Alle inzendingen over veilig

winterstilte koortsachtig langs mijn klamme handen de streling van lucht bracht mij in de war zuchtend blies ik haar terug maar de stilte ontspande haar en wreef door mijn ogen een licht roze blos verscheen op mijn wangen in een schoon contrast werden de witte vlokken gedragen door de wind mijn wereld werd een tijdloos tapijt ik voel me veilig…

Op de puinhopen van mijn leven heb ik opnieuw een huis gebouwd de fundering is nog niet zo stevig maar het is er veilig en vertrouwd Het biedt bescherming tegen rampen en geeft me houvast als ik val ik kan er rusten na het strijden ik vocht omhoog, uit het eenzame dal Nu schijnt de zon door mijn raam naar binnen ik schuif het gordijn voorzichtig…

Vervuld van warmte een gelukszalig gevoel Je geur geeft me rust zo veilig en zo zwoel Benevelt door passie blijf ik maar zweven Jij bent mijn roze wolk Door liefde gedreven Bij jou zijn is heerlijk wil niets anders meer Steeds samen met jou in extase keer op keer Mijn hart is jouw hart sprankelend als water Intens liefdevol trouw…

oud geluk dient eigenljk onaangetast te blijven veilig achter glas in een vitrine van het museum van gedane zaken want als je iets moet koesteren als een museumschat dan is dat het geluk…

wat haar kind te wachten stond dat hij geboren werd om te lijden overal haat en onbegrip vond zou ze hem even teder hebben bemind gevoed , gekoesterd en beschut had ze beseft welk kruis dit kind nog dragen moest doorheen zijn leven of was ze liever weggegaan naar verre onbekende landen waar niemand wist van zijn bestaan zijn toekomst veilig…

Je raakt afgestompt als je niet meer buiten komt je huis is je heilig je voelt je er veilig er gebeurt buiten zoveel het vliegt je naar je keel je staat te trillen het liefst wil je gillen je holt weer naar binnen wanneer zul je die angst overwinnen de straat: voor iedereen is het normaal maar ik ben blij als ik de hoek al haal straatfobie…

terwijl je tanden zich boren in de koude grond masseren mijn handen jouw gesteelde rond langzaam kruipt leven omhoog naar het licht de vangst in een jampot gevuld met wat aarde het aardbeiendeksel gepriemd en gedicht dan stel ik jou veilig op je vaste plek tussen schoffel en schep, pak fluitend de hengel en peur tevreden op mijn eigen stek…

Je tuit je lippen strak en mikt Ik krimp ineen en Warm wordt leeg Vertrokken ben je in jezelf Waant je veilig en beschermd Mijn hart smeekt open en verbindt met mij het is het waard Kom met mij en beleef wat ik zeker weet dat ik je geef Als je met dat mooie lijf mijn haar in de war hijgt…

ontdekt in toevallige vodden en verschrikking zwaar in hoofden gegriefd met niets dan wat overblijft van hun jaren en die van hun kinderen kansloos slepend, of in brikke bouwsels blootgesteld bestaan zij korttijdig in beeldenknipsels van verslagen dagen in veilig verkokerde cocons van speculaas en chocoladewarme weldaad gevlucht hooguit…

Ik moeder van vier heel mooie kindjes die zitten op de bodem van mijn put Ik weet waarom ik ga scheiden van jou Omdat vertrouwen, veiligheid, plezier, passie en respect voor mij heel belangrijk zijn.…

Dan treedt uit de schaduw op hem toe een gestalte met zijn pink naar voren en tilt hem uit het glas veilig op het droge. Hij kan zo zien wie zijn redder is – een Jood.…

Van de tenen tot aan fontanel platvloers beginnen als je staat als je ligt kantelen waarheden geloof, veiligheid en zekerheid In het zoeken ligt eenheid raspelig als schaafsel besloten Elke naam valt in letters uiteen van tere schaamte tot harder been Op het zand liggen de borstbeenderen van zeekatten, die zo intelligent waren er…

kijkt de wereld anders aan omgekeerd en binnenstebuiten met scheve neus en snottemond in grijze wolk tegen de ruiten ’t is tijd nu - de blinden sluiten - om in zichzelf te rusten te gaan leven in pakjes dromen gebracht even niet meer om daarna weer terug te bestaan als alles is van buiten veilig…

tussen de houten banken waar ik me zo thuisvoel, om te kunnen dansen, springen, lachen, huilen, praten en bidden en vooral veilig voelen!…

Vandaag was weer zo'n dag als elke dag zo gewoon en toch weer anders de maan verloor het gevecht van de rijzende zon aan de verre kim het lijkt op een ziel met meerdere verlangens mijn koude lichaam wil graag bij jou zijn het geeft mij een veilige haven, een oase van rust liefde heelt alle wonden die je alleen kunt verwerken…

Veilig in de anonimiteit, zoals dat geldt voor elke cel die onafhankelijk opereert. Mijn gebladerte van het bos bedekt de sporen van platgetreden onmacht. De wind heeft zandduinen achtergelaten als verwaaide restanten van wilskracht. Maar ach, men zegt wel dat niet alles ook werkelijk is wat het oog ziet.…

De geur van jasmijn Tedere schaduwbloem Een droom van satijn in zilver maanlicht Er staat een vrouw aan het stille water De wind fluistert in haar bleke haar Zij zingt zacht en de wereld luistert O liefste Grendel de poort van de nacht deze nacht en schuil schuil veilig geborgen in de heldere rust van wenkende ogen…

Me ooit ergens thuis voelen: veilig en geborgen.…

Ik ken geen plek, waar ik kan schuilen Ik weet niet waar ik veilig ben Ik weet niet hoe ik mij moet gedragen Ik weet niet of ik mag zijn wie ik ben De mens wilt orde, de mens wilt tucht. De staat wilt gelijkheid onder zijn burgers. Massa en uniformiteit De burger, echter, wilt iets anders.…

Je bent tussen mijn vingers gekropen daar zit je veilig en goed 's nachts kruip jij heel zoet naar mijn kussenslopen dan liggen we toch weer samen gezicht naar gezicht ik zoek je lippen en zie ze duidelijk in het licht van de maan jij baantje dan weer naar mijn hand we schrijven dan, als had de tijd stil gestaan, het mooiste gedicht.…

Eenmaal veilig op de grond, komt het joch op ma afgestormd en zegt: leuk mam, maar nooit meer doen, ze duwen je zo het vliegtuig uit en ik denk : boem! Daar gaat mijn moeder, voor de laatste vlucht, maar gelukkig liep het goed af.…

zag het onweer dromen broeide in de stilte tussen bladeren van bomen vogels zochten nog in allerijl een thuis om veilig weg te komen in zachtjes verontrusten begon de wind te zuchten te vlagen in aandacht vragen een eerste licht uit donkere luchten doet in ontlading de spanning vluchten de donder is gekomen seconden lang na het…

je raakt me en vraag me niet waarom ik heb geen idee hoe het antwoord te vinden je raakt me diep niet alleen tot in mijn hart of tot in mijn tenen maar tot ver in moeder aarde waar mijn ziel veilig schuilt met een stil verlangen uit een ver bewogen leven en ik heb geen idee wie jij was of wie ik was of waar we zijn…

Waar is veilige omgeving, Waar de school die weigert dit, Wat ongewenst is leeflang krijgt Het predicaat verkeerd gedrag.…

ik schuur tegen muren die ik zelf heb gebouwd wil gaan vervellen veilig vertrouwd weer herstellen gaf jij mij de stenen die tussen ons kwamen te staan metselde ik aan de scheiding lieten we elkaar zo maar gaan het was ieder voor zich vrijheid in ruimte en tijd maar de warmte verdween door gebrek aan intimiteit vervellen is geen herstellen…

Mark zegt: niet meer dan vier personen bij je binnen laten Maar ‘k zeg je, bij ons hier zullen we ons op onszelf verlaten niet omdat ik Mark niet vertrouw dat is gezakt tot onder nul maar domweg omdat ik ‘t veilig hou Dus is Kerst dit jaar, gescheiden van de kinderschaar!…

nooit dat jij lelijk bent verstoot jou niet omdat jij verliefd bent op geen vrouw maar een leuke vent ook gelukkig helemaal niet dat Hij je lichaam interessanter vindt dan jouw gouden hart altijd om je heen In rouwtijd dat bittere smart oh lief mens geloof Hij is er op aarde plus na de dood daar voor eeuwig veilig…

o dierbaar onbestuurbaar België o veilig land der democraten vol goede wil en veel te veel mandaten de parlementen zes bijenkorven rijk verdelen schulden en procenten elk zijn gezoem elk zijn gelijk bloei o land versplinterd en gespleten aaneengeplakt met monarchie het vaandel is tot op de draad versleten en “La Muette” al lang…

mijn voeten reppen zich door zilveren regen ik dacht: ik kleur de woorden en maak een zon later op de dag zal zij komen haar hitte verschroeit me zij zal vogels verstenen in oogverblindend licht vleugels gebroken niemand is veilig als het zomert laat mij winters zijn ik ruik bloemen op ijs mijn voeten reppen zich onder de koperen…

kleding Een koffer met herinneringen Daar sta je dan Klaar om te gaan Je kijkt nog een keer om Zacht rollen tranen over je wangen Nu moet jezelf gaan vliegen Klaar op het randje van het nest Daar ga je dan Het is zover Je vliegt zo hoog Het nest is uit het zicht Maar altijd keer je weer eens terug Naar het nest waar het heerlijk warm en veilig…