Alle inzendingen over vanmorgen dus

Toen ik vanmorgen bij je wegging Besefte ik wat liefde is.…

Vanmorgen weer een sneeuwlaag op mijn pad, Ik heb het met de winter wel gehad.…

De oude koningin is met pensioen, Vanmorgen is zij uit het ambt getreden, Haar oudste zoon gaat nu dat ambt bekleden, Prins Willem Alexander gaat het doen. Met Maxima als nieuwe koningin, Win-win voor heel het koninklijk gezin.…

Dag beste mensen, lieve allemaal Ik zal voortaan in mijn sonnetgedichten Mij niet als man of vrouw tot u gaan richten Van nu af aan ben ik zeer mens neutraal Toen ik vanmorgen in de spiegel staarde Wist ik opeens niet wie ik daar ontwaard(d)e…

Maar vanmorgen, serieus, stak er 'n takje uit m'n neus.…

Gehongerd heb ik, Gedorst naar de Gerechtigheid die Jezus alleen mij Geven kan - Hem kom Ik vanmorgen tegen Langs de boorden Van deze kabbelende beek Waar het water zachtjes Opspat van vreugde En Hij mij met Zijn water Het eeuwig leven geeft Geschreven op het Pinksterfeest 2013.…

Netten konden niet voorkomen dat m’n vijgen werden opgevreten De merels hebben het op hun geweten Ik zag ze loeren vanuit de bomen Vanmorgen is er een tegen 't raam gevlogen Weerloos versuft, wees gerust, 't zelfs niet overwogen…

Ik liet vanmorgen vroeg mijn hondje uit langs weideweggetjes en lindedreven, waar knoppen groen getuigen van het leven en in de toppen fier een lijster fluit. ‘t Sociale leven is op slot gedaan. De lente trekt zich daar geen loot van aan.…

geen trein op het spoor wachten geblazen - ijsberen op een gepekeld perron aan de horizon die zachte oranje baan waarvoor twijgen zwarte franje vormen de morgenster staat erboven wachten loont vanmorgen de zon komt op, de metro aan…

Vanmorgen stond ik Onder water Onder water Van de douche Ik vond er Wat te lezen Wat te lezen Op een fles Geconcentreerde shampoo Extra glans Geeft haar extra glans Herstelt de vochtbalans Ik dacht aan haar Geconcentreerde aandacht Extra aandacht Geeft haar glans…

Gekooid, geknecht, Beroofd en berooid In het traliewerk Dat leven heet Word ik vanmorgen wakker In een schuur met wat stro, Wat dieren en een kind Dat mij vol verwachting aankijkt - Zijn blik verdrijft mijn wanhoop Zijn liefde wordt mij gegeven In een zeldzaam zachte winterwind…

Vanmorgen. De wilde wind is uitgeraasd. Ik denk aan een kwaadgeworden kind, dat boos gaat spelen, en de lieve vrede vindt.…

Vanmorgen vroeg was ik op het strand. Regen, veel wind en de golven kwamen redelijk hoog. Het blijft fantastisch om er te vertoeven. De vrijheid die er is, zo mooi. Je wordt er gewoon een ander mens van. De zee, ze brengt vele voordelen met zich mee. Foto Dick Voogd…

Zij heeft haar vleugels afgeworpen vliegensvlug en bezweek in zijn gelaat Het licht dat zout uit haar ogen spoelde kraakt vanmorgen hem uit slaap Lang is geboren ademloos gebleven in volle hevigheid kwam zij thuis Hoe kan vrijheid zo bevangend zijn als nevel op ruiten eens liefde las?…

Toen ik vanmorgen uit mijn raam keek, speelde zich voor mijn ogen een horrorscenario af. De BMW van mijn buurman reed met volle vaart over een roodborstje dat net zat te eten. Bloed en veren lagen verspreid over het wegdek. Nu begrijp ik wat oma bedoelde met dat verhaal over oorlog.…

Ik keek vanmorgen uit het raam en zag het gras van nevel wit. De wazige zon scheen door de bomen. De herfst is weer gekomen..... Wat zou deze dag me brengen gaan? Het waas zal langzaam gaan verdwijnen. En dan!....Gaat de zon weer helder schijnen!…

Ze zijn te tellen al, de laatste uren van dit jaar dus laat ons teder zijn en omzien naar mekaar; vanmorgen was ik nog bij een begrafenis en dan weet je heel goed hoe laat het is. Ons leven is zo kort en straks komt 't Nieuwe Jaar laat ons maar liefde schenken en vrede aan elkaar.…

'k Heb vanmorgen al gezongen En gesprongen, Zo verlangde ik naar die tijd Maar ik kan geen rijmpje dichten, Moet ik zwichten Voor mijn broer in poezij Neem dan, moeder, slechts dit roosje Van uw Coosje, 'k Heb u toch zo lief als hij.…

Vanmorgen is een nieuwe lente, al bloeiend aangebroken. In de sneeuw. Vanmiddag heeft de winter, het groen kracht gegeven. In de zon. Vandaag werd een nieuw seizoen geboren. Met eigen ogen heb ik het zien ontstaan. In de lentewinter.…

o jee wat mij vanmorgen overkwam het snelsonnet had echt geen zin vandaag en zei stoer nee op mijn bekende vraag het schold me uit: jouw vraag is slechts gedram maar ach het viel tenslotte reuze mee het snelsonnet bleek toch mijn kopje thee…

‘k beleef opnieuw wat er gebeurde, vanaf vanmorgen vroeg tot nu. Gedachten dwarr’len door mijn hoofd heen als vlokken sneeuw, zo lokkend loom. En door die wazigwitte wereld Glijd ik van werk’lijkheid naar droom……

Vanmorgen was de zak leeg. Tussen de kruimels was hij blijven zitten. Hij keek ons aan door de geknaagde gaten, Zuchtte zwaar, was dood.…

Nu de lage mist de sprekende morgen verlaat en de klimop als een bejaarde man zijn laatste haren kamt glinsteren de knoppen van de gesnoeide perenboom als koeienogen in een slagerij de buren zijn onzichtbaar er druipt slechts wat condens aan hun badkamerraam, misschien hebben ze mij vanmorgen al in mijn blootje zien staan…

wat staan de ogen hoog vanmorgen hoger dan de zon dan de neus die voelt hoe fris het is en zich terstond een rode kleur aanmeet gezelschap voor de mond de nazomer, sleepboot van de herfst, passeert scharlaken bakens door ochtendkou uitgezet de gezongen versie is te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/…

Dwaalde vanmorgen nog Zorgeloos door de Herinneringen van m'n Jeugd - en zie ons Samen met vader achter Het paard naar het Land toegaan - jij ment Het paard - ik draag de Koffie en het brood Voor deze dag - Dit is de gedachte die Bij me opkomt nu ik je Gisteren voorgoed naar De hemel heb laten gaan…

Vanmorgen kwam het biogas erbij. Men keert en keert maar weet men wel welk tij?…

vanmorgen bij het ontwaken hing er plots weer zo'n ontmoedigende damp over het land... zo'n damp die het gemoed zal ondermijnen en je belet om fluitend op te staan wanneer je dan eindelijk op de fiets zit voorover gebogen uit zelfbescherming tegen chronische eikelval dan weet je het wel weer 'het is herfst'…

dag jij het donker is voorbij de rozen zijn vanmorgen ontloken ze kleuren zo rood ze geuren zo zomersgroot regendruppels parelen zich op het ontplooiende blad de zon, ze schrijft weerkaatsende verlangens een spiegelwandjeshart glanzend op het meer het beeld van bekoring raakt het diepgewortelde je bent me hierin zo wonderbaarlijk…

zwarte ogen wit op mijn gezicht wit in mijn haar in het donker vroeg in de morgen is het donker zwart zwart als de tranen in mijn hart zwart als mijn handen die je rug van steen niet meer strelen niets kan me nog schelen ik heb mezelf verloren in het donker van je hart vanmorgen vroeg in het donker was het…

Vanmorgen opgestaan met een gevoel van groot gemis, van zonder doel van iets zeer belangrijks vergeten van iemand die zou moeten weten alsof de aarde elk moment kon stoppen met draaien om de zon.…