Alle inzendingen over veilig

in dwingende voortduring zoek ik mijn verleden symbiose vlucht voor wezenlijke eenzaamheid ik ben geworpen, heb niet gekozen mijn gang is vol van schemerige tragiek val telkens in de smalle fuik van de alomvattende mistige liefde waarin ik even aan die veiligheid ruik al hoop ik op eeuwige zaligheid is plots weer het stof dat…

Mijn schoot is niet jouw toevlucht meer waar jij je veilig wist wanneer je moe, verdrietig of verlegen was. Ik zie met lede ogen hoe de tijd jouw jeugd ontneemt, je veel te snel vervreemdt van onschuld in je blik. Geen kind. Geen vrouw. Niet wetend welke wegen in het grote labyrint de juiste zijn. Je vraagt me niets.…

Nu is mijn hart gebroken En de sleutel weer veilig op geborgen.…

ineens in vrijheid geworpen schatten de matte ogen van een uitgefloten vogel het blauw als onpeilbare mist aan de kracht van vleugels ontwend weigert het dier te stijgen het kent alleen de engere ruimte van geborgenheid waar moet hij nu gaan welke wind zal hem leiden naar een nieuwe veilige stek voorlopig zit hij droevig ineen op een…

viel in een toevallig gesprek onder vrienden en bekenden Men lachte om je vergeefse daden jezelf te zijn onbegrepen boos op een wereld die je niet begreep een vuilnisbelt van weggegooide dromen Ik herinnerde me je nog, vol vuur bereid om alles op te lossen maar zelfs ik niet voldoende was om je te laten blijven, waar je veilig…

poreus hier in deze kamer is stilte een ruimte waarin we ons verschuilen zo breekbaar als de dunne doorzichtigheid van haar schaal veilig is niet het woord verte ligt altijd op de loer het verdwalen in datumloze dagen wachtend op het onheil dat een plek zoekt om te gebeuren het uur waarop de rui zich aankondigt de vleugels…

Voor de zoveelste keer erin gelopen De valkuil die kwetsbaarheid heet Zolang hun woede en angsten nog welig tieren is veiligheid onder het tapijt verstopt Uitgedrukt in regendruppels storten zij zich uit Hoosbuien waartegen geen paraplu bescherming biedt Pas wanneer de luchtbel zo sterk en helder Pas dan is verdrinken niet meer…

laten we klinken op alle kostbare tranen ook al is het voor jou slechts en enkel bij deze dans of door de wijn die nu eenmaal je hart weer wat losweekt en rust in mijn vrouw-zijn als in vruchtbare grond maar als jij nu voor mij die sluis toch weer opdraait en de doortocht een feit is voor ons veilig schip dan is er misschien wel…

ik heb de boot getuigd zeilen gehesen om de golven te breken eindelijk verder dan de eerste horizon die bolt van decadentie ik wil met jou het avontuur weer aan veilige havens hebben afgedaan het ruime sop spot met zelfgenoegzaam zijn speelt gevaren uit in angst en pijn samen gaan we elementen trotseren en voorbij de grenzen weer…

Zie op tv de wereld aan mensen die daarginds creperen aarde-schokkend tenten-kampend hoe zij naast hun huis kamperen regen-schuilend leed-verkrampend wachtend op een nieuwe zon zich aan sprankjes hoop vastklampend waar een reddingsploeg begon kon hun leven toch weer verder gaan op zoek naar iets dat laat hanteren of hun geliefden veilig…

Uit haar ooghoeken keek ze voorzichtig opzij Ze was onzeker en in haar hoofd nog maar dat kleine meisje Op de straatrand stond ze veilig Of tenminste toch voor zolang Zolang de mensen maar blijven lopen Weglopen De uren vaagden zich met het licht mee Had ze daar al zo lang gestaan ?…

Je bent op het juiste moment een rots in de branding, de veilige haven.…

Veilig en verantwoord, zegt Henk Kamp Al gaan we diep en chemisch injecteren En moeder aarde ernstig molesteren Millieufreaks zien in alles wel een ramp 't Is 5 jaar gratis gas, laten we klinken Hooguit is straks ons water niet te drinken (Of blijkt heel Boxtel langzaam weg te zinken)…

niet in woorden te vangen vertellen tranen dat de opgelegde taak te zwaar is om te dragen met je rug tegen de muur hou je je al zolang staande geef mij je angst dan hou ik je veilig voor de nacht wieg je voor zo lang nodig langzaam verstik je steeds meer in een web dat jij nooit gesponnen hebt uitzichtloosheid kenmerkt de plaat die is…

niet, Zo vaak al is het kolkende water Over me heen gespoeld - Terug naar hoe het zo veel jaren Is gegaan, misgegaan, onder water Geduwd door anderen en door het Lot dat het leven mij had beschoren Wil ik niet, wil ik nooit, hooguit Heeft psychiatrie me de riemen Gegeven om voorlopig op eigen kracht Verder te peddelen in deze veilige…

Vrije vogels vliegen altijd veilig. Vrije vogels landen meestal zacht, daar waar liefde geduldig op hen wacht.…

laten we weer jong worden klimmen op een duin spelen in een zandkuil laten we ontdekken wat voorbij de heuvels ligt als was het de eerste keer laten we naar zee lopen naar schuimkoppen in een vliegende storm laten we zoeken naar een plek waar het veilig voelt en weer bedeesd worden verlegen strelen gordijnen in zomerwind…

Jullie leven nog in mijn huid en in mijn buik, mijn cellen weten alles nog alsof jullie geest erin geslopen is Ik ben niet veilig soms worden jullie wakker onder een andere naam dreigend te herhalen wat nooit had gemogen Wat kan ik doen? Wat moet ik roepen?…

de strijd tegen het terrorisme wordt gevoerd door duistere machten om net als in het communisme onze grondrechten te verkrachten uw privacy is niet meer heilig en alles wordt nu afgetapt ze zeggen: u bent veilig maar een gek die daar nog in trapt de geschiedenis heeft bewezen dat macht vaak tot corruptie leidt het lijkt niet meer te genezen…

hartstochtelijk kijken kinderen klein het kleurrijk krioelen dat achter glas eieren levend barend miljoenenvisjes doen vertederd kijken de eigen guppy’s ook de ouders groot die zij kozend lief uit rivieren hartstocht het leven schonken hun telgen kijkend zouden stilletjes zij hen vereeuwigen willen als die missionarisvisjes veilig…

ineengekrompen tot minder dan niets - Nog maar vijftien minuten sinds haar lief achter de mintgroene klapdeuren verdween - Zij heeft de tijd in haar ogen, Zijn leven komt in wolken voorbij, zijn jaren zijn minuten geworden, zijn minuten worden jaren - De angst groeit uit haar ogen, ze sluit ze even, en voelt zich voor een moment veilig…

Vluchtelingen worden bij voorkeur vertoond voor het prikkeldraad van een land in Europa dat zijn grens gesloten houdt vluchteling het is zo'n veilig woord je vergeet bijna dat het een mens is eens vol van het licht van zijn toekomst verknald door het streven van een machtsbeluste dictator mensen knippen gaten in prikkeldraad zwaarbewapenden…

Lieve vader van mij een veilig thuis maar je blijft altijd dicht bij mij. Rust zacht, liefs je zoon.…

ik zie het mes de gaten in mijn lijf het isotopentijdverdrijf dat cellen lam slaat door ze te bestralen de gezonde zullen het wel halen de rest gaat dood verkleurt van rood naar grijs en grauw in ongenezelijke rouw ik ben geen wandelende bom die barst na de halveringstijd de geiger blijft in veilig tikken het leven geeft me nog…

ongewassen in badjas de dag verdoen het fijnst Mezelf zijn, thuis in mijn stadsbunker - voor het venster dat spiegelt aan de buitenkant Als je daarlangs vliegt zie je mussen van het voer verjaagd worden door eenden die daarna vluchten voor het meeuwenleger dat vier maal zijn snavels heeft gehard in het maagzuur van familie Duck Ik sta veilig…

Gebeurtenissen stromen door mijn hoofd, kranen spuiten spontaan herinneringen over mijn voeten Kikkers springen uit het bad Wat zo gewoon leek staat nu te demonstreren en houdt me wakker Gooit de ruiten in Ik schuil achter de vitrage Schaduwen slaan de trom Ze wonen op straat en verklaren me schuldig Ik ben niet meer veilig voor de…

bent lief en oprecht En wijst me de weg Ogen spreken wijsheid Jij helpt me loslaten Beseffen dat alles eindigt We huilen zoute tranen Lachen mooie momenten Jij geeft mij veiligheid Al is het maar voor even Een schuilplaats in je hart Waar geborgenheid leeft En de zon glimlacht zacht Liefste ik mis je zo… Tussen toen en nu……

Nou net niet het meest veilige wat mij verkeerd aangeleerd is is ‘Voor het zingen de kerk uit‘ maar oh wat zing ik graag in de kerk maar ook in theaters, concertzalen de muzikale longen uit mijn keel wat zing ik graag samen met anderen die wisselwerking van emotie-klanken spanning, inspanning & ontspanning het zal kleiner moeten en op…

kinderen van jezelf daar groei je mee op je herkent de karakters hun sterktes en hun zwaktes wat ze nodig hebben dat ontdek je gaandeweg andermans kroost opvoeden vraagt om lef en vertrouwen jouw veilige wereld te openen om vallend en opstaand samen ontdekken te kunnen wat een fijn thuis kan zijn wie zich zo wil laten raken heeft de…

stilletje voor zichzelf het plastic van het pakket openend dat de toekomst voorspellen moet zou ze het zijn en zou het er wezen het wachten duurt monsterlijk lang minuten zijn eerder dagen dan uren haar adem ingehouden stokt de tijd als hoop en verwachting wakkeren in wat de boodschap haar zal zeggen na een eeuwigheid kijkt ze heimelijk nog veilig…