Alle inzendingen over vandaag oppassen

Vandaag wordt alles anders.. Ik maak een nieuw begin. Zat ik gisteren nog te zuchten.. Wilde ik gisteren nog vluchten. Vandaag, vandaag spring ik erin! Gisteren was alles anders.. Was ik nog voor zoveel bang. Mezelf, vandaag en overmorgen.. Een lange reeks van zorgen Wie weet weer voor hoe lang! Vandaag is alles anders..…

Vandaag lijkt de zee verlaten een grote vlakte grijs en koud zee van lege tijd onpeilbaar diep eindeloze golven oceaan van herinnering toch schijnt de zon in het donkere water en vult geheimzinnig de stilte…

soms raak ik je vluchtig met mijn ogen in 't voorbijgaan aan soms raak ik je onopzettelijk zomaar met mijn handen aan soms raak ik je uitermate teder haast onzeker aan maar vandaag kom ik tegen de morgen als een vlinder aan.…

Ik staar naar een lege kist, en ik zie mezelf al liggen, later kan ik zeggen dat ik eigenlijk al wist, dat het vandaag moest zijn... Het fluweel langs de zijkant voelt zacht aan, en ik wen al een beetje, vandaag is het tijd om te gaan, en later kan ik zeggen dat ik dat eigenlijk al wist...…

vandaag wil je plots houden van mij vandaag heb je nood aan een lief een schaamrood hart uitbundig gestrikt honingwoorden wat zijn ze waard die ene dag ieder jaar raast door mijn aders geprogrammeerd gevoel versus egelverweer toch droom ik stil dat ooit een warme hand me meetrekt naar dat land van alle dagen feest…

Vandaag ben ik er even niet vandaag wil ik met mijn oren dicht verstopt liggen onder mijn kussen, vandaag wil ik geen nare dingen horen, vandaag ben ik absent vandaag wil ik gesloten zijn, vandaag wil ik alleen maar bezig met mezelf zijn. Kom morgen maar terug, dan ben ik weer present.…

Ik had je vandaag met een asymmetrisch topje willen zien maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme en dus je draagt je zwarte schoentjes je zwarte pantalon je zwart-wit geruite bloes ik had je vandaag maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme…

In de tuin van mijn herinnering, Pluk ik de bloemen van ons verleden, En langzaam wakker wordend, Zie ik door de troebele zee van tranen mijn lege handen....…

misschien wil ik niet meer luisteren naar het getik van de klok ze nadert het herdenken door een ritmische onverschilligheid het gebeurt zonder woorden zoals wolken onder de maan of het traag vallen van septembernevels die de laatste bloemen doen verdwijnen achter leeggeroofde bomen vreemd is dit niet ieder uur belandt in het…

vandaag waren er zandverstuivingen voortjakkerende wolken weerwind en laaiende regens nu in het laatste natte licht van deze waterige dag ben ik stiller dan dit huis verdragen kan…

Er vallen berichten van gisteren uit mijn pen papier inktzwart door te zacht gesproken woorden terwijl gretig groen het wildgevogelte in zijn armen vangt tjilpend van onrust oude nesten inspecteert om zich voor uitsterven te behoeden bronsgewijs met bezwerende toespraken het langer licht zijn maakt tot een heel gewone dag.…

Het beste wat ik heb is niet van morgen…

Ik geniet altijd van vandaag Want wat morgen biedt, dat blijft tenslotte een vraag Daarom, kijk ik naar dit moment Omdat je alles van vandaag al kent Je weet immers dat de zon nu schijnt En vanavond weer achter de horizon verdwijnt Wat morgen komt, dat weet je nog niet Alleen is het zeker, dat je ook dan de zon weer ziet Misschien dat hij…

Vandaag is alles anders. Vandaag is vandaag en echt niets anders. Vandaag leef ik met een glazige blik. Dromend over wat morgen brengen gaat. Vandaag is de dag die alle dagen anders zal maken. Vandaag zie ik een stralende zon en voel ik weer warmte. Vandaag is de dag dat ik mezelf terug gevonden heb. Door vandaag is alles anders.…

Nationale gedichtendag niet dat het moet; het mag je maakt een versje, liefst met plezier bij mij zorgt dit wel voor vertier regel voor regel, woord voor woord dat is een beetje hoe het hoort Natuurlijk is iets specifieks leuk al kan dit ook, zonder 'kreuk' voor een nieuwe, volgende rijm zal het geschrevene weer anders zijn maar voor nu, voor vandaag…

een dag met vele vrijbrieven, het midden gesteund op vier pilaren; het weekend daargelaten - iets van door midden zagen ter twaalde ure maar wie is die man met die grote zaag die ingeluid wordt door het gehamer op die immense grote bel die hoog boven het kerkgestoelte hangt vluchtende roeken en mussen die hun heenkomen zoeken in de nissen…

liefde o zo broos chinees porselein in een doos gaan door diepe dalen proberen niet te falen heel breekbaar en mooi als in een ochtendtooi deinen op het water oppassen voor een kater één woord verkeerd verstaan de liefde kan zijn gedaan daarom o zo broos scherven in de doos…

De mensen kregen alles voor hun kiezen: no-claim voor de oppassende cliënt en eigen risico voor de patiënt. Zijn Haagse werk is klaar, hij pakt z'n biezen.…

's Nachts in het bos wordt er gedanst op het mos Door elfen en feeën wordt er lustig op los gevreeën Tijdens het dollen moeten ze wel oppassen voor de trollen Het feest is slechts van korte duur het is alleen tijdens het middernachtelijk uur Maar bij de eerste zonnestralen, zo luiden de verhalen, dan is het uit met de pret en gaat…

jij met je mailtjes en al dat sms gedoe Spannend - Mails - Speels wat 'n kinderachtig gedoe Sado - Macho - Samen oke, je doet je anders voor je brieft me lieve woordjes waar ik me eigenlijk aan stoor ik weet wel wat jij wilt Sado - Macho - Samen maar je komt er niet voor uit je wilt het niet beamen snap je het echt niet dan de wereld…

een hooggrijze freule-achtige dame liep met twee teckeltjes aangelijnd ze dribbelde net als haar hondjes onrustig, opzichtig en toch verfijnd haar teckeltjes -het langwerpig soort- waren ongeveer 10 cm kort gebeend en veel te dik -afvallen dus- waar het uitlaten zich prima toe leent de freule-achtige dame liep gehakt rechtop, buikje in…

Een schreeuw, wat bloed, onrecht wordt geboren. Ik sta erbij, ik kijk ernaar, wikkel het in toegeeflijkheid en wollig stilzwijgen, was mijn handen en leg het weg, en onrecht slaapt, onrecht groeit, onrecht huilt tranen met modder in de maneschijn - nóg is onrecht tamelijk klein. ------------------------------- uit: 'Wie A zegt´,…

Het huis van een kennis, die met vakantie is, leeg halen. De schilderijen, meubels, tapijten, kachels, het servies, grammofoonplaten, kleding, spiegels en ander huisgerei fotograferen en op ware grootte afdrukken. De gefotografeerde dingen eventueel met een standaard in de rug - denk aan de meubels - weer op hun oude plaats terugzetten…

Jij kwam, zag en overwon Overdag lag je te slapen maar ’s avonds wakker kwam je tot leven zette er je nagels in Amuseerde jij je met je speelgoedmuis rondzwieren, loslaten en apporteren, loskrabben Wat je intrigeerde ontdekken wat je kon in jouw waakzame uren aan het behang van de muren Ik zal je missen raakte min of meer gewend…

Ik ben een breekbaar geval. Neem nu bijvoorbeeld de slagaderkwestie: een hondsdolle hond mag ik niet met de hand, maar moet ik bepaald met een stok van mij afslaan, nogal omslachtig. Verkeer kan ik uitsluitend ontgaan op oversteekplaatsen, met armgezwaai, ’t gevaar in dit geval hangt samen met de weerstand van het skelet. Ik ben, kortom, een…

Kindervisite geeft tijdens het knutselen een kleurrijke vloer…

Misschien wel gek en onvolwassen, zal ik geld verdienen en oppassen, aan mijn werk en aan status denken. En steeds opnieuw mensen krenken.…

geweten Dat de ziekte Die hij onzichtbaar Bij zich droeg Schuw was, Verlegen zoals Hijzelf kon zijn, Hij leek immers Op zijn ouders, Aandoening die Alleen kon worden Uitgelokt door spanning Die zich merkbaar opbouwde In de mens die hij was, Zodra het eerste kuchje Zich aandiende, wist hij Dat hij op moest passen, Oppassen…

confronterend waait kou langs huid verwarmde cellen in het eerste zonnebad dit jaar is het oppassen voor roodverbrande vellen daar waar vitamine d zijn charisma ziet ontstaan pikt meteen duivels hellevuur aan voorzichtigheid is geraden in het vergeten van de tijd ben je zo gebraden mijn wekker was al afgegaan voordat er ijsbloemen…

boek van mijn tweede leven een stukje mogen lezen nog beven mijn handen van schrik slaat de angst mij om het gehavende hart het is leven en tijds- bepalend apart van de ene dag op de andere lijk je een wrak nee mijn hart is niet gebroken maar de uiterste houdbaarheid is door talloze bestralingen voortijdig verlopen oppassen…