Netgedichten

netgedicht (nr. 20.685):

Vliegangst

ineens in vrijheid geworpen
schatten de matte ogen
van een uitgefloten vogel
het blauw als onpeilbare mist

aan de kracht van vleugels ontwend
weigert het dier te stijgen
het kent alleen de engere ruimte
van geborgenheid

waar moet hij nu gaan
welke wind zal hem leiden
naar een nieuwe veilige stek
voorlopig zit hij droevig ineen
op een roestig traliehek