Slechts verkeerd…

Als ik val val ik 't liefst op jou! Ik hoop dat je me opvangt maar mocht je me laten vallen dan zal ik dat verliefdheidsvol verwijten en wijden aan jouw opvallende onschuld en schoonheid Wie wil daar niet op vallen voor vallen of 'n blauwtje lopen?…

Vals licht streelt mijn wezen. Schone schijn treft mijn ziel en opgepoetste glans van hoop. Nog altijd ongelezen Vals met tanden scherp getekend, schaduw van verweer ontbloot Verblindend reflecterend in afgesleten rondingen. Als ongeschonden aangeprezen.…

Hoop doet pijn. Geloven in iets wat niet waar kan zijn. Hoop is vals. En ik wist dat ik gelijk had. Nee, een glimlach hoeft niet. De zon komt niet meer op. Ik weet ook dat je het niet meer hield, dus gaf je maar gewoon op. Hoop is een illusie. Het maakt alleen maar dingen kapot.…

Ze hebben sinds een eeuw al geen monarchen Maar wel de Poetin-clan, die burgerschrik Die staatsbedrijven kregen voor een prik En die men treffend duidt als kleptogarchen Niet gek om hun tegoeden te bevriezen Maar Poetin zal daardoor geen vriend verliezen…

op jouw contrabas heb ik gespeeld mijn lief - het waren valse tonen die klonken ik hoop dat je niet luisterde valse tranen waren het niet die als hoosbui vanuit mijn tenen uit de diepte van mijn ziel gutsten ik hoop dat je niet keek word niet kwaad lief ik ben niet goed in harde noten kraken nooit geweest - dat weet je een stoofpotje…

ik heb gestreden voor perfectie geleden onder foute kleuren in een vals perspectief heb met mijn penselen gebeden ze het fijnste linnen en de mooiste pigmenten gegeven maar het doek oogt dood en heeft de stilte van een graf onder een vale zon zonder vitale kracht toch hoop ik een dezer dagen de streek te kunnen maken die…

Ik val en val dieper en dieper in een put vol gedachten in een put zonder bodem Ik val en val dieper en dieper zal ik er ooit uitkomen? Ik val en val dieper en dieper gedachten vliegen langs me heen een wervel storm waait in mijn hoofd Ik val en val dieper en dieper ik wens een bodem dat de storm gaat liggen leegte.…

ik val steeds lager steeds dieper in het zwarte in de eenzaamheid bang heel erg bang maar het gaat door ik val ik val steeds dieper steeds dieper in de eenzaamheid…

Hij miste, springend van de hak op de tak door de zwaarte van de zak en niet alleen de inhoud van het jute wat vervolgens brak.…

Beide handen vouwt zij open waar rouw langs rimpels loopt klinken klanken schrijnend rauw bot en luid krijst zij als huid op huid wil weken en het leven wil verlaten gehoord wordt zij niet meer nooit meer…

ritmisch dansten onze lijven de dansvloer op en neer plots fluisterde zij zacht: ‘ik wil altijd bij je blijven’ ‘begin maar met vannacht’ zei ik ter stimuleer’ terwijl ik stiekem dacht morgen zien we dan wel weer.…